ჩემი ბიჭი ანუ მიყვარხარ (1)

მე თეო ღლონტი ვარ 16 წლის... 11 კლასელი და აი პირველი საატესტატო გამოცდებიც კარზე მომადგა... მართალია იქამდე ერთი თვეა მაგრამ მაინც ვთვლი, რომ კარზე მომადგა... მყავს ძმა ირაკლი ღლონტი, 21 წლის...მომავალი ადვოკატი, ირაკლის თქმით სარძლოც მყავს მაგრამ

მოვიტაცოთ ეგ ბიჭი!(სრულად)

ასჯერ გათელილ ბილიკს ისევ ცრემლებით მივყვები,გონება ცხოვრებას გაურბის და სიყვარულის ტყვეობაში მყოფი მძიმე ბორკილებით მიბობღავს საწყლად...და ამ გზაზე რთულია წინ სვალა როცა მარწუხები მძიმედ გიჭერენ და ერთ ადგილზე მიყინვას ლამობენ,მე კი ჯიუტად მივიწევ

სანდრო ბაგრატიონი შემიყვარდა! (თავი 2)

ხშირად მებადებოდა კითხვა რა მექნა? მებრძოლა იმ ადამიანისათვის რომელიც მე მიყვარდა და თან არმიცნობდა? თუ თავი დამენებებინა და გადამეყცარებინა.. როცა ამ კითხვას ბაბის ვუსმევდი მუდამ ამბობდა, რომ ვერ გადავიყვარებდი და მერ ეუარესად მეტკინებოდა

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 13)

რატი... რა უცნაურად იქცევა ეს ბიჭი.... ნუთუ შევუყვარდი... და ლიზამ ხელი პირზე აიფარა... თუ შევუყვარდი.. ეს ყვალაზე სევდიანი ისტორია იქნება ამ ქვეყნად, რადგან ჩემი ძმა ყვალაფერს გაიგებს და ვერაფერს ვერ მოვახერხებ... მამასთვის არ უნდა მეთქვა, მაგრამ

გარყვნილი გოგო და მისი ბიჭი 2 თავი

შუადღის სამი საათისთვის სანდრომ გაიღვიძა. ჩაიცვა და სოფის სამსახურში წავიდა. მას ძალიან უნდოდა კიდევ უამრავი ღამე სოფისთნ თუმცა იცოდა რომ ეს მარტივი არ იქნებოდა. -უკაცრავად, ქალბატონი სოფი წერეთელი სად უნდა ვნახო,- კითხა ოფისში შესულმა სანდრომ

გარყვნილი გოგო და მისი ბიჭი 1 თავი

გათენდა მშვენიერი დღე სოფის კიდევ ერთ მორიგ ბიჭთან ერთად. -ჰეი, შენ, გაიღვიძე მაგვიანდება!- აღვიძებდა სოფი უცნობს და თან ტანსაცმელს იცვამდა. უცნობმა ცალი თვალი გაახილა და ლოგინიდან ნელა წამოიზლაზნა. -ჰეი გოგო, მე სახელი მაქვს, სანდრო.- და

ჩემი ბიჭი(თავი 2)

-ვაიმეეე არ არსებობს-და ხტუნვა დაიწყო მის საქციელზე სიცილი დავიწყე -კაი გეყო. ხო დამეხმარები რაგაცეების გაკეტებაში-საცოდავი თვალებით შევხედე -აბა რას ვიზამ-და ეგრევე სამზარეულოში გაიქცა

ჩემი ბიჭი(თავი 1)

გამარჯობა მე ვარ ელენე დვალი 16 წლის მაღალი შავი გრძელი სწორი თმით ჭაობისფერი თვალებით მყავს ძმა ნიკა 20 წლის სწავლობს ამერიკაში ბიზნესის ფაკულტეტზე სამწუხაროდ მშობლები ავტოკატასტროფაში დავკარგეთ ჩვენი მშობლებისგან მემკვიდრეობით

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [20] დასასრული

დასასრული ?! ნამდვილ სიყვარულს არ აქვს დასასრული.. ის არამარტო დასასრულის არამედ მუდმივობის საზღვრებსაც სცდება ... სიყვარული მიჰყვება მარადისობას.. მაგრამ მგონი ამ უკანასკნელსაც სჯობნის... ეს იყო თებეას და ტატოს ისტორია.. ბოლო თავი.. მაგრამ არა

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი... ჰალსტუხით [19]

- მომიყევი ბებია აბა შენზე.. ღიმილით დაუსვა მოხუცმა თებეას მუხლზე ხელი...- რაგაინტერესბთ, მკითხეთ და გეტყვით.. მორიდებით უთხრა თებეამ და გაუღიმა- ახლა ჩემი ტატო რომ ცუდ გოგოს არ მოიწონებდა ვიცი მე მაი ამბავი.. ჩაილაპარაკა ამაყად და თებეა