დრო! თავი 17

შეგიძლია აბაზანით ისარგებლოთ ჩემსას მოგინახავთ რამეს ბავშვს მე მივხედავ, გვერდით ჩამოუჯდა მაშო ბავშვიანად და რატიც შორიდან აკვირდებოდა უკვე მონატრებულ სილამაზეს - არა მადლობა იქნებ სახლში გავიდე იქ მოვწესრიგდები ტანაცმელს ჩავიცვამ ბავშვსაც

დრო! თავი 16

მამაკაცს გახედა უცებ ბაგეები ერთმანეთისთვის ინსტიქტურად დაეშორებინა და საშუალო ზომის ლამაზ ტუჩებზე გადასმულმა "ბლესკმაც" უცებ დაიწყო ბზინვა, - უნდა გავიდე თქვენ აქ დარჩებით? კითხვა დასვა და თან ჩანთაც გადმოიღო,

დრო! თავი 15

- შენი უნდა მეშინოდეს? - მაშაა რა ფიქრები გაწუხებს, ჩაცინებით უთხრა და თავზე ხელი პატარა ბავშვივით მოუსვა, - წამო წამო გვიანია უკვე, ხელი გაშალა წინ წასულმა და მაშომაც უცებ რომ შეუცურა ხელი ღიმილით დახედა,

დრო! თავი 14

ასე უბრალოდ? - ჰო მაშო ასე უბრალოდ შენ ხო თქვი რომ გამეშვი, გიშვებ ცხოვრებიდან გიშვებ პრობლემებსაც გავიტან, დარჩი შენი ცხოვრებით იცხოვრე უბრალოდ გერქმევა ჯერ ისევ ჩემი ცოლი, თმის ნერვოზულად უკან გადაწევით თქვა და ეს დიალოგიც ზედმეტად სულელურად

დრო! თავი 13

მაშოს ძირს დაჩოქილი ეგდო, სისხლი სდიოდა ყველა იმ ადგილიდან სადაც კი შეიძლებოდა კანი გახეთქვოდა სულს ძლივს ითქვამდა, ეგონა მოკვდებოდა ცრემლები თავისით სდიოდა, შიშისგან რომ ვეღარც ისუნთქებდა ტირილი კი არა ღრიალი უნდოდა თუმცა ესეც არ შეეძლო

დრო! თავი12

- მაშო რა გატირებს? ხელახლა დაუსვა კითხვა როცა პასუხი არ გაცა მაშომ, არც კი გახედა რატის, - ვერ გიტან! სლუტუნს ამოაყოლა ისევ მოიწმინდა ხელახლა გადმოცვენილი ცრემლები,

დრო !!!

მოძალადე დრო არასდროს დაამშვიდო ადამიანი დროის გასვლის შემდეგ გადაგივლის ის რასაც გრძნობო.

არასწორი დრო (2)

უცნაურია ეს ჩემი ფიქრები მიმოფანტული ედება ხალხს და შენ ჩემო ძვირფასო მკითხველო აუცილებლად იპოვი მას და მე ისევ დავიარები ქუჩებში მარტო და მოგაწვდი ჩუმად ვარდს ,შორეული წარსულს მახსენებს თავს და რა არის ცხოვრების არსი ჯერ კიდევ არ ვიცი, რადგან ისევ

არასწორი დრო (1)

სხეული ძირს ეცემა და სუნთქვა მეკვრის ვერ ვსუნთქავ და ვითიშები , არაფერზე მეფიქრება ტვინის ნაწილი თითქოს კვდება და უსასრულოდ მეძინება...

დრო - საუკუნო შეხვედრამდე

კაცს, რომელსაც ყველაზე კეთილი, წყლიანი ცისფერი თვალები ჰქონდა....