ღმერთებისა და მონსტრების მიწაზე (VIII თავი)

-არაფერს იტყვი? - მამაკაცის კითხვამ გამოაფხიზლა. მის თვალებში არსებულმა რაღაც უცხომ, იდუმალმა, მტივნეულმა და მომნუსხველმა კი საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებაში დახმარება გაუწია. -თანახმა ვარ.. გამდმოვალ შენთან საცხოვრებლად.

ვინ თუ არა შენ! (თავი 1)

ახლაც შენს წინ ვდგავარ სახელოშეხსნილი ზოლიანი სამოსით და ხარბად ვქაჩავ მარლბოროს ერთ ღერს და ვფიქრობ... ღირს ახლა ჩავიცვა და წავიდე? ოღონდ სულ წავიდე. მზერა შენსკენ გადმომაქვს. ორი წლის ბავშვივით გძინავს, მშვიდად. მერე ვფიქრობ, რომ უშენობა

Secret/საიდუმლო (თავი 3)

სამი დღე უაზროდ გავიდა, ისეთი არაფერი მომხდარა, უბრალოდ ლილის საუკეთესო მეგობარი მარტინა გავიცანი და მივხვდი რატომაც იყო ლილი ასე ძალიან შეცვლილი. ადრე სხვა გოგონებთან მეგობრობდა, მაგრამ როგორც ჩანს მათთან კავშირი გაწყვიტა და ახლა მასთანაა. სიმართლე

normal people scare me (თავი 2)

უკვე 2 წელია ფსიქიატრიულში ოთხ კედელში ვარ გამოკეტილი და საშველი არ ჩანს... არაამქვეყნიური არსებები ისევ მოდიან მაგრამ ისე ხშირად აღარ. თითქოს ვერ აღწევენო. მე ხომ სულ ექიმები მაკვირდებიან თუ ვინმე მოვა ისინიც დაინახავენ და გიჟად აღარ ჩამთვლიან.

2 გრამი სიყვარული (თავი 8)

..თავმოყვარეობა?სიამაყე? სიჯიუტე? არ ვიცი გიკა, არც კი ვიცი რა არის, მაგრამ ფაქტია რომ რაღაც არის... დღეს უნდა ვნახო..მინდა რომ რა მიზეზითაც არ უნდა დაეტოვებინე ვაპატიო..მინდა ვუთხრა რომ მიყვარს..გიკა გთხოვ მიპასუხე..რამე მიპასუხე

სიგიჟის ზღვარზე(საცდელი თავი)

შეშინებული ვუყურებ ოთხ ამაზრზენ თეთრ კედელს ჩემ გარშემო. უკვე უსაშველო პანიკა მაქვს და ვხვდები, რომ ერთადერთი, რაც უნდა გავაკეთო აქედან გაქცევაა. -ალექსანდრა?! - მომმართავს ოთახის ცენტრში მჯდომი ექიმი,

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეშვიდე, დასასრული)

დადგა ის დღეც რომელსა დიდიხანია ველოდებიი ...დღეს დემეტრეს ცოლი ვხდები ...ჯერკიდე ვერ დამიჯერებია რომ დღეს ვთხოვდები .. -ლოლაა ! ადგომის დროაა !! შემომივარდა ოთახში დედაჩემი -კაი ხოო ვდგები მაცადეთ ცოტაა

სადღაც შორს... მთებში თავი 22

... ყოველთვის მაინტერესებდა როგორი იყო ლამაზი ქალი ან ვინ როგორ ქალს თვლიდა ლამაზად? ყოველთვის მაინტერესებდა რაში მდგომარეობდა ბედნიერება და ადამიანის ცხოვრების არსი... როცა ამ თემაზე საკითხები წამოიჭრებოდა ყველა სხვადასხვა აზრს გამოთქვამდა.. მე კი

ასეც ხდება ხოლმე (მეშვიდე თავი)

სანამ სამსახურში მივიდოდი, ანისთან გავიარე. კორპუსში, ლიფტის არქონის გამო, მეხუთე სართულზე ქოშინით ავედი. სული, რომ მოვითქვი კარებზე დავაკაკუნე.. რამდენიმე წამში გააღო ქალბატონმა კარი და ისე შებრუნდა არც მომსალმებია.. ღიმილი სახიდან წამეშალა,

თავს დავიხსნიდი ამ სატანჯველი ცხოვრებიდან (7 თავი)

იმ დღის შემდეგ ბექა აღარ მინახავს, არც მე გავდიოდი სახლიდან არც თვითონ აქტიურობდა, აქტიურობდა კი არა ორი კვირის მანძილზე საერთოდ არავის არ მოუკრავს მისთვის თვალი. ბუკა რამოდენიმეჯერ შემხვდა მაგრამ არც მას დასცდენია რამე, თუმცა დარწმუნებული ვარ იცის