ატმისფერი ( თავი 3 )

ბებიას და ბაბუას რომ უყურებს ხანდახან ჰგონია რომ სიყვარული არსებობს , რომ რეზოს და მისნაირი კაცებიც იმსახურებენ ბედნიერებას , მაგრამ რაც უფრო ხშირად უსმენს მათ წარსულ ისტორიებს , კარგად ხვდება რომ სიყვარული არაფერ შუაშია . ერთმანეთ შემორჩნენ.

შენსკენ სავალი გზები 17 თავი

- მე ეხლაც ვერ მოვსულვარ გონს. წარმოგიდგენია მამა ვარ თან 2 ბიჭის.იცი როგორი საყვარლები არიან,შეუძლებელია პირველივე დანახვისთანავე არ შეგიყვარდნენ, თან ყველაზე მაგარი ისაა, რომ ჩემი ასლები არიან ისე მგვანან ძმაო.

მომკიდე ხელი - თავი მეექვსე

მოვალეობის შესრულების შემდეგ გადავწყვიტე გამესეირნა და ნოემბრის ბოლო დღეების ცივი სილამაზე კიდევ ერთხელ შემეგრძნო. მომავალი ზამთრის პირველ დღეებს თან სევდა და მელანქოლიური განწყობა მოჰქონდა, რაც უკვე 28 ნოემბრის ამ ქარიან საღამოსაც გადასდებოდა და

ჩვენ (თავი 19)

- ამის დედას შევ*ცი - ტუმბოდან ყველაფერი ერთი ხელის მოსმით გადაყარა და სახლი დატოვა,დამტოვა გაურკვევლობაში და გაქრა დადიანი,ცრემლები მდიოდა, რატო იყო ასეთი პრობლემა ჩვენი ერთად ყოფნა,რატო გვიშლიდა ყველა და ყველაფერი ხელს ვერ ვხვდებოდი,

ორი გული,განსხვავებული სამყაროებიდან (თავი 10)

-ლიზაბეტ ! - საუბარშ გარლებს უკნიდან გოგონას წვრილი ხმა მოესათ , ელისაბედმა თავისი სახელის გაგონებაზე სწრაფადვე მოახდინა რეაგირება და ქერა სიფრიფანა გოგოს შეეგება -ეკატერინე მესხელო - მხიარულად წარმოთქვა და თავისზე ერთი თავით დაბალ გოგოს შემოეხვია

ორი გული,განსხვავებული სამყაროებიდან (თავი9)

-აუჰ - არც ელისაბედმა დააკლო -წავედი ავრორა ,მიყვარხარ - ლოყაზე ხმაურიანად აკოცა გოგოს -მეც მიყვარხარ,მეც - ორივეს ხელი მიჰკრა და სახლიდან გაააბუნძულა . -აბა ახლა დაყაჭე ყველაფერი - დოინჯი შემოირტყა დეამ -დაიცა ბარემ თინაც მოვიდეს და მართასაც

შენსკენ სავალი გზები თავი 16

ცხოვრება ხომ სიურპრიზებითა სავსე, რა იცოდა სანდრომ, რომ ცხოვრების მთავარი სურპრიზი წინ ელოდა.მას ხომ წარმოდგენა არ ჰქონდა, ორი არაჩვეულებრივი ბიჭის მამა რომ იყო, ბიჭების რომლებიც გაჭრილი ვაშლივით ჰგავდნენ მამას. მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს.ნინას

ატმისფერი ( თავი 2 )

-სიარული შეგიძლია ნუცა? უკნიდან წამოაძახა გიორგიმ , სხვა გზა არ ჰქონდა საერთო ღელვას უნდა შეერთევოდა რადგან ამ წამს ირაკლი დეიდაშვილს იმ მხეცივით უყურებდა რომელსაც ვიღაცამ ნადავლი გამოსტაცა და მზად იყო უკან დასაბრუნებლად კბილებით დაეგლიჯა .

მრუდე ბილიკები ( თავი 2)

არ წავიდეთ? - გვიანია უკვე, დედა ინერვიულებს - დას გახედა თამრომ და საათზე დაიხედა თან. - წავიდეთ , რა თქმა უნდა წავიდეთ .. - გულდაწყვეტილმა უთხრა დას და ფეხზე წამოდგა.. მოულოდნელად იგრძნო როგორ დაუარა სასმელმა ერთიანად მთელს სხეულში და ტვინში

ჩვენ (თავი 18)

გოგოები ერთი წუთითაც არ მომშორებიან გვერდიდან,ყველას რჩევა- დარიგებებს ვუსმენდი, ვიცოდი რომ მარტო არ ვიყავი მაგრამ გული მარტო იყო , ჩემი ფიქრები გიორგისთან იყო, მეშინოდა გიორგის დაკარგვა , ძლიერ მეშინოდა.. მეშინოდა მისი გრძნობების