განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეოთხე]

- მოითმინე, მალე გაგივლის. - მეუბნება ღიმილით. - თავი დამანებე, მომშორდი! - ვეუბნები გაღიზიანებული. როგორ შეუძლია თავისი საქციელის მერე, ღიმილით მელაპარაკოს?! და თუ მართლა ღადაობს, იკას ასე რატომ ეჩხუბა? სიარულში რატომ მეხმარება? რატომ ცდილობს

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მესამე]

შენობაში სიბნელეა, მაგრამ ზოგიერთი ადგილიდან ახლად ამოსული მზის სხივი ახერხებს შემოღწევას. წვიმა გადაღებას არ აპირებს. ღრუბელმა მზე სულ გადამალა, ამიტომ სრული სიბნელე ისადგურებს. ცოტა მეშინია. ტელეფონი დამიჯდა, ამიტომ ფანარს ვერ ავანთებ. უკან

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეორე]

გეგი თავის მეგობარ გოგონას ლიზას მაცნობს. ფორმალური საუბრის შემდეგ, მუსიკის ხმა იმატებს და ყველა საცეკვაოდ მივიწევთ. ძალიან მინდა, ყველაფერი დავივიწყო და უბრალოდ გავერთო. არც კი ვიცოდი ნორმალურად ცეკვა რომ შემეძლო. ცხოვრებაში მეორედ ვარ ასეთ

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი პირველი]

- არ გასინჯავ? - დაანებე თავი. დედიკოს გოგოა რა უნდა გასინჯოს. -ეპასუხება გიო. - ერთი ნაპასი დაარტყი მაგრა გაგისწორდება - უკაცრავად, უნდა წავიდე, მეჩქარება.

ბიჭი ყვავილების თაიგულით 4 (ეძღვნება 20 ივნისის ღამეს)

სიმამაცე სადღაც ბნელი კუნჭულიდან გამოვარდა და მთელი სხეული წამებში დაიარა. ვგრძნობდი ამ მუხტის გადაადგილებას და ყოველი მცირე ძალის მომატებასაც კი. გული უფრო გამბედავად და ძლიერად ურყამდა და მახსენებდა, რომ ცოცხალი ვარ, რომ ღირს ბრძოლა, ბრძოლა

ბიჭი ყვავილების თაიგულით 3 (ეძღვნება 20 ივნისის ღამეს)

-რაღაც ცუდს მიგრძნობს გული, თითქოს სადღაც მიწისძვრა მოხდება, თუმცა რა სახის ძვრა, ეს ნამდვილად არ ვიცი - ასფალტს დავხედე და ვიგრძენი კიდეც როგორ შეტოკდა მიწა.-ეცადე არ იფიქრო, აიძულე შენი თავი რამე კარგზე იფიქრო, თუ არ გამოგივა დღეს

ბიჭი ყვავილების თაიგულით 2 (ეძღვნება 20 ივნისის ღამეს)

ახლა დროა მთელ ქალაქს გაექცე. ქალაქს, სადაც მთავარი გამზირი სიკვდილის გამზირად იქცა, სადაც 1989 წლის 9 აპრილიდან დღემდე 2019 წლამდე დამოუკიდებლობისთვის იბრძვიან თანამედროვენი.

ბიჭი ყვავილების თაიგულით (1) ეძღვნება 20 ივნისის ღამეს

მე იქ ვერ დავინახე შეშინებული სახეები, მე ყველას თვალებში ცეცხლს ვხედავდი, რომელიც მალე ამოიფრქვეოდა, მე ვხედავდი გამწარებულ თვალებს, ახალგაზრდებს, რომლებიც იბრძოდნენ საქართველოსთვის და ამ თვალებში მე კიდევ

მგონი ცოლიანი ბიჭი მიყვარს

გამარჯობა ... უკვე საკმაოდ დიდი ვარ თუმცა ვერ ვერევი ამ გრძნობას .. სადღაც მე-9 კლასში ვიყავი პირველად რომ ვნახე ... აი მანდედან დაიწყო ყველაფერი.. არ ვიცი უსაზღვრო ბედნიერება ვიგრძენი .. მაგ დროს

შემოდგომის გოგო და ზამთრის ბიჭი (თავი 5)

-ეს არის ბებო ის გოგო, რომლის ხსენებისას სახე გებადრება ხოლმე?ღმერთო ჩემო! დაიწყო...-გამარჯობა. - ლილიანა და ბებიაჩემი ერთმანეთს გადაეხვივნენ. -წამოდით ბავშვებო სამზარეულოში, ცხელ-ცხელი