შენ, მე გამაგიჟე (დ ა ს ა ს რ უ ლ ი )

როგორც კი ჩავიკეცე პირველი მათე მომვარდა, ხელში ამიყვანა და ჩამეხუტა.-დაწყნარდი ჩემო პატარავ.-მიმეორებდა ამ სიტყვებს, ბოლოს დავმშვიდდი და ფეხზე ავდექი, ანდრეა ერთ ადგილზე იყო გაშეშებული.

ელინი (სრულად)

სტიგ ლარსონის „გოგონა დრაკონის ტატუთი“ ბოლო ფურცელიც წაიკითხა, წიგნი დახურა, თვალები დახუჭა და ცოტა ხნით გონებაში ისევ წიგნში მომხდარ სიუჟეტებს, გამოძიების დეტალებს და მთავარ ფრაზებს აანალიზებდა.

"გატაცებული" (თავი 5)

ერთ ადგილას გაშეშებული ვიყავი. მეგონა, რომ სხვა სამყაროში აღმოვჩნდი. ტვინში, ყველაფერი არეული მქონდა. გაოცებას ვერ ვმალავდი, როდესაც ჩემს წინ მდგარ, შეშინებულ გოგონებს ვუყურებდი.

იბრძოლეთ!

ცხოვრება ტკივილების კორიანტელს გაყრის,მაგრამ მთავარია იპოვოო ძალა ,თუ ერთ ტკივილს გაუმკლავდი ყველას გაუმკლავდები,ირწმუნო შენი სიძლიერის,შენი სასოწარკვეთა კი მაშინ გაქრება როცა საკუთარ ძალას

იმ საღამოს წვიმდა

-ვერანაირი შარმი ვერ დავინახე.-ვუთხარი მობეზრებულად და გასასვლელისკენ დავიძარი. -ეჭვი არ მეპარება,ძვირფასო,შენ ხომ ამ კუთხით არასდროს უყურებ ბიჭებს.-სიცილით მითხრა კატომ და უკან გამომყვა. თუმცა ამ ჯერად ცდებოდა

ბავშვობის სიყვარული (სრულად)

- მოდი, ისიც გავიხსენოთ, ჩემი ტანსაცმელი რომ მომპარე და სააბაზანოდან შიშველმა მომიწია გამოსვლა. იმ დედაჩემის გიჟმა დაქალმა კიდე ერთი ამბავი მაწია, "შე, ატეხილო ლაწირაკო, ვის უბედავო

სიგიჟის პიკი

გაზაფხულის პირველი დღე, ღმერთო ყველაზე მეტად წელიწადის ეს დრო მიყვარს არა იმიტომ რომ ზუსტად ამ დროს დავიბადე იმიტომ რომ ჩემს დაბადებასთან ერთად ბუნებაც ახლიდან დაიბადა. დღეს ზუსტად პირველი მარტია ხოდა მეც დილის ექვს საათზე გამეღვიძა, მაშინვე

ჯაშუში (თავი 13)

დასჯილიაო ,მაინც ნერვიიულობდა და ერთ ადილას ვერ ჩერდებოდა. ყოველ ღამით მის ფანჯრის წინ ჯდებოდა, იმ იმედით, რომ დაინახავდა თუმცა უშედეგოდ. საღამოს ათ საათზე დაჯდებოდა და დილის რვის ნახევრამდე იქ იყო, თვალს ერთხელაც არ დახუჭავდა, ძილი არც კი ეკარებოდა,

მტვრიანი თარო -2-

ჩაფიქრებულს ცოტაც და გული წაუვიდოდა, ისე შეეშინდა, აკანკალებული ხელებით ძლივს მოიწმინდა ცრემლები, საწოლიდან წამოდგა და კარებთან მივიდა. - კი კარგად ვარ, შენ როგორ ხარ? აქ საიდან გაჩნდი?

შრამიანი (თავი 5)

მკლავ ნენე გეფიცები მკლავ! ესღა თქვა და თეთრი ფხვნილი გაამეფა საკუთარ ორგანიზმზე. ჯიუტად მიშტერებოდა ერთ წერტილს და თვალები უკვე ძალიან იმჩნევდნენ წითელს.