ფუნქცია თუ ბედნიერება (თავი 6)

ტელეფონზე ზარია. ლიკაა. -რაო დაგთანხმდა? -კი,მაგრამ არამგონია კარგი აზრი იყოს. -ადამიანო,დაგთანხმდა, მეც დამპირდი და უკან დახევა გვიანია.-გამითიშა ისევ ზარია. -ხო კაი წამოვალ, ოღონდ არ დამიწყო ეხლა ლექციების კითხვა.

ნაზი სურნელი (თავი 1)

თბილისში, მას, ყველა იცნობდა. მიუხედავად იმ დიდებისა და ძალაულებისა, რაც ეკუთვნოდა, მაინც არ იყო ქედმაღალი. ყველას თბილად უღიმოდა და წინ თავდაჯერებული მიიწევდა. კაფეში შესვლისთანავე მიიქცია ყურადღება. თითქმის ყველა მას უყურებდა, რაც ცოტა დისკომფორტს

სვანური ვერდიქტი (18 თავი)

-ხშირად ბედნიერ მომავალს მხოლოდ ერთი რამ უშლის ხელს - რთული წარსული.. რთული, ტკივილით აღსავსე, ჩაგაფრინდება თავისი უზარმაზარი, ბოროტი კლანჭებით და ამოსუნთქვის საშუალებას არ გაძლევს.. დადიხარ იმ ადგილებში, სადაც ყველა კენჭი, ფოთოლი, სახლი და ვინ იცის

ველური ორქიდეა (11 თავი)

_არც ნიკოს შარშანდელი დაბადების დღიდან არ გახსოვარ? - მკითხა აბაშიძემ. ამის მოსმენისას, აი რასაც ჰქვია, ყბა ჩამომივარდა. მეთქი რაა? - თუმცა რას გემახსოვრები, მე რომ სუფრას შემოვუერთდი შენ ისეთი მთვრალი იყავი ლამის მცემე საპირფარეშოსთან. წაბანცალდი

ტკივილგამაყუჩებელი (თავი 6)

მე რომ მიყვარდა აი ისე, ბედნიერებისგან გაეცინა რამოდენიმეწამიანი დუმილის შემდეგ. ისე მაგრად ჩამიკრა გულში მეგონა ჩემში შემოღწევას ცდილობდა. ემოციებით გულაჩუყებულმა კიდევ უფრო მოვუმატე ტირილს. და მგონი ამით ძალიან გავაბრაზე. მომენტალურად გამწია უკან

რა დავარქვა ამ სიყვარულს (თავი 4)

მოკლედდ ძალიან დიდი პაუზა მქონდაა მაგრამ მოვახერხე დაწერა (( უბრალოდ ბევრი არ კითხულობს დ. არ ვიცი ღირს გაგრძელებაა..მიკმა თვალები გაახილა და დაინახა საავადმყოფოს თეთრი კედლები, მთავარი ექთანი რომელიც წამალს უმზადებდა და ემა.... მიკი-:ემა...

მოულოდნელი შეჯახება თავი 3

-კარგი გავიდეთ დამშვიდდი ცოტა ხანში წავალთ მაგიდასთან ვბეუნდებით და ცოტახანში გვერდითა მაგიდისკენ ვიხედები სადაც ახალგაზრდები სხედან, მათ შორის ჩემი კურსელი გიორგი -ჯანდაბა ესღა მაკლდა

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 5 თავი

ჯანდაბა უნდა ავდგე, ეს შაბათი-კვირა უკვე შემძულდა, საათისკენ გავატრიალე თავი, შვიდს უკლია რვა წუთი, სამსახურში მაგვიანდება. სკოლაში ვსწავლობ და თან ვმუშაობ. ჩემი ცხოვრება სულ ქაოსია. რესტორანში მიმტანად ვმუშაობ, როცა დროს ვჭერ ვსწავლობ, მთელი

ბედისწერა (თავი 4)

ღამით უცნაური სიზმარი მესიზმრა:-ვითომ ტატო ჩემს ოთახში შემოვიდა სისხლიანი თეთრი კაბა შემომიტანა საწოლზე მომიგდო,თვითონაც დაჭრილი იყო და მოულოდნელად იატაკზე დაეცა.დაეცა თუ არა მაშინვე ყვირილით გამომეღვიძა,სულ ცივი ოფლი მასხავდა ძალიან ცუდად ვიყავი,ის

მოუთმენელი (თავი 1) *18

ცარიელ ქუჩაში უაზროდ დავხეტიალებ. შემოდგომის ყვითელი ფოთლები ისევ ყრია ძირს . შაბათია და როგორც ყოველთვის უსაქმურად ვარ. მიყვირს, ქუჩაში მხოლოდ და მხოლოდ ორიოდე ადამიანი თუ შემხვდება და ისიც შეწუხებული "რა არის რა უაზრო ქარია" ვერ აფასებენ