სიყვარულით მოგებული ბრძოლა(დასასრული)

რა თქმა უნდა საშინელი სევდა გაჯდა ჩემში,მაგრამ ფესვებს ვერ გაიდგა.მივხვდი რომ გავიზარდე,ჩემმა ცხოვრებამ,გადატანილმა უბედურებამ და დათას სიყვარულმა გამზარდა,მაქცია ქალად.ჰო,სწორედ ის მაძლევდა იმის საშუალებას რომ მებრძოლა.

სიყვარულით მოგებული ბრძოლა(თავი 4)

თვალებს ძლივს ვახელ,ვგრძნობ როგორ მტკივა ყველა ძვალი,ყველა კუნთი.თავბრუ მესხმის.გამომშრალ ტუჩებს ძლივს-ძლივობით ვაცალკევებ და დათას სახელს ვამბობ.ისიც მაშნვე დგება და ექიმს უძახის.ისიც მალევე შემოდის.თვალებზე ფანარს მანათებს.ფეხებზე პატარა ჩაქუჩს

სიყვარულით მოგებული ბრძოლა(თავი 3)

მეორე დღეს თბილისისკენ გავეშურეთ. -აუ რა კაი იყო დასვენებაა.კიდე მინდაა.-მოწყენილმა შევჩივლე იოს. -ერთი კვირა კიდე ხო ისვენებ? -უჰ თბილისში მაგრად დავისვენებ.

სიყვარულით მოგებული ბრძოლა(თავი 2)

-ნუ რას წარმოადგენს ეგ შენც იცი.დამატებით რაც შემიძლია გითხრა ის არის რომ 13 წლის წინ მშობლები ავტოკატასტროფაში დაეღუპა,კიდევ უმცროსი და ჰყავდა,მან კი 2 წლის წინ თავი მოიკლა. მისმა მონაყოლმა სრულიად შემძრა.თურმე რამდენი რამ გადაუტანია ბატონ წერეთელს.

სიყვარულით მოგებული ბრძოლა (თავი 1)

„გულრწფელ მწუხარებას ის განიცდის,ვინც ყველასგან მალულად ტირის“.ვგიჟდები ამ მოსაზრებაზე.რატომ?იმიტომ რომ თითქოს ჩემზეა დაწერილი.მთელი ცხოვრებაა გულრწფელ მწუხარებას განვიცდი და არ მგონია ამ გრძნობამ ოდესმე მიმატოვის.

ღმერთის ფიქრებთან ბრძოლა

ღმერთი ღრუბლების სიღრმეში კი არ ზის და კი არ დაგვყურებს.ჩემი ღმერთი ჩემს თავში ნაპოვნი ნათელი წერტილია რომლის რწმენაც მაქვს. ღმერთი ჩემს სულშია და ალბათ ძინავს.ალბათ ოთხკედელში გიჟი გიჟს გავს.მე კი გარეთ ადამიანს.

ჩვენ დღეს სიკვდილთან ბრძოლა წავაგეთ (I ნაწილი) (II თავი)

სახლამდე მიმიყვანა და მანქანა კორპუსთან გააჩერა. რატომღაც მეგონა, რომ რაღაცის თქმა უნდოდა. ნახვამდის.. დავემშვიდობე და სახელურს მოვკიდე ხელი, უკვე გადასვლას ვაპირებდი. შოკ, ხოო.- თავი მოვაბრუნე-გისმენ, არაფერს იტყვი? არაფერი, ძილინებისა. შუბლზე

ჩვენ დღეს სიკვდილთან ბრძოლა წავაგეთ (I ნაწილი) (I თავი)

აუ დაეტიე შენ მანდ, სილამაზე მსხვერპლს მოითხოვსო, არ გაგიგია? და ნუ მაჩქარებ თუ გინდა ლამაზი მეწყვილე გყავდეს გვერდით.  მსხვერპლსო გამიგია, მარა მთელი მსოფლიოს შპაკლის სახეზე მიტკიცინებასო არა. გადაიხარხარა დათომ და მანქანას დაეყრდნო.

ბრძოლა

რეალობასთან ბრძოლა მომბეზარდა სადაც სიცრუე და სიყალბეა მოდა...

ბრძოლა სიცოცხლისათვის თავი 5

წავიდნენ და აი აქ გაქრა ჩემი სიძლიერე, უაზროდ ვტიროდი, განა ჩემს თავს არა, გიგას ვტიროდი, ეკუნას ვტიროდი, რა ეშველბოდა საყვარელი ბიძაშვილი რომ მოუკვდებოდა... გიგაზე ნერვები მეშლებოდა, საერთოდ არავიზე არ ფიქრობდა... შუაღამისას ხმაურმა გამომაღვიძა,