სიგიჟის ზღვარზე (დასასრული)

მია იდგა თორნიკეს წინ სრულიად უემოციო და ცარიელი, არავითარი გრძნობა მასში არ ცოცხლობდა ამ წამებში, თორნიკე რათქმაუნდა გრძნობდა მის სიცივეს, მაგრამ მოწოლილმა გიჟურმა ვნებამ უფლება არ მისცა რომ უარი ეთქვა მიაზე,

საიდუმლოს ფარდა მალავს.თავი 5 (დასასრული)

-სამწუხაროდ და ბევრისთვის საბედნიეროდ,როცა ყველაფერი მოსაბეზრებელი ხდება იქ სიყვარულიც სრულდება.ალბად ეს გრძნობა ძალიან დამღლელია,რთულია მისი შენარჩუნება და ამიტომ არც მიცდია ის შემენარჩუნებინა,პირიქით შევეცადე დასრულებულიყო.ბობოქარი სიყვარულის

ოცნება უფასოა დასასრული

მე მეგონა თამაში გვექნებოდა.- ეშმაკურად ათამაშებ ნიტა წარბებს და იზმორება. - ჰჰ რა გარყვნილი ხაარ. - თითქოს გაუკვირდა ლუკას. - სიზმარშუმი რამე ეროტიული დაგესიზმრა? - იცინის ლუკა. - კარგი თუ არ გინდა

გიჟი გოგონები (8) დასასრული

წიგნების კითხვით გული რომ ვიჯერე მხოლოდ მაშინ გადავწყვიტე დაძინება მაგრამ მალევე კარების გაბმული კაკუნი მაღვიძებს ხალათს ვიცმევ და რაცშეიძლება ფრთხილად მივდივარ კარისკენ არაფერი ჩანს ბოლოს თავი დავიწყნარე და კარები

ფრთხილად შეარჩიე ოცნება, რადგან შეიძლება ახდეს ( დასასრული)

- მეგონა მასთან იწექი, მაგრამ გამიხარდა პირველი მამაკაცი რომ მე აღმოვჩნდი შენთვის. კარგი იყავი საყვარელო. ელენე ისევ საწოლზე იწვა და არ ინძრეოდა. რეაქცია არაფერზე ჰქონდა. მხოლოდ იმით მიხვდებოდა ადამიანი რომ ცოცხალია, რომ სუნთქავდა და თვალები ღია

სიყვარულმა იცის (დასასრული)

ფიქრებში ჩაძირული მიუახლოვდა ბუშტებით გაფორმებულ რესტორანს ლევანი- რით ვერ გაიზარდა ეს ბიჭი _ უკმაყოფილოდ გააქნია თავი და შიგნით შევიდა. რესტორანი დახურული იყო, ჯერ კიდევ მზადება მიმდინარეობდა,

სიცრუის სადგური 16 (დასასრული)

ცოტა ხანში ძვირფას ტანსაცმელში გამოწყობილი სოფი მისულ სტუმრებს ძალით აკრული ღიმილით მასპინძლობდა და საქმროსთან ერთად სახლს ათვალიერებინებდა. ინტერვიუს ჩასაწერად მისაღებ ოთახში ჩამოსხდნენ.

ნისლისფერი (ნაწილი მეორე დასასრული)

მაშინ, როდესაც გგონია, რომ ყვაფერი კარგადაა შესაძლოა მაშიმ დაგატყდეს ყველაზე მწარე რეალობა თავზე და ავზარო დაგცეს. თუმცა არაფერია მუდმივი. ამიტომ ცაზე მოყრილ ღრუბლებს ხშირად მზიანი დღეებიც მოსდევს და სულდგმულ ცოცხალ ადამიანს ამ მზიანი დღეების იმედი

ვნებების ქარცეცხლში (დასასრული)

და მაინც რა არის ტკივილი? შეუხორცებელი იარები თუ შიში ვინმეს დაკარგვის. არ ფიქრობთ რომ ზოგჯერ ყველაფრის გამოსასწორებლად ძალიან დაიგვიანეთ. ცხელ გულზე მიღებულ გადაწყვეტილებებს ნანობთ? ან იმ მომენტებს, როცა საყვარელ ადამიანს არ დაუჯერეთ, არ ენდეთ.

შენი სახელით!!! /დასასრული/

აჩის თავი თავზე ჩამოვადე და თვალები დავხუჭე, რობოტებივით მჯდარი ბიჭების ყურება აღარ შემეძლო, ავთანდილიც უხმოდ იჯდა სავარძელზე და პეიზაჟებს გასცქეროდა. - ის დაბრუნდება - ჩაილაპარაკა აჩიმ - აუცილებლად დაბრუნდება, დამპირდა...