და მე მიყვარხარ (IV) (თამარას)

ღამის ოთხი იყო საათი,თამარა ლოგინში რომ ნებივრობდა,ვერ ისვენებდა და აქეთ-იქით წამდაუწუმ გადატრიალდებოდა,გადმოტრიალდებოდა. დაღლილი იყო,უნივერსიტეტში ისე დაიძაბა,ისე გადაიღალა,წარმოიდგინეთ დემეტრესაც ვეღარ დასცინოდა,გამოსვლის დროს უბრალოდ ჩაეხუტებოდა

დაუპატიჟებელი სტუმარი (7)

– მისაღებში, დავალაგებ და მერე დავიძინებ.-უპასუხა გულუბრყვილოდ. – არსადაც არ წახვალ, -მკაცრად დაიქუხა სვანმა და მკლავში ხელი ჩაავლო გოგონას, რომელიც მისი მოქმედების შედეგად, რამდენიმე წამში მის გვერდით აღმოჩნდა „მოკალათებული“.

მუზების გამოძახილი

*** თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა, როგორც წყარო ანკარა ირმებს, ჩემო პავლუშა გიტარა გახუნდა, მაესტრო ჩამოჰკარით სიმებს. *** უცებ აცივდა, სითბო განელდა,

და მე მიყვარხარ (III) (თამარას)

ლექციები ძლივს გადააგორა,ახლა ყველაზე მეტად არ იყო უნივერსიტეტის ხასიათზე,რატომღაც სულ დემეტრეზე ეფიქრებოდა,მასზე და იმ საღამოზე,კარგად რომ გამოთვრნენ,პარალელურად იმ სულელური ტყუილის გამო გაბრაზებული იყო,მაგრამ ახლა რატომღაც მისი ნახვა მოუნდა,მოუნდა

და მე მიყვარხარ (II) (თამარას)

რამდენიმე წამი შუბლშეკრული უცქერდა მოხარხარეს,შემდეგ ღრმად ჩაისუნთქა და მათი მაგიდისკენ მტკიცე,მაგრამ მაინც განრისხებული წავიდა,მზად იყო დადიანისთვის სამაგიერო გადაეხადა (მულტფილმი რომ იყოს,თავზე ეშმაკის რქები დაეხატებოდა) -გამარჯობაა-მოკრძალებულად

და მე მიყვარხარ (I) (თამარას)

დაბნეული აცეცებდა თვალებს გერმანიის ფართო ქუჩებში და არ იცოდა სად წასულიყო,საკუთარ თავს წყევლიდა მობილურისა და საფულის დაკარგვის გამო,თორემ ტაქსით არ წავიდოდა ახლა სამშვიდობოს? ამ დიდი ქუჩისაც არაფერი გაეგება,საშინელებაა,საქართველოში დაბრუნება

მიყვარხარ,უსასრულობამდე და იმის იქეთ!

—დაჩი! —ხო ჩემო დედოფალო. —ჩვენ სულ ერთად ვიქნებით? —სანამ ჩიტები იგალობებენ,სანამ მზე სიხივებით გაგვათბობს,სანამ დღეს ღამე შეცვლის,უბედურებას სიხარული ჩვენ მუდამ ერთად ვიქნებით!უთხრა ბიჭმა გოგონას და ცრემლები მოწმინდა. —მაბედნიერებ! —მოდი ჩემთან

განსაჯე გული და არა კლუბი (ნაწილი II)

სლიზერინის საერთო ოთახის ბუხარში შეშა ტკაცუნობდა, რაც სამარისებურად მშვიდ ატმოსფერას ქმნიდა. სტუდენტების უმეტესობა საძინებელში წასულიყო და ოთახში მხოლოდ დრაკო დარჩენილიყო, რომელიც უკვე მერამდენედ კითხულობდა ოჯახიდან გამოგზავნილ წერილს.- შე

განსაჯე გული და არა კლუბი (ნაწილი I)

დანიელას მაღვიძარას საზარელი ხმა ყურებში ჩაესმა, რამაც დამძიმებული, ერთმანეთზე მიწებებული ქუთუთოების დაცილება აიძულა. დილა ცივი და ღრუბლიანი იყო, ისევე როგორც წინა ხუთი.მარცხნივ, მეზობელ საწოლში მილისენტი რაღაცას ლუღლუღებდა. გუშინ საღამოს ისევ

ჩაეხუტეთ მეგობარს და უთხარით რომ გიყვართ!

როცა მეტს მოელი ადამიანისგან ყოველთვის ნაკლებს ღებულობ და ამის გამო გტკივა გული, როცა ყველაზე მეტად ენდობი მაშინ გღალატობს და მაშინ გიკლავს გულს,მაგრამ თუ დავფიქრდებოთ ჩვენ აუცილებლად ვიპოვით ისეთ ადამიანს რომელიც ჩვენი საუკეთესო მესაიდუმლე