მიყვარხარ (თავი 4)

-კარგი კარგი წავიდეთ ჩვენ დასვენება ჭირდება ლიზას, ხვალ სკოლაში წამო რა-მავედრებელი მზერა მტყორცნა სანდრომ -თუ წამიყვან წამოვალ -რა კითხვაა?!-მითხრა და გაიცინა -აჰა ანუ სკოლაში წაყვანაც აღარ შედის ჩემს მოვალეობაში?ეგეც ამახიე?!-გაიბუსა ნიკა

რას გერჩოდი? რატომ მკარი დედა ხელი?!

რას გერჩოდი რატომ მკარი დედა ხელი?! რატომ?ექიმს რატომ მიეც ნება ჩემი მოკვლის

შავი და თეთრი

არასასურველი მესამე შვილი აღმოვჩნდი ჩემი ოჯახისთვის.. სიღატაკე... სიცივე... ქუჩა... შიმშილი.. ცემა..

მექანიკურად! (9 თავი)

-რანაირად დაგემართა კი მაგრამ?-ცოტათი შეშფოთებული ეკითხებოდა დედამისი თათას. -დედა, ხომ აგიხსენი? სამსახურის კიბეებიდან ჩამოვდიოდი და ფეხი ამისრიალდა-თვალები აატრიალა თათამ-რამდენი ბრუნი გავაკეთე დაცემისას ეგეც გაინტერესებს? -აი ვერ

ხაფანფი (დასასრული)

... ახლა ფსიქიატრიულში გვამად ვარ ქცეული. დღეები წიგნების კითხვაში გამყავს. ყველა სათვითმკვლელო იარაღი შორსაა ჩემგან, მიუხედავად იმისა, რომ არ ვაპირებ თავი მოვიკლა. მხოლოდ ერთი რამ მაინტერესებს, რამდენად ლამაზი ვარ ახლა?...

მონატრება

მიდის ჩემი დღეები, კვლავ მოდის მონატრება. აღარ, ვეღარ მასვენებს ჩემი დის მოლანდება. როგორ, როგორ მიყვარს ის, ჩემი თბილი დაიკო, ის არს ულამაზესი, ეს "შენ" უნდა გაიგო. ამ ქვეყნად ხომ სულ არავინ არ მყავს მისი მსგავსი, მის ფონზე ხომ თითქოს ყველა არს

აპრილის დაბადება დეკემბერში -თავი 1-

მახსოვს, გარდატეხის ასაკში, ასე 11-12 წლის რომ ვიყავი ჩემი ''ოცნება'' იყო, სიგიჟემდე შემყვარებოდა ადამიანი, რომელიც მთელი ცხოვრება გვერდში მედგებოდა, მასაც სიგიჟემდე ვეყვარებოდი და ასე გასტანდა მთელი წლები, სანამ ჩვენი კანი ჭკნობას არ დაიწყებდა,

ვნება

ღამის წყვდიადოს ჩაფლული სიჩუმე შენი სურნელით გაჟღენთილი ოთახი გაურკვეველი ფერის თვალები

ყაყაჩოს იმპერია (ლიქორისის ზმანება)

მონარჩენ, გამხმარ ლიქორისს თხელ ქაღალდში ვახვევ, ცეცხლს ვუშვერ, შემდეგ ბაგეთა შორის ვიქცევ და ნერვულად ვექაჩები ფილტვებისკენ, რომლებიც კვამლით მევსება. მომენტალურად მეხსნება მკერდიდან მასა, ყელიდან ბურთი, ცივი ოფლი ორთქლდება, კანკალი წყდება. დაისია,

ჩემი ცხოვრება შეცვალე (დასასრული)

ოხ ეს აკო, გოგონების გულის მპყრობელი, მუდამ თავისი კუნთებით მოამაყე, ნარცისი ადამიანი.. ჩემს მეზობლად ცხოვრობდა, იშვიათად თუ მომესალმებოდა.. (ხომ იცით სიმპატიურ ბიჭებს ყოველთვის თავში აქვთ ოდნავ ავარდნილი)