მაძიებელი (თავი 6)

-ემილია გრანტ! -მისის გეიმსი ჩემ სახელს ბოლო ხმაზე ყვირის კლასში რომ რამენაირად ჩემი ყურადღება მიიპყროს. -იქნებ გვითხრატ რაზე ფიქრობთ? -მეკითხება გაბრაზებული ხმით და მეც თავს ვუქნევ. უკვე ორი თვეა სასახლეში

როცა გიყვარს...(მეოთხე თავი)

ნინი მალე მოვიდა და დაიწყეს ჭორაობა. -თქვენ რო დაადეთ თავი და წახვედით არ იცით არც ბათუმის ამბავი-თეკლა -მერე მოყევი რას ელოდები?-ნინი -დროზეე გოგო-ტაისია -თქვენ რო წახვედით მეორე დღეს გავედით პლიაჟზე ვირუჯებოდი, როცა ვიღაცის ძახილი გავიგე გავიხედე

სასურველი (თავი 5)

-ალექსნდე - დაზაფრული მთელი ხმით ვკივი და მთელი ძალით ვაწვები მკერდზე.ოდნავ ვიშორებ ვბრუნდები და გაქცევას ვცდილობ. უკნიდან მეტაკება მაქცევს და ზემოდან მეცემა. საშინელ ტკივილს ვგრძნობ მაგრამ უფრო საშინელის

არ მოკვდები (თავი 11)

ანდრომ ანი სახლში ისე მიიყვანა რომ გვერდიდან არ მოუშორებია, ღამეც ერთად დაიძინეს. დილით ანის ანდროზე მიკრულს გაეღვიძა. ისიც ახალი გაღვიძებული იყო. -ჩემი ხო აღარ გეშინია? -არა

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი

გუგაც გაჩუნდა, ჩამეხუტა უსიტყვოდ ვისხედით. მისი სიტყვები მედგა თვალწინ, რაღაც უცნაური შეგრძნება მქონდა, ბოლოს სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე. -გუგა ხომ არ წავიდეთ? გვიანია უკვე და... -წავიდეთ კი, თან რაღაც აცივდა, ჰო მართლა, მაპატიე თუ რაიმე გაწყენინე.

ჩემი სამოთხე (თავი 4)

ცხოვრებაში პირველად ვგრძნობდი,რაღაც უცნაურს,განსხვავებულს.ადამიანი მთელი სიცოცხლე გაორებულია,გაორებული კი არ არის ყველაფერი ორი აქვს მომადლებული ბუნებისგან,არა მარტო ფეხი,ხელი,თვალი თუ ყური-ფიქრიც,მიზანიც,თვალსაზრისიც,სურვილიც.მდინარესავით ორ ნაპირს

არ მოკვდები (თავი 10)

მიიყვანა სახლში, ყველა ისევ ჩვეულებრივად იჯდა მისაღებში და ტელევიზორს უყურებდა. -თქვენ რა მეტი საქმე არ გაქვთ?(ანი) -არა(ანდრო)-მე კი უბრალოდ მუცელი მტკივა და ვერ ვაბამ თავს რომ ავდგე საშინელი ტოქსიკოზი მაქ(ლიკა)-მაგიტო გითხარით დაიძინე ლიკა დღეს

მარტოსულობის უპირატესობა (4 თავი)

ხვალ დილით ბათუმში უნდა წავსულიყავით, ჩავალაგე ჩემი ტანსაცმელები, წყალი გადავივლე და დავწექი. ლუკაზე ფიქრები არ მასვენებდა, ვფიქრობდი ხომ არ მეცადა ისევ თქო? მაგრამ სრულიად გააზრებულად ვუთხარი ის ყველაფერი. უბრალოდ მისმა ასეთმა მონდომებამ და

სასურველი (თავი 4)

ლამაზ მელოდიაზე ვირხევით და უცებ აღვიქვამ რომ ეს ჩემი პირველი ცეკვაა მამაკაცთან ერთად. ადრე ტელევიზორში თუ რამე სიმღერა გავიდოდა, აუცილებლად ვაყოლებდი ტანს მოცეკვავეებს. არა აქვს მნიშვნელობა უცხოური იყო თუ ქართული. მაგრამ ასეთ პირველ ცეკვაზე ვერც

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი

მოკლედ მოგიყვებით ჩემს შესახებ, მე ნუცა ვარ 27-წლის, სკოლის დამთავრების შემდეგ ბელგიაში Brüssel-ში წავედი სასწავლებლად, ბრიუსელის ჰოგსქულის უნივერსიტეტში ჩავირიცე ბიზნესის ადმინისტრირებაზე ვსწავლობდი.