დაუვიწყარი (24-25)

*თორნიკე: -მოეთრიე აქ! დამიძახა ლუკამ, როცა გაიგო, რომ სახლში მივედი. -რა გინდა? -მე რა მინდა? კიდევ მე? რას ქვია ბერიძეს არ მოკლავ ?! -ლუკა.. არ მინდა ამაზე ლაპარაკი.. მაინც ვერ აგიხსნი ვერაფერს.. უბრალოდ იცოდე, რომ მე მას ხელს არ დავაკარებ !

დაუვიწყარი (23)

*ანასტასია: ჩემმა პასუხმა სახეზე ღიმილი მოჰგვარა.ჩემს ხელში იყო, ვგრძნობდი.სწორედ ახლა იყო შერიგების დრო.. -თორნიკე... ნელ-ნელა მისკენ ნაბიჯებს ვდგამდი -მაპატიე -რატომ არ მითხარი? -ხომ აგიხსენი. საერთოდ არ მახსოვდა.

დაუვიწყარი (22)

*თორნიკე: საშინლად ვიყავი გაბრაზებული, მაგრამ ამ ბრაზმა ანასადმი მზრუნველობის გრძნობა ვერ გადაფარა.მარტო არ უნდა დამეტოვებინა, ცოტათი ავნერვიულდი.ნიკას დავურეკე. -ნიკა სად ხართ? -სახლში. დავმშვიდდი, არ მინდოდა ღამე იქ გაეთენებინათ, შეცივდებოდა..

დაუვიწყარი (20-21)

სანამ ოთახში ავიდოდი, ჩაითა და ნამცხვარით გამიმასპინძლდნენ.. ვახტანგს თვალს არ ვაშორებდი.. მის ყველა მოქმედებას ვაკვირდებოდი.. ყოველ წუთას მემატებოდა მისდამი ზიზღი.. -ლეოპოლდ, თქვენ პარიზიდან ხართ, არა?

დაუვიწყარი (19)

ბარიდან მალე წავედით, გიორგი აღარ მოგვკარებია..ანასტასიას დაურეკეს,თორემ ლუკა არაფრით მომცემდა წასვლის უფლებას. სახლში მივიყვანე, ჩავეხუტე, მოვეფერე და მანამ არ წავედი, სანამ სახლში არ შევიდა. ვნერვიულობდი. პირდაპირ სახლში წავედი, რატომღაც, არც

დაუვიწყარი(18)

ერთმანეთს ვკოცნიდით, როცა თითქოს ნაცნობი ხმა გაისმა.-მოგესალმებით, მეგობრებო.თორნიკე უცებ მომშორდა, ძარღვები დაეჭიმა და სუნთქვა გაუხშირდა. სცენისკენ გაიხედა, მეც მის მზერას მივყევი. სცენაზე ის ცისფერთვალა ბიჭი იდგა, გიორგი. გიტარა ჰქონდა

დაუვიწყარი (17)

მაგიდიდან ჩამოვხტი და მაცივართან მივედი.ნაყინის დიდი ყუთი გამოვიღე, კოვზიც ავიღე და მისაღებ ოთახში გავედი. სავარძელში მოვკალათდი.მაკა გამომყვა.-ვიცი, რომ ღამე სახლში არ იყავი.. კოვზი დამივარდა.. -ანა, ტყუილი არ გეხერხება.. გამომყვა და სამზარეულოს

დაუვიწყარი (15-16)

-ახლა მართლა წასვლის დროა.. მითხრა, როცა ლოგინზე ლიფის და ტრუსის ამარა, მის ქვეშ ვიყავი მოქცეული და მისი სხეულის სიმხურვალით ვტკბებოდი.. პასუხის მოლოდინში თვალებში ჩამაკვირდა.. ვგიჟდებოდი მის ყორანივით შავ წამწამებზე..

დაუვიწყარი (15)

*თორნიკე თვალები ახალდახუჭული მქონდა, როცა ჩემი ოთახის კარი გაიღო.. -თორნიკე ადექი ! ლუკას ხმა ზარბაზნის გრუხუნივით ჩამესმა..

დაუვიწყარი (14)

-ახლა შეგვიძლია მათთან მივიდეთ. მითხრა, ლოყაზე მაკოცა და მომშორდა, ხელი ხელზე ჩავჭიდე.. ნინი, ნიკა და სანდრო სავარძლებში ისხდნენ.ნინი რათქმაუნდა ტედს ეჯდა კალთაში.თორნიკემ სანდრო გადაკოცნა, ნიკასს უბრალოდ მხარზე დაარტყა ხელი, ნინის არ მოწყვიტა.მე