ზედმეტად ახლოს 1

მშობლების სამსახურის გამო ხშირად გვიწევს ქალაქების გამოცვლა. უყვართ მათ ერთმანეთი? ვფიქრობ არა. მაშინ, რატომ არიან ერთად? ალბათ ამის მიზეზი, მე ვარ. ვუყვარვარ თუ არა მათ მე? რთულია პასუხის გაცემა.

ტირანის მახეში #7

- ტერიტორიას ვუახლოვდებით,სამიზნე ალყაში მოვაქციეთ,სახლის გარშემო ყველანი,სწრაფად! რაციის ღილაკს ვაჭერ,პასუხად თანხმობას ვიღებ ეკიპაჟისგან,რომლებიც მანქანებიდან სწრაფად გადმოდიან და ფრთხილი ნაბიჯებით უახლოვდებიან თბილისთან ახლოს მდებარე,მიტოვებულ

უნებლიე შეცდომა (17 თავი)

-მოკლედ, რომ არ გაგვიგძელდეს, გამტაცებლებს მეტი ვერაფერი ვათქმევინეთ, ნათი შენი იმედი მაქ, ლაშასთან ახლოს იყავი, გეცოდინება სახლები სად აქვს. რომელიმეში უნდა იმალებოდეს.

სანდრო (თავი 4)

-რა უნდა ჩაიფიქრო? უფრო ახლოს მოვიდა, ჩემი სახე ხელებს შორის მოიქცია და თვალებში მომაჩერდა.-ბედნიერება. ჰო ბედნიერება.-კარგია...მეც ბედნიერება,ოღონდ შენთან ერთად.ტანში დამიარა

სანდრო (3 თავი)

სასმელი,რომელიც ხელში მეჭირა,სწრაფად დავლიე და ორივე ხელი სანდროს კისერზე მოვხვიე, თავი კისერთან მივადე და მის მოძრაობებს ვმეორებდი,მსიამოვნებდა მასთან ესე ახლოს ყოფნა,მისიი სურნელიც უფრო ცუდად

ბოლო რეისი - მეოთხე თავი-უფრო ახლოს

კარადის კარი ნელა გაიღო.ქალმა სახეზე საბანი აიფარა და ადგილზე გაიყინა,არ იცოდა რა ექნა.კარადიდან კი ჩურჩული და შემდეგ ხმადაბალი სიცილი მოესმა,საბანი ოდნავ ჩამოწია და ტელეფონი კარადას მიანათა,არავინ იყო

მთებთან არ ვიცი რად ვიყავ ახლოს

მთებთან არ ვიცი რად ვიყავ ახლოს, თითქოს დავტოვე სხეული სახლში, ოფლში ცურავდა ზეწარი, მახსოვს, მახსოვს, მეც როგორ ვცურავდი მასში,

რეალობასთან ახლოს!

წარსულის მთელი მომხიბლელობა იმაშია რომ ის წარსულია...როდია, ცხოვრება ისე მოწყობილი , როგორც ჩვენ გვინდა,შორსმჭვრეტელი ადამიანები, ყოველთვის ათვიცნობიერებენ რომ, დასაწყისი პოტენციურ დასასრულს ნიშნავს...თუმცა

ზღვასთან ახლოს (V თავი) დასასრული

ლილიანამ ჭიქაში წყალი ჩამოასხა და ფანჯარას მიუახლოვდა. შორს ზღვა ბობოქრობდა. ტალღები მღელვარედ ადი-ჩადიოდნენ. ალბათ ღამით იწვიმებდა კიდეც. აგვისტოს მიწურულისთვის უჩვეულო ამინდი იდგა. შორს ზღვიდან მომავალი სილუეტი დალანდა. ცოტნე იყო. გოგონას

ზღვასთან ახლოს (IV თავი)

ბოლოს როგორც იქნა მთელი შერჩენილი ძალ-ღონე და გამბედაობა გამოიყენა და ქუთუთოები ერთმანეთს დააცილა. უცებ ნაცნობ ულამაზეს მწვანე თვალებს შეეჩეხა და მზერაც გაუქვავდა. -მეგონა გეძინა. -შენ რა გაგიჟდი?! კინაღამ მიკროინფარქტი მივიღე! ეს რა იყო?! ან რა