პროცესი (თავი 2)

ყველა ღილი ჩავიხსენი და პერანგის კიდეებს ხელი მოვკიდე. ორი წამით შევჩერდი და ისევ კაბინეტის შუაში გაჩერებულ დათას თვალი გავუსწორე. გაოცებული მიყურებდა. ჩემგან ალბათ ამას არ ელოდა. დავინახე როგორ გადააგორა ყელში მოზრდილი ნერწყვი და კბილი კილს

მოულოდნელი აღმოჩენა (მეორე თავი)

რამდენიმე დღეში მივხვდი, რომ მარჯანიშვილზე ძალიან დიდი დროს ვატარებდი რაღაცის ძებნაში.მიზეზი არ მელეოდა იქ გასასვლელად.ავიკიდებდი ხან ერთ ძმაკაცს, ხან მეორეს ან ორივერ ერთად და დამყავდა ხან კაფეში, ხან სადმე.

იფიქრე,პატარა. (თავი მეორე)

მთელი ღამე თეთრად გავათენე ტირილში, ვიჯექი აივანზე და უბრალოდ ვფიქრობდი ღმერთი ასე რატომ მომექცა ღმერთს ისინი რატომ მიჰყავს ვინც ჩვენი საყრდენია და ვის გარეშეც ყველაფერი შეიცვლება ამოტრიალდება და ქაოსს დაემსგავსება.

ოცნებებიც ხდება(მეორე თავი)

დათო ცალკე ცხოვრობს თავის საცოლე ელენესთან ერთად საქმეების გამო ვერ გვნახულობს ხოლმე ხშირად. დათო დედას ემშვიდიბებოდა მისი ბოხი ხმა რომ გავიგე გამიხარდა მაგრამ მერე გამახსენდა რომ ნიკას მკლავებში ვიყავი და ისე შემეშინდა

M.I(თავი მეოთხე)

- ერთადერთხელ მიყვარდა სერიოზულად გოგო, კატო ერქვა. დიდიხანი ვიყავით ერთად ცოლად მოყვანასაც ვფიქრობდი, მაგრამ ერთხელ ღამე ძალიან ვიჩხუბეთ, ნასვამი იჯდა საჭეზე არ ვუშვებდი მაინც წავიდა და ავარიაში მოყვა.

I ____ You (თავი მეჩვიდმეტე)

სანდროს მისი კომპანიის გამო დიდი პრობლემები ექმნებოდა სულ და ახლაც არაფერი შეცვლილა. პირიქით ყველა იმაზე ელაპარაკება რომ სხვას უნდა გადააბაროს კომპანია. სანდრო რათქმაუნდა უარზე იყო, არავის უთმობდა, იმისდა მიუხედავად რომ მეტად გამოსწორებული იყო

გამომყვები ცოლად! (თავი 8)

ყველაფერი იმაზე ცუდად გამოვიდა ვიდრე ველოდი, ვიცოდი, რომ რატისა და სოფოს შეხვედრა ფურორს არ გამოიწვევდა და ა.შ. მაგრამ ჩემი ძმაკაცისგან ასეთ თავშეუკავებელ სიტყვებს არ ველოდი. რომ ვთქვა სოფო არ იყო მართალი თქო, არასწორი ვიქნები, ყველაზე რეალური

პროცესი (თავი 1)

მანქანა გაჩერდა და ხელი მომკიდეს ისე გადმომიყვანეს, თუმცა ალბათ რომ გაეშვათ ხელი მაინც არსად წამსვლელი არ ვიყავი. ვხვდებოდი რამდენად უღირსი საქციელი იქნებოდა გოგოსთან გასწორება და ამით უფრო დიდ სიამოვნებას ვიღებდი, მინდოდა თავიანთ „კოდექსშივე“ კიდევ

იფიქრე,პატარა. (პირველი თავი)

ხშირად დავფიქრებულვარ იმაზე თუ რამაბედნიერებს,ხანდახან უბრალოდ სარკეში ვიხედები და ვგრძნობ რომ ბედნიერი ვარ რაღაც საოცრებაა ეს ცხოვრება. ხანდახან საოცრად ლამაზი გეჩვენება შენი თავი ხანდახან კი უზამოდ მახინჯი ვიბნევი ხოლმე ალბათ გარემოს ბრალია

გამომყვები ცოლად! (თავი 7)

დილით დამძიმებულს გამეღვიძა, მაგრამ ჩემს სახეს მაინც ღიმილი არ სცილდებოდა, ალბათ ცხოვრებაში ჯერ ასეთი შემთხვევა არ მქონია, როცა ჩემში ორ გრძნობას, შიშსა და სიმშვიდეს ერთდროულად დაედოთ ბინა.საწოლიდან წამოვდექი