მზიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეოთხე თავი

–სწორედაც_უპასუხა სალომემ და მაცივარი გამოაღო–სოფი,ჭიქები მომაწოდე რა სოფიამ ჭიქები აიღო,სალომესკენ გამობრუნდა,მაგრამ თავბრუ დაეხვა.ამჯერად ისე ძლიერად,რომ თავი ვეღარ შეიმაგრა და იატაკზე უგონოდ დაეცა.

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 13] დასასრული

3 დღე დატოვეს საავადმყოფოში, ისიც მხოლოდ იმიტომ რომ ნინიას ჰქონდა მშობიარობის შემდეგ პატარა დისკომოფრტი და ექიმმა გადაწყვიტა რომ დორებით დაკვირვებოდა. რაც მთავარია ბავშვი თავს შესანიშნავად გრძნობს. ახლა ყველაზე მეტად რაც აინტერესებს უტას რეაქცია

ჰანა (თავი 5)

დილით სკოლაში წასვლა არ მინდოდა ამიტომ დედას ვუთხარი რომ ცუდად ვიყავი მთელი დღე ჩენს ოთახში გავატარე რამდენჯერმე გავიხედე სემისკენ მაგრამ ოთახში არიყო არც მოტოციკლეტი ეყენა გარეთ.

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 12]

აჩქარებული ნაბიჯებით შევიდა საავადმყოფოს მიმღებში, ნინიას გერლიანის მხარზე თავდადებულს თვალები დახუჭული ჰქონდა და შეძლებისდაგვარად ღრმად სუნთქავდა. რამდენჯერმე იგრძნო რომ ტკივილი გაუყუჩდა, მაგრამ ზუსტად ერთ წუთში იგივე მეორდებოდა. შიშისთვის დროც კი

ჰანა (თავი 4)

გათენდა თუ არა ავდექი ჩავიცვი და სკოლისკენ გავეშურე ტოსტი ჩანთაში ჩავოდე და ეშლის არც დაველოდე კარას მივწერე რომ ერთად წავსულიყავით გზაში ვკითხე -სად გაქრი გუშინ? -არსად გეძებდი და რომ ვეღარ გნახე მერე სახლში წავედი

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 11]

მაქსიმეზე მიწებებულმა დროის შეგრძნება სულ დაკარგა. დაავიწყდა ისიც რაც მის გარშემო ხდებოდა, ჩალაგებული ბარგი, საავადმყოფოში დარჩენილი ლილუ, მუცელში გამოკეტილი პატარა და კონტრაქტი რომელიც ამ ურთიერთობის დასაწყისი და დასასრულია. აცრემლებულმა გაახილა

ის იდიოტი , მე კი გიჟი(5 თავი)

ნინის და ლუკას კიდევ ერთი სასაცილო და მეგობრული შეხვედრა ...უკვე დავიწყებული ლუკა დოლიძე შევამჩნიე დერეფნის კიბეებთნ მდგომი , როცა ბოლო გაკვეთილის დასრულების შემდეგ კლასიდან გამოვედი , ანი იმ დროს ჩემთან ერთად არ ყოფილა , სახლში იყო ; 38,5 ჰქონდა

ჰანა (მესამე თავი)

კარას შავი ყვავილებიანი კაბა და კეტები ეცვა ის ჩემზე ოდნავ დაბალი იყო და ხვეული თმა ჰქონდა ტუჩებზე პომადა ლამაზად წაესვა და კარგი სუნიც ჰქონდა -აქვე ახლოს არის ის სახლი სადაც წვეულებაა ფეხით მალე მივალთ

პროკურორი მაღალ ქუსლებზე ( 11 თავი)

ლოგინზე გულაღმა ვწევარ და ჭერს მივშტერებივარ. -მერამდენე დღეა ლუკას არ დავლაპარაკებივარ? არც მირეკავს იქნებ არ ვენატრები? მე რამდენჯერ დავურეკე იმდენჯერ გამორთული ქონდათ. იქნებ მამის ნახვის შემდეგ აღმზრდელი მისთვის არაფერია? იქნებ საერთოდაც მისთვის

მწვანეთვალება (თავი 16)

თავი 16 -მოკლედ რისი თქმა გინდოდა განცხრომიდან მანუს ხმამ გამომიყვანა. -მოკლედ ხვალ ჩემთან ვახშამზე ხარ დაპატიჟებული მანუმ გაოგნებული სახით გადმომხედა,ისევ მის მხარზე მედო თავი