მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 5)

ვგრძნობდი რომ ანი ჩემს გულში სახლდებოდა, სულაც არ ვაპირებდი შეწინააღმდეგებას, მისი თითოეული სიტყვა, მოძრაობა თუ გამოხედვა გულს მითბობდა, ვცდილობდი ხშირად არ მოვდებოდი თვალებში რომ თავი არ მომებეზრებინა, როცა მას და

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 4)

ცოტახნით გავჩერდი და მერე სახლში ჩავედი, სამედიცინო ლიტერატურა წავიკითხე, სახლი მოვაწესრიგე და დავწექი, 1 კვირა გავიდა ამბიდან. ტასუნა ძალიან მომეჩვია, როცა სახლში ვიყავი ჩამოდიოდა ხოლმე, კვირა დღე იყო, დილის 9 საათი იქნებოდა, ჯერ კიდევ მეძინა

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 3)

მალევე გამოვედით საავადმყოფოდან და მანქანასთან მიმიყვანა. გამარიაჟებული შავი BMW-ს კარი გამიღო, რომელიც რალისტის მანქანას გავდა გაფორმებით. მანქანა რომ დაძრა, ისეთი ხმა ჰქონდა თავი რბოლაზე მეგონა. გაზის პედალს ფეხი დაადგა და ხმამ უფრო უმატა.

ნამდვილი სიყვარული კი არ უნდა იპოვო, უნდა ააშენო

ნამდვილი სიყვარული დრომ უნდა გამოსცადოს, სხვადასხვა ცხოვრებისეულ გამოცდას უნდა გაუძლოს. ეს არის მუდმივად მზარდი, ცვალებადი და ადაპტირებული გრძნობა. რეალურ ცხოვრებაში იგი იშვიათად გვხვდება, რადგან მისი განვითარება უამრავ დროსა და ძალისხმევას

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 2)

მერე ვმალავდით ურთიერთობას, ბოლოს 23 წლის ვიყავი ოფიციალურად რომ მთხოვა ხელი და დავთანხმდი. მერე მშობლებიც მოლბნენ თითქოს, ნიკაც ოჯახში დაბრუნდა და ფულის მოგროვება დაიწყო, მაგრამ იმდენად შეიცვალა დროთა განმავლობაში

რატომ არ გვიხდება სურვილები? - პარადიგმა "იყო, იმოქმედო, გქონდეს"

არსებობს ე.წ. პარადიგმა - "იყო, იმოქმედო, გქონდეს" ამ მარტივ ფრაზაში იმალება ჩვენი ცხოვრების უმთავრესი ქვაკუთხედი. მაინც რა უნდა გავაკეთოთ საიმისოდ, რომ ჩვენი სურვილები რეალობად იქცეს?

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 1)

ამ შუაღამისას ნეტა ვინ იდიოტია, კარი რომ ჩამომიღო? გაბრაზებული ავდექი საწოლიდან, ხალათი შემოვიცვი და თმაზე ხელი გადავისვი, ცოტა რომ დამელაგებინა, შუქი ავანთე და საათს შევხედე, შუაღამის 4 საათი სრულდებოდა, კარზე ბრახუნი ისევ გაგრძელდა.

გიორგი არაბული - არ გეგონოს, რომ

არ ვიცი იქნებ მიყვარხარ ქალავ, ან თმები მიყვარს მხრებზე რომ იხვევ, ხევსურ კაცივით სიყვარულს ვმალავ და პოეტივით ლექსებად გიმხელ.

ადამიანებად არ იბადებიან ადამიანები ხდებიან

გუშინ ქუჩაში ერთი მოხუცი ქალი იჯდა ხელგამოწვდილი ეს არც გამკვირვებია, რადგან ასეთი ხალხი ხომ ბლომად არიან სამწუხაროდ, მაგრამ მის ხმაზე ჩემდა უნებურად შევტრიალდი, უცნაური გრძონობა გამიჩნდა როგორ თხოვდა ხალხს ნაღვლიანი ხმით დახმარებას, როცა მას

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 10 )

აი მეორეჯერ ახსენებ მაგ სიტყვას და მორჩა ჩემი შვილი აღარ იქნები_ ბავშვივით დამტუქსა,მერე კი თემოს მიუბრუნდა_ ახლავე დავრეკავ ნოდარისთან და გავაფრთხილებ,თქვენ კი_ თვალი მოგვავლო_ შენ,თემო და საბა გაემზადეთ,ხვალვე გაემგზავრებით.