სიმპათიური სტუმარი ( 9 თავი)

ორი კვირაა გასული რაც დავბრუნდი თბილისში. ჩვეულებრივი დღე ივლისისა. ღამე ისევ საავადმყოფოში გავატარე. რთული გრაფიკი მაქვს. ღამით საავადმყოფოში ვრჩები, ჩემთვის განკუთვნილ კაბინეტში ვიძინებ. ჩემი ხუთოთახიანი ბინის აქტიური სტუმარი არ ვარ.

ველური ორქიდეა (16 თავი)

_საღამო მშვიდობისა! - ამ დროს გიგიც მოვიდა და ღიმილით მოგვესალმა. უკვე ცუდად ვიყავი. ეს ხმა, ღიმილი და მზერა რომლითაც მე მიმზერდა, ძალას მართმევდა. თავს შემოვუძახე, ბეჭებში გავსწორდი და სალამი დავუბრუნე.

მ.ი. (თავი 8)

-აი შენ! ჩემი სახელიც კი არ ახსენო გაფრთხილებ!ასე ხო? გაჩვენებ დღეიდან რა არის სიჯიუტე! არ მესმის ასე როგორ იქცევი,ყოჩაღ!

ბრალდებულო! თავი 2.

ცხოვრება მოულოდნელობებითაა სავსე. ამაში ყოველდღე ვრწმუნდები.   არაპუნქტუალური დანიელი საკმაოდ კარგი მომუშავე აღმოჩნდა. პირველივე დღეს უზომოდ დიდი რაოდენობის საქმე დავავალე და მშვენივრად გაართვა თავი. სიმართლე ვთქვა, არც გამკვირვებია.

შეცდომით მოტაცებული (თავი 3)

დილით შედარებით ადრე გაეღვიძა. სანამ თვალებს გაახელდა ჯერ საწოლში იტრიალა. შემდეგ დააპირა თაკოს ბალიშს ფრთხილად გამოვაცლიო, თუმცა საწოლში აღარ იწვა და აღარც დასჭირვებია სიფრთხილე.

მ.ი. (თავი 7)

-უნდა გადავიყვანოთ სავადმყოფოში,ზღვაზე იყო? -დიახ. -სავარაუდოდ ზღვის ვირუსი აქვს-ეს თქვა და ამდროს წამოყო მარიამმა თავი,გვერდზე გადაწია და გული აერია-ნამდვილად! მოკლედ მარიამი სავადმყოფოში გადაიყვანეს და გადასხმა გაუკეთეს,რამაც დადებითი შედეგი

თამაში მუსიკის წესებით (მეშვიდე თავი)

მეშვიდე თავი როგორც იქნა თხილამურების გასაქირავებელ პუნქტამდეც მივიდნენ, ანი ერთ-ერთ რკინის კონტეინერში შეიყვანეს, მარიამისა და სოფოს დაბრუნებამდე ლიკამ ბათინკები გახადა და შარვლის ტოტიც შეჭრა მუხლამდე, ტრავმირებულ ტერფს ყურადღებით ათვალიერებდა,

ბრალდებულო! თავი 1.

ქარს ველაპარაკები, უფრო სწორედ კი-ვეჩურჩულები...ჩემი ყოველი დილა, შუადღე, საღამო, ღამე...ყოველთვის ასეა. რაღაც ხალისი წამერთვა, სევდა კი მომემატა. ალბათ ვიღაც სუსტად ჩამთვლის ასეთი ფიქრების გამო, მაგრამ არა! მე სისუსტის ყველაზე მეტად მეშინია, ამიტომ

დროებითი ინტიმი (თავი მეექვსე)

პარკიდან პლედი ამოიღო, ერთი მიწაზე დააფინა, ერთი მე მომცა, მეორე კი თავისთვის დაიტოვა. იქვე პარკიდან სასუსნავები ამოალაგა და მიბიძგა დაჯექიო. იქაურობა მართლაც ულამაზესი იყო, ჩვენ სადღაც უკანონოდ ვიყავით კიდის იქით გადასულები,

ცინიკოსი (თავი 4 )

მთელი ღამე იატაკზე ზურგზე დაწოლილმა გავატარე,მთელი ღამე ფიქრში გავატარე,ვიხსენებდი გეგასთან გატარებულ ყოველ წუთს და გული უფრო მეტად მტკიოდა რომ ვერ შევძელი მისი დაფასება.მე,უბრალო მიმტანმა შევძელი და გეგა ახვლედიანის ყურადღება დავიმსახურე,უფრო მეტიც