მეტრო

7:59 უკვე თბილისში ვარ. მეტრო. ადგილები გადავსებულია თანაც ისე ხელის მოსაჭიდთანაც არ იყო ჩემი ადგილი და ვგავარ ვარდისფერი კურტკით რომელსაც ცოტა ჭუჭყის ელფერი დაკრავს ჩემი ძაღლების გამო რომლების ზოგჯერ ვერ ზომავენ სიყვარულის გამოხატვას და თავისი

ერთადერთი 14

- ნუ კი ეჭვიანი ვარ ძალიან ეჭვიანი ვარ ვერ ვიტან როცა ჩემს სითბოს და სიყვარულს სხვას ინაწილებენ და ჩემს საყვარელ ადამიანებს თავისას არქმევენ მაგრამ შენ ჩემთვის არაფერს წარმოადგენ, ჩემი არ ხარ და მე შენთვის ჩემი არ დამირქმევია ამიტო არ ვაპირებ შენზე

საქორწილო კაბა (18 თავი)

დიდხანს ვყავდი ასე ძლიერად მიხუტებული და მხოლოდ მაშინ მოვიდა გონს როცა სიცივისგან ავკანკალდი მაშინვე გამიშვა ხელები და სახეზე დამაცქერდა კვლავ, ალბათ ცდილობდა სინანულის ან ბედნიერების ამოკითხვას ჩემს თვალებში და რომ ვერავითარ ემოციას ვერ გადააწყდა

შენელებული გულისცემა (12 თავი)

-უღრმესი მადლობა, რომ იცოდეთ როგორ მერიდებოდა_ამოისუნთქა ექთანმა. -მოდი ასე შევთანხმდეთ, თუ 95 ან მეტ ქულას აიღებ თავად დაველაპარაკები დირექტორს ექიმის თანაშემწედ დაგნიშნოს, თუ არადა მე აგიყვან საკუთარი ხარჯებით.

სამშობლო

მზის ამოსვლისას შენ გიყურებდა ვრწმუნდები ალბათ შემიყვარდები ჩვენს შორის მანძილს ავსებს ოცნება გამაღვიძებდეს შენი კოცნები

მთაწმინდის მთვარე {6}

-პატარა რომ იყავი? - თმები მოქაჩა ხელით, თავი ააწევინა და ყბის ძვალზე აკოცა. -ტანვარჯიშზე დავდიოდი. - სიცილით თქვა, მოწყვეტით აკოცა კაცს,

ამილახვარი და სხვა კატასროფები (6)

ალოო.-ჩამწყდარი ხმა ძლივს ამოიღო კატომ. -ძვიფასო მიცანი.-მოულოდნელად კატოს ნაცნობი უსიამოვნო ბოხი ხმა ჩაესმის ყურში. -შე... შენ როგორ მირეკავ, ჩემთან დარეკვას როგორ ბედავ.-ძლივს წარმოთქვა სიტყვები კატერინამ და საწოლიდან უნებურად წამოხტა.

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეათე თავი)

-ოჰ ანა_ირონიულად თქვა გვანცამ და გოგონას თმაზე მოჰკიდა ხელი ანამ მისი ხელი მოიცილა -კარგია არა პოპულარობა_მიმართა მან ანას -კარგია ხომ ჩემი ადგილი რომ დაიკავე -კი,კარგია_უთხრა ანამ და ჩაიცინა-ჩემი რა ბრალია ჭკუა რომ არ გაქვს თავში

შეპყრობილი (11)

-სწრაფად სწრაფად ფატა მოიტანეთ.-ყვირიან დედაჩემი და ქეთი რომელიც სარკის წინ მდგომს კაბის მოსინჯვაში მეხმარებიან. დედაჩემი ძალიან ჩქარობს ქეთი კი ისე ზოზინებს გეგონება დროს წელავს ან ეზარებაო.

იცი?

იცი?კალენდრის ყველა ის დღე მახსოვს ყოველი წუთი და წამი. ყველა ის დღე შევიზიზღე, ყველა მოგონება დავწვი.