მაინც ჩემი იქნები (თავი მესამე)

შებინდებულზე შევაღწიე მეზობლის ეზოში, ჩუმად ავიარე კიბე და კარი ბრთხილად შევაღე... დერეფანში არავინ არის, შესვლა მინდა მაგრამ ვერ ვბედავ...

მწვანე ლაქა ( თავი 2)

ჩვენი რეზორტის გახსნიდან ერთი თვე გავიდა, საკმაოდ კარგად მუშაობდა, არვიცი ჩოხელების დამსახურება იყო თუ გოგასი, რადგან ევროპიდანაც საკმაოდ ბევრი დამსვენებელი გვყავდა და მეზობელი სახელმწიფოებიდანაც. უკვე საქართველოს საზღვრის გარეთაც იწყებდა ნელ-ნელა

ისევ ჩემი იქნები (თავი მეორე)

:ისე კარგი გოგონები იყვნენ... მაგრამ ხვალ ნელ ნელა შევაპარებ თემებს, თორემ მხოლოდ ცეკვა თამაში ბავშვები ხომ არ ვართ. გელა: ოხ რა გარყვნილი ხალ ნიკა, იქნებ წესიერი გოგონები არიან ასე რატომ აზროვნებ? : კარგი რა... აქ აბა სხვა რა უნდა ვაკეთოთ?...

მარტო'სული 18 თავი

-რა უაზრო კითხვებს სვამ?-გაბრაზდა თორნიკე-მე და შენ ძმები ვართ! იმდენი ხანი შეგიძლია დარჩე რამდენი ხანიც მოგინდება, ეს სახლი შენიცააა

თავშესაფარი (თავი 2)

- ის არ უთქვამს, რომ დედაჩემი მე მოვკალი?- სწრაფად გასწორდა წელში, მრისხანე მზერა ესროლა დაუპატიჟებელ სტუმარს და ირონიულად მიაჩერდა - ეგ არ უთქვამს - დაბნეულად უპასუხა და კუპრივით შავი თვალები უფრო ჩაუშავდა

საწინააღმდეგო პოლუსები (თავი II)

თვალი გავახილე თუ არა, კედლის საათის ციმციმა წითელმა შუქმა თვალები მომჭრა. დილის ხუთი საათი იყო, ოთახში მხოლოდ ჩემი სუნთქვა ისმოდა. აზუზუნებულ ტელეფონს დავხედე, ვახტანგის ნომერი ვიცანი და ვუპასუხე

"კუბიდონი ციხის კართან" თავი 2

ყოველთვის მჯეროდა, რომ სიმართლეს ვერსად გავექცეოდი. ყველაფერი ისე მიკლავდა გულს, როგორც ჭრილობაში ჩარჩენილი ტყვია. მამა მხოლოდ ფოტოებიდან მახსოვს. ძველ ალბომებში, სადაც ჩარჩოებში ჩასმული მომღიმარი კაცის სახე დღემდე სანთელივით ანათებს.

საწინააღმდეგო პოლუსები (თავი I)

ღამის სიბნელეში მხოლოდ ჩემი ნაბიჯების ხმა ისმოდა. უგუნურ გზებს ტყის ბოლომდე მივყავდი, საიდანაც მოციმციმე ყვითელი შუქი გამოჩნდა. სველი ასფალტის სუნი ქაოსურად ერეოდა დაძველებული რკინის ჟანგის სუნს.

თავშესაფარი ( თავი 1)

-ჩემს სახლში? - წარბაწევით გაუღიმა მამაკაცმა გოგონას, მართას თავზარი დაეცა, მიხვდა რომ დააგვიანა, რომ სახლი დაკარგა და მრისხანე მზერა მიიპყრო ბიძას. - ამის უფლება არ გქონდა- კბილებში გამოცრა, ყელში მოწოლილი ბურთი ძლივს გადაყლაპა და მანქანისკენ

მარტო'სული 17 თავი

თორნიკეს მის ქცევაზე ბოროტულად გაეღიმა და სანამ დაბნეული გოგონა აზრზე მოვიდოდა მაჯაში უხეშად წაავლო ხელი და თავისკენ მიიზიდა