შემთხვევა (თავი 3)

-ამ ბოლო დროს იცი სულ რაზე მეფიქრება?-გადავხედე ჩემს გვერდით მჯდომ მაკოს, რომელიც ჩემთან ერთად საკუთარ ტერასაზე, მოწნულ სავარძელში იჯდა და მზეს ეფიცხებოდა. -რაზე?-ცალი თვალი გაახილა მან და ინტერესით მომაშტერდა.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეჩვიდმეტე თავი)

ესეც თქვენი დიდი თავი.გვანცას ისევ ეძინა. რომ გამეღვიძებინა რა აღარ გავაკეთე, ხან ყელში ვაკოცე ხან თვალებზე, ხან ლოყაზე მაგრამ ვერაფრით გავაღვიძე. ერთი ამოიზმუვლა და ისევ თავისთვის გააგრძელა ძილი. ვიფიქრე დაიღალა-მეთქი მაგრამ დღეს მთელი დღეა

ვაჩე ვიბლიანი თავი 14

უკვე საკმაოდ შეზარხოშებულმა ვაჩემ სალომე თავის ოთახში შეიყვანა და რაკი მარტო დაიგულა მთელი გრძნობით დააკვდა ბაგეებზე. -ყოველდღე სულ უფრო და უფრო ვრწმუნდები იმაში, რომ შენ ჩემთვის ხარ დაბადებული - ჩასჩურჩულა ვნება მორეულ გოგონას, ვაჩე ვიბლიანი თავი

უთქმელი სიტყვები (თავი 4)

საყვარელი მამაკაცის სახლის წინ იდგა და ვერ ბედავდა ზარი დაერეკა. თავში ათასი ფიქრი უტრიალებდა, რომ გამოაგდოს და საერთოდ არ მოუსმინოს? ან მის თვალებში ზიზღი რომ ამოიკითხოს როგორც ექვსი წლის უკან?

one thing(თავი 21,22,23,24,25,26,27,28,29,30)

ავკრიფე ენის ნომერიო.. -ოოჰ როგორ გგახსენდიი?..(ენი) -როგორ გამახსენდი კიარა ჩქარა ჩაალაგე ჩანტა და გადმოფრინდიი!!(მე) -რა ვქნაა?...(ენი) -რადა გაეყარნენ ესენი..ჰეე მიდიი.. -ვაიმეეეეეეეეეეეე!! რამაგარიაა!1 მაიკსაც ვეტყვი და მოვდივაართ.. -აა

სიზმრის ქურდი (თავი XXI)

ნეტავ უნდა ვუთხრა გაბრიელს ზეგ რაც მოხდება? იქნებ ყველაფერი, რომ ვუთხრა არ დამიჯეროს?! ან კიდევ უარესი. დამიჯეროს და უფლება არ მომცეს ჩემი მისია შევასრულო. არ ვიცი, უკვე აღარაფერი ვიცი. ამ ფიქრებში ვიყავი გართული, გაბრიელის ხმამ, რომ გამომიყვანა

ნორმალური არასდროს არ ვყოფილვარ და არც ვიქნები (თავი მეორე)

ნორმალური არასდროს არ ვყოფილვარ და არც ვიქნებიიგიორგი იყო გული საშინლად ამიძგერდა არვიცოდი რა გამეკეთებინა. კარებში ვიყავი გაყინული, ხმას არვიღებდი უბრალოდ მას თვალებში ვუყურებდი ოთხი წლის მერე მასთან ასე ახლოს არასდროს არ ვყოფილვარ. -ასე რატომ

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეთექვსმეტე თავი)

იმედი მაქვს მოგეწონებათ ერთ კვირაში ჩვენს გარდა ყველა მზად იყო გურიაში წასასვლელად. -აუ გიო მომეხმარე რაა. დაკეცილი.ტანსაცმელი ჩააწყვე რა მოგივაა. -საწოლზე მთელ რიგ ტანსაცმელებზე მივუთითე. -კარგი . -ლოყაზე მაკოცა და ჩალაგებას შეუდგა. - ქალბატონო

მათხოვარი (6 თავი)

მეექვსე თავი - თავს ნუ იდანაშაულებ, ნაწილობრივ მართალია მამაშენი, მართლა არ მიცნობ! - მის დამშვიდებას ვცდილობ. - იქნებ მართალიც იყოს, მაგრამ... მე მამა-შვილობა ცოტა სხვაგვარად მესმის! - ხმა ებზარება მას. მის სიტყვებზე მომღიმარი მამაჩემი

სიკვდილამდე 33 წუთით ადრე (თავი მესამე)

გვერძე მივუჯეი და დავიწყეთ ფილმის ყურება, რომელიც არც თუ ისე საინტერესო იყო. სწორედ ამის გამო გამეღვიძა ღამის სამ საათზე , ვიღაცის სახლში, ჯერ შემეშინდა, ვერ მივხვდი სად ვიყავი, ტელეფონი მოვძებნე და ძლივს ვიპოვე ჯიბეში მედო. 35 მისთ ქალი