ბედნიერების ჩარჩოები 4

-გამარჯობა ანუკი? გაოცებული ვუყურებდი ჩემს წინ მდგარ ელეგანტურობას და არ მჯეროდა.-გამარჯობა მიტერ ელეგანტურობა ვუპასუხე და გავიცინე -არაჩვეულებრივად ცეკვავ,მაგრამ ჩხუბი უფრო გიხდება!?....

ბედნიერების ჩარჩოები 3

უკვე ტაქსში ვარ და რესტორნისკენ მივდივარ.არ მიყვარს ასეთი ხმაურიანი შეკრებები, დაუსრულებელი სადღეგრძელოები და ნასვამი კაცების გაუთავებელი ლაპარაკი. თუმცა ამ ყველაფრის მიუხედავათ დღეს ძალინ კარგი განწყობაზე ვარ,მიხარია ის ხმაურიც და

ბედნიერების ჩარჩოები 2

დღემ მშვიდათ ჩაიარა .საღამოს დაღლილი მივედი სახლში და ეგრევე მივწექი გონებეაში დღევანდელი ინციდენტი გამახსენდა და გულიანათ გამეცინა.ზლაზვნით წამოვდექი და სამზარეილოს მივაშურე მსუბუქათ ვივახშმე და კომპი ჩავრთე.

ბედნიერების ჩარჩოები 1

„ისევ ბანალურად ვიწყებ წერას მომენატრეთ ჩემო ტკბილებო,ტკივილამდე მენატრებით.ხანდახან მგონია უბრალოდ ავდგები და თქვენტან გამოვიქცევი მაგრამ მინდა თქვენ დაბრუნდეთ აქ.მე ისევ ის განებივრებული თავნება ანუკი ვარ რომელსაც თქვენი ჩახუტება უნდა 25 წლის

ბედნიერების მწვანე სხივი

საერთოს რას ვითხოვ ამ ცხოვრებიდან ან ეს ცხოვრება ჩემგან? ეს დღეები უჩვეულოდ გადის,მაგრამ ოცნებები და მოგონებები ნათელი და გასხივოსნებულია.

წყევლა 11 (ბედნიერების ამოძახილი სულიდან)

-და სხვები არ დათანხმდნენ?? (მე) -ხროვაში ისედაც ცოტა თინეიჯერია ზოგს კი არ მოსწონხარ. -აჰა და ის შენი მეგობარი ჯგუფში არ იქნება ხომ?? -როგორ არა (ის ყავისფერთვალება) ისევ ის სარკაზმი

პირადი დღიურებიდან : ბედნიერების ოთხი საფეხური

არსებობს უსასრულო სივრცე ადამიანის გონებაში, სადაც ის აღმართავს ათასობით ცათამბჯენს და ინახავს მათში მოგონებებს. შეიძლება ითქვას, რომ ადამიანებს უსასრულო მეხსიერების ბარათი გვავს, მაგრამ ზოგჯერ მათ ვკარგავთ და უხერხულ სიტუაციებში ვვარდებით. „ -

ბედნიერების გზა (სრულად)

ადგილზე გახევებული იდგა და თვალებდაჭყეტილი მისჩერებოდა მის წინ ატუზულ მომღიმარ მამაკაცს.....-არა რა ისევ მარწყვის ჭამა აჯობებდა შენს კოცნას-დამპლურად გაუღიმა გოგონას და შემოსასვლელშივე გააკითხა სახლში შემოსულ ნანას,რომ სამზარეულოში პარკების გატანაში

ბედნიერების ექვსი თვე : ისევ ერთად (სრულად)

-კატო გეყოს, ჩემი გაჭირვება მაქვს მე რა-ამოიბუზღუნა. -რა ხდება? -რა მიხვედრილი ხარ-მწარედ ჩაიცინა.-ნორმალურია ამ დროს და ასეთ ვითარებაში ეგრე რო მომეწეპე? მიიწი ცოტა იქეთ... -ოჰ მაგაზე არ იჯავრო.ისეთი დაღლილი ხარ , ძალიანაც რომ მოინდომო, მაინც

ბედნიერების 6 თვე (თავი2)

ჭკვიაად...-საპასუხოდ მოლოდგავუგიმე.. ლეპტოპი გამოვრთე, დიდხანს ფიქრობდ მომხდარზე. მაგრა ახსნა ვერ მოვუძებნე თუ რაომ დავტანხმდ შეხვდრაზე.. ფიქრებში ანდრიას გავყცინე ტკბილ ძლი ვუსუვედა სასიამოვნოდ დატვირთულმა მლეე ჩავთვლიმე.. ძილბურანში, გაკრით, მარა