საქორწილო კაბა (8 თავი)

მე ვიდექიბდა უემოციოთ ვუყურებდი მათ ჩხუბს, გაშველება არც მიფიქრია, რადგან ეს შეუძლებელი ოყო. ჩხუბს, გაშველება არც მიფიქრია, რადგან ეს შეუძლებელი იყო, ერთმანეთს გამეტებით ურტყავდნენ მუშტებს და ორივეს სისხლი გასდიოდა ცხვირ-პირიდან,ლიკუნა ტიროდა,

დრო {11}

-წავიდა. -თითები ყელიდან მკერდამდე ჩამოაყოლა, ოდნავ მიეფერა მოშიშვლებულ მკერდზე, შენდეგ კეფაზე მოკიდა ხელი და ტუჩებზე აკოცა. ერთ წამში მოაშორა პირსაწმენდი და წელზე შემოისვა.-სანდრო…-შჩჩ… -ზედ მის ტუჩებზე დაიჩურჩულა,

ბიჭი ფანჯრიდან (1 თავი)

კატო მამიდამ გაზარდა, რომელსაც თავი მოაქვს გვარიშვილობით და სულ არ ანაღვლებს თანასწორობა, ტოლერანტობა და მისთანები. მას, საკუთარი მოსაზრება და გეგმები აქვს გოგონას მომავალთან დაკავშირებითაც რასაც საბოლოოდ წყობიდან

აქ

ღამის 4 საათია , ყველაფერი კარგად არის. თუმცა ვის ვატყუებ , ყველაფრის კარგად ყოფნა არაფრის არ არსებობას ნიშნავს. ვწევარ და ვფიქრობ , რაზეც ნორმალური ადამიანები არ ფიქრობენ. გამოვდივარ.

შემთხვევით შეყვარებული《14》

_ისევ ისე გტკივა?_ხმადაბლა თქვა ნიკამ მის ყურთან._კი_თავი დაუქნია ანანომ_ორ_სამ დღეში გადაგივლის_მხარზე ხელი მოუთათუნა ნიკამ_ახლა შენი აზრით დამამშვიდე?_გაიცინა ანანომ და მანაც სიცილით უპასუხა.

მეძავის ბედნიერება. (სრულად)

მკაცრი ზამთრის მორიგი გაყინული საღამო იყო, როცა თვალებმიბნედილი და სახემილეული ლინა დუქნიდან გამოვიდა და სახლისკენ დაუყვა დათოვლილ გზას. ციოდა, მაგრამ ლინას ზედმეტად გადახურებული, გადაღლილი და უკვე გახუნებული

ლექსი- მივდივარ

იცი,თუ არა,რთულია სიშორე შენთან,როდესაც სადღაც მიდიხარ მანამდე,მთლად რომ ალერსით ამავსე მანამდე,სანამ მეტყოდი მივდივარ თავს კარგად ვგრძნობდი,მეფიქრებოდი და შენთან ყოველი წამი მეძვირა ვითვლიდი

მოძღვარი

არ ვიცი იმ ღამეს როგორ დავიმშვიდე თავი გვაინობამდე დავაბოტებდი ეზოში და ვშფოთავდი, სული ამიფორიაქა, ყველაფერი თავდაყირა დააყენა ჩემს ცხოვრებაში და წავიდა, ერთი შემოხედვით მომკლა და ახლა ალბათ სძინავს თავის საწოლში,

ცოდვების ხარჯზე... (14 თავი)

-ხომ გაიგონე რომ არა?_ამჯერად ბიჭს მიუბრუნდა და აკანკალებული ხელი მომუშტა, -ჯანდაბა, ამის დრო იყო_წამლის სურვილმა კისერში წამიერად წაუჭირა და თვალები ჩუწითლა.

წერილი ეშმაკს

შემზარავი სიჩუმეა და მას მხოოდ ლეპტოპის ქულერის ხმაურია რღვევს რომელიც არ ჩერდება ასევე არ ჩერდება ფიქრები ჩემს გონეაში ქაოსი და არეულობა სრული გაუგებრობა იცი როგორი აი როდესაც ცდილობ რაღაც ნათელი წერტილი დაინახო