მე ორმაგი ტყვე ვარ-13 თავი

-ღმერთო ლილი-ხმამაღლა დაიღრიალა დათამ და მისი ტორები სახეზე აიფარა -რა გჭირს დათა?-შეშინებული წამოიჭრა სკამიდან ლევანი და მის ხელებს ჩააფრინდა,რომ სახედან მოეშორებინა -მე ის მიყვარს,მე ის მიყვრას-ყვიროდა განწირული ბოლო ხმაზე -ვინ გიყვარს? შორიდან

ატეხილი გრძნობები 9

ლოგინში იწვა, წინა საღამოს იხსენებდა, ერთიანად წითელი და ჟრუანტელ დავლილი. როგორ რცხვენოდა, ეს რა დაემართა. ჯერ კლუბში როგორ ჩაუხტა კალთაში და მერე, რა ცეკვა აუტყდა ღამის სამ საათზე. არანაირი წინააღმდეგობა, ჯარჯის რომ მოენდომებინა იქვე დანებდებოდა.

მრბოლელი.

პროლოგი საიდუმლოები როდესაც მიაღწევენ შენს გულამდე და იქ მძიმედ ჩაიკეტებიან დიდი რკინის კარით,მას შემდეგ ძნელია ნდობა,ძნელია ყველაფერს ისე შეხედო ვითომც არაფერი.ძნელია ენდო ხალხს,რომლებიც ჯერ მიგიჩვევენ,დაგიახლოვდებიან,შემდეგ კი თვალისდახამხამებაში

ჩემი ლამბერსექსუალი [დასასრული]

მაშინ იქ პირველად ვთხოვე უფალს ჩემი და ცოტნეს პატარა ოჯახის კეთილდღეობა.აკანკალებული ხელით დავანთე სანთელი და პირჯვარი გადავიწერე. -ჩვენი პირველი ბარტყი აქ მოვნათლოთ.-თბილი ხმით მიჩურჩულა და სანთელი სასანთლეში მოათავსა. -მიყვარხარ.-აკანკალებული

ემოციებით სავსე მოულოდნელობა...(5)

ცრემლებმა ვეღარ მოიცადეს და თვალებს მოწყდნენ. ერთს მეორე მოჰყვა, მესამე, მეოთხე და ესე გრძელდებოდა უსასრულობამდე...ჟაკეტში თავჩარგული ყველასგან მალულად ჩემს დიდ სიყვარულს ვგლოვობდი.უმოქმედობას დავტიროდი...ანდრიას სიტყვები კი უფრო და მისერავდა გულს.

სიკვდილი ღირდა (სრულად)

ცარიელი სახლი, ცარიელი ყველაფრით, ავეჯით, ხალიჩით, ჩოხით, ხანჯლილთ, ფარით, ნაქსოვ-ნაქარგებით, სკივრებით, წიგნებით, თაროებით. ბუხრით, უადამიანობით... რეზი ოთახის ცენტრში იდგა. არ მორიდებია არც ცრემლს, არც ყვირილს, მტვრევას, ლეწვას. პაპას ტანს

გოგონა ვარდისფერი შარფით 3

„ იცი მეორე ტურს ვერ ვიფიქრებ... მგონი თამაშის შეწყვეტა მოგვიწევს“ გამაცოფა ამ მონაწერმა “ კარგი გასაგებია, შარფს ისე დამიბრუნებ ესეიგი ? “ შარფი ისე შევიყვარე, რომ ვეღარ განვშორდები „ “ რატომ გინდა, რომ მოთმინება დავკარგო ?“ “რა იცი, რომ ეგ მინდა

ქორწინება ანდერძით 3

-ვთხოვდები...-ვუთხარი რუსოს და მოსალოდნელი რეაქციის გამო ყურებზე ხელი ავიფარე. -რა?-შეყვირა რუსომ მაგრამ როგორც იქნა დავაწყნარე და ყველაფერი მოვუყევი. -შეცდომას ხომ არ უშვებ?-მკითხა დაეჭვებულმა-ათასი გოგო დადის და რაღა მაინცდამაინც შენ? -მაგაზე მეც

მარტივი ჩანს

ყველაფერი მარტივი ჩანს,ყველას გონია რომ ყველაფერი გაქვს.. ყველა გთავაზობს თავშესაფარს,არადა არავინ არ გიღებს კარს.. დამიჯერე აღარ ენდო თვალებს,მარტოობას შეეჩვიე თორემ გაგაწვალებს.. შემომხედე მე,რამდენჯერ გადამცვალეს,რამდენჯერ გამყიდეს ანდა

შენი სიყვარული არ შემიწყვეტია (8 ნაწილი)

ქვემოთ როგორ ჩავსულიყავი და შაკოსთვის თვალებში როგორ შემეხედა არ ვიცოდი. მიუხედავად იმისა, რომ ეს გარდაუვალი იყო, დრო მაინც მაქსიმალურად გავწელე. ქვემოთ თოკო და შაკო რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ.რამდენიმე წუთი აზრზე მომსასვლელად დამჭირდა, შემდეგ კი