წარსულის ლანდები თავი 15

გადაწყვეტილება მიღებულია და გასაჩივრებას არ ექვემდებარება, ქორწილი აპრილის თვეში დანიშნეs, მიუხედავად იმისა რომ ალექსანდრას დაჟინებული მოთxოვნა იყო რომ არ სურდა ქორწილი, არაფერი გამოუვიდა, მხოლოდ იმას მიაღწია რომ დიდი ქორწილი არ იქნებოდ,ა შედარებით

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 10) +18

დილით მზის სხივმა გამაღვიძა, მესიამოვნა თითქოს სული გამითბა. უხმოდ ავდექი და პირდაპირ აივნისკენ დავიძარი, განსაკუთრებულად ლამაზი დღეა, ოქროსფერი ფოთლებით გადავსებული ქუჩები, წუხანდელი წვიმისგან ისევ შემორჩენილი აქვს არემარეს წვეთები რომლებიც მზის

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 4)

ნიკო მთელი ძალით მიკრავდა გულში და მიმეორებდა როგორ ვუყვარდი. მეც უხმოდ ვტიროდი და შიგადაშიგ ყელში ვკოცნიდი საპასუხო გრძნობის გამოსახატად. ხმის ამოღების საშუალებას ყელში გაჩხერილი ბურთი არ მაძლევდა. ბოლო კოცნა მახსოვს ძალიან კარგად. მთელი ოთხი თვე

უნაკლო (თავი 1)

მე ნატა მაისურაძე ვარ. მშობლები პატარა ვიყავი როდესაც ავარიაში მოყვნენ და დაიღუპნენ. მე დეიდასთან გავიზარდე, 18 წლისამ დეიდაც დავკარგე და მარტო დავრჩი. მე ვცხოვრობ ლამაზ ორსართულიან სახლში, თუმცა ჩემთვის ეს არაფერს ნიშნავს მე ხომ არავინ მყავს

რა დავარქვა ამ სიყვარულს? (თავი მესამე)

მიკი დიდხანს ფიქრობდა რა გაეკეთებინა. მისულიყო თუ არა ემასთან. ერთი დღე გავიდა ამ ამბის შემდეგ, მონატრება სულ შიგნიდან წვავდა. ბოლოს და ბოლოს გადაწყვიტა ენახა. საღამო ხანს იმ თეატრში წავიდა სადაც ემა დადიოდა, მაგრამ იქ ვერ იპოვა და ახლოს მდგომ

ორი ბი­ლე­თი წალ­კო­ტამ­დე (თავი 4)

- აბა, რის­თ­ვის შევ­ხ­ვ­დით ერ­თ­მა­ნეთს? - კო­პებ­შეკ­რულ­მა ირი­ბად გავ­ხე­დე და ბლოკ­ნო­ტი დავ­ხუ­რე. - იმის­თ­ვის, რომ უკეთ გა­გიც­ნოთ... წმინ­და პრო­ფე­სი­უ­ლი თვალ­საზ­რი­სით, - და­ა­კონ­კ­რე­ტა, - ერ­თი-ორი დღე მჭირ­დე­ბა, რომ ფორ­მა­ში

წარსულის ლანდები თავი 14

შემდგარი ბედნიერება, ფიქრი იმაზე რომ დღევანდელი დღე სჯობია ყველა იმ წუთს რაც კი ოდესმე განუცდია და უარსებია, პირველი წუთი რომელმაც ბედნიერება აჩუქა ის იყო როცა ელენე ხელში დაიჭირა დაა გააცნობიერა რომ ის უკვე დედა იყო, მეორე წუთი კი ეხლა, უკვე

თეთრი სახლი (თავი 2)

მერე სწრაფად მომიახლოვდა და ყურში ჩამჩურჩულა: -იმედია მალე გაიხსნება გზები და მალე წახვალ არმინდა შენი გულის ტკენა და არც სხვა რამის. -მოიცადე რას გულისხმობ(სახე ამიწითლდა) -რას უნდა ვგულისხმობდე -რომ ვერ მივხვდი მაგიტო გეკითხები(

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 22 დასასრული

საავადმყოფოში მივედით სადაც თორნიკე ლუკა მისი მშობლები და ანის დედ-მამა იყვნენ. - გამარჯობათ. - როგორ მიხარია, რომ აქ ხარ ძმაო.

ფუნქცია თუ ბედნიერება (თავი 4)

-აუ ნუ მეხუმრები. გაგაცნობ და ვსიო. რამდენიმე წუთში ქვემოთ იქნება, მე კიდევ არ ვიცი რა ჩავიცვა. წამოდი ამარჩევინე. ოცი ძლივსგასული წუთის შემდეგ ლიკას ძლივს ავარჩევინე ღია ფერის ჯინსი, თეთრი კეტები და ცისფერი მაისური,რომელიც ძალიან უხდებოდა მის