შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.(მეორე

გუგაც გაჩუნდა, ჩამეხუტა უსიტყვოდ ვისხედით. მისი სიტყვები მედგა თვალწინ, რაღაც უცნაური შეგრძნება მქონდა, ბოლოს სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე. -გუგა ხომ არ წავიდეთ? გვიანია უკვე და... -წავიდეთ კი, თან რაღაც აცივდა, ჰო მართლა, მაპატიე თუ რაიმე გაწყენინე.

ჩემი სამოთხე (თავი 4)

ცხოვრებაში პირველად ვგრძნობდი,რაღაც უცნაურს,განსხვავებულს.ადამიანი მთელი სიცოცხლე გაორებულია,გაორებული კი არ არის ყველაფერი ორი აქვს მომადლებული ბუნებისგან,არა მარტო ფეხი,ხელი,თვალი თუ ყური-ფიქრიც,მიზანიც,თვალსაზრისიც,სურვილიც.მდინარესავით ორ ნაპირს

არ მოკვდები (თავი 10)

მიიყვანა სახლში, ყველა ისევ ჩვეულებრივად იჯდა მისაღებში და ტელევიზორს უყურებდა. -თქვენ რა მეტი საქმე არ გაქვთ?(ანი) -არა(ანდრო)-მე კი უბრალოდ მუცელი მტკივა და ვერ ვაბამ თავს რომ ავდგე საშინელი ტოქსიკოზი მაქ(ლიკა)-მაგიტო გითხარით დაიძინე ლიკა დღეს

მარტოსულობის უპირატესობა (4 თავი)

ხვალ დილით ბათუმში უნდა წავსულიყავით, ჩავალაგე ჩემი ტანსაცმელები, წყალი გადავივლე და დავწექი. ლუკაზე ფიქრები არ მასვენებდა, ვფიქრობდი ხომ არ მეცადა ისევ თქო? მაგრამ სრულიად გააზრებულად ვუთხარი ის ყველაფერი. უბრალოდ მისმა ასეთმა მონდომებამ და

სასურველი (თავი 4)

ლამაზ მელოდიაზე ვირხევით და უცებ აღვიქვამ რომ ეს ჩემი პირველი ცეკვაა მამაკაცთან ერთად. ადრე ტელევიზორში თუ რამე სიმღერა გავიდოდა, აუცილებლად ვაყოლებდი ტანს მოცეკვავეებს. არა აქვს მნიშვნელობა უცხოური იყო თუ ქართული. მაგრამ ასეთ პირველ ცეკვაზე ვერც

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთეხველთან.(პირველი

მოკლედ მოგიყვებით ჩემს შესახებ, მე ნუცა ვარ 27-წლის, სკოლის დამთავრების შემდეგ ბელგიაში Brüssel-ში წავედი სასწავლებლად, ბრიუსელის ჰოგსქულის უნივერსიტეტში ჩავირიცე ბიზნესის ადმინისტრირებაზე ვსწავლობდი.

ჩემი სამოთხე (თავი 3)

-ვიცი.მყვარებია.სიყვარული ნარკოტიკს ჰგავს.თავიდან ეიფორია,სიმსუბუქე, და სრული გალღობის შეგრძნება გეუფლება.ჯერ ღრმად არ შეგიტოპავს,თუმცა შეგრძნებები მოგწონს,მაინც გჯერა,რომ ნებისმიერ წუთს შეგიძლია განზე გადგე.საყვარელ ადამიანზე დღეში ორ წუთს ფიქრობ

არ მოკვდები (თავი 9)

ანი გავიდა სასტუმრო ოთახში იქ დათი, ნიკა და ლაშა იჯდნენ. დათი ხშირად დადიოდა მათთან. რამოდენიმეჯერ შესთავაზეს მათთან საცხოვრებლად გადმოსვლა მაგრამ ერთი და იგივეს იმეორებდა მამას ვერ დავტოვებ მარტო სახლშიო. მათი დედა არსადაც არ ჩანდა მხოლოდ იქიდან

სასურველი (თავი 3)

-გეგონა ამას შეგარჩენდი? - ლოყაზე მიმითითებს ხელით და ჩასაფრებული ცხოველივით ნელი ნაბიჯებით მოიწევს ჩემსკენ. ახლა მართლა მეშინია მისი. უკან ვიხევ და ისიც მომყვება. იქ კი ჩემს გადარაზულ კარებს ვაწყდები. გასვლას ვერ მოვასწრებ ამიტომ საშველად მარიტას

მარტოსულობის უპირატესობა(თავი 3)

საღამოს ყველა ერთად შემოვიკრიბეთ ტელევიზორთან, მამამ პატიების მიზნით გადაწყვიტა დასასვენებლად გავეშვით ზღვაზე, ძალიან გამეხარდა, შემდეგ გავიდა სხვა ოთახში და რამოდენიმე წამის მერე შემოვიდა დედას საყვარელი ყვავილებით და შოკოლადებით ხელში, ეს