შენი თამუნია... მეოთხე თავი (თ.ჯ)

დრო მეტისმეტად ნელა გადიოდა, თუმცა ამას არანაირი აზრი აღარ ჰქონდა, უბრალოდ ვსუნთქავდი, ვარსებობდი, ისე როგორც რომელიმე ძალიან უინტერესო ფილმის პერსონაჟი... არც კი ვიცი ზუსტად საიდან ან როგორ გამოვნახე ძალა იმისთვის რომ სრულიად უსულო გავმხდარიყავი,

შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №8

-დღეს სკოლაში არ წამოვალ... (მე)-რატოოო? (სოფი)იმ დღეს გოგოები ჩემთან დარჩნენ. ღამე ისე გავათენეთ, ვერც კი მივხვდით როგორ დაღამდა ან როგორ გათენდა. თავი საშინლად მკტიოდა.-რატო და... ცუდად ვარ რაა... (მე)-გეყოს გოოგო! ისე კარგად წამოხვალ! (ნათია)

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 6)

-მომწონს ეგ გოგო,სოსო..არ გაუშვა-ლანამ თვალი ჩაუკრა შვილს და შემდეგ მის ჰორიზონტს მოშორდა.დედის სიტყვებმა კიდევ უფრო ჩააფიქრა სოსო.ლექციების მერე დაბლა დაჯდა,იცოდა,რომ პასუხების გაგების შემდეგ,შესაძლბელი იყო,ენახა ეკა. გამოცდის შედეგებმა მოლოდინს

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ თავი 5

-მე ხომ გითხარი შემოგივლი მეთქი?!-ისე მითხრა, თითქოს ეს ჩვეულებრივი ამბავი იყო-გარდა ამისა ჩემს ტვინში გადატრიალება ამ დილით მოხდა, და არა ამსაღამოს-და ხელი ჩამჭიდა, მაშინვე უხეშად მოვიცილე, საპასუხოდ მხოლოდ გაიცინა.

სულ როგორ ეცემი ქავთარაძე?? (თავი4)

დილით ფანჯარაში შემოსულმა მზისხივებმა გამაღვიძეს.. თვალები მძიმედ გავაშილე და სახე ღიმილმა მომიცვა როდესაც დავინაღე მღვიძარი ალექსანდრე როგორ შემომყურებდა... შევიშმუშნე თითები თვალებში ამოვისვი... -დილამშვიდობისა -საოცრად თბილი ტონით და თავალის

სიყვარულის ძალა (8 თავი)

მანქანიდან გადავედი. ისიც გადმოვიდა, ლოყაზე ნაზად მომეფერა და ჩამიხუტა. -კარგი წავედი, ფრთხილად იარე, კარგი?-ვუთხარი და გამომშვიდობებისას ვაკოცე. -მიყვარხარ! -მეც!-მივაძახე უკვე კიბიდან და სახლში ავედი.

ჩანახატი (39 თავი)

ოცდამეცხრამეტე თავი.. ერთი კი გახედა გვერდულად თეკლემ საჭესთან დაძაბული სახით მჯდომ აკას, რაღაცის თქმას აპირებდა, თუმცა ისევ გაჩუმება არჩია, უმზერდა ვაჟს და აშკარად ებრძოდა საკუთარ თავს, ათასი სალანძღავი სიტყვა მოსდიოდა, უამრავი საყვედური, მაგრამ

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეხუთე თავი)

გურწას დაჭრის შემდეგ 1 თვე გავიდა.ყველაფერი კარგად იყოთქო ვერ ვიტყოდი მაგრამ რაღაც დღეები მეტად დაძაბული იყო როგორც ალექსანდრასთვის ასევე სალისთვის.ლევანმა ჯერჯერობით აქ იცხოვრებ და თუ სიტოაცია უკონტროლო გახდება დემურისთან გადახვალო ეუბნებოდა ხოლმე

წვიმაში გარეთ 32 თავი დასასრული

მოკლედ ვტვირთავ ბოლო თავს.იმედია მოგეწონენათ დიდი მადლობა რომ კითხულობდით.ვეცდები მალე დაგიბრუნდეთ ახალი ისტორიით.ველი შ3ფასებებს....თეომ გაბრუებულმა ჩაიარა საფეხურები.გამუდმებით ლუკას სიტყვები უტრიალებდა თავში"აბა რა გეგონა სულელო ხვეწნას

აღიარე, გაები ბაბნიკო! ! !(თავი 17)

ფანჯრიდან დავინახე. აივანზე იდგა და ეწეოდა. მის ხელში მანამდე სიგარეტი არასდროს შემინიშნავს. მინდოდა მივსულიყავი, ხელიდან გამომეგლიჯა და გადამეგდო. ან თუნდაც მხოლოდ მივსულიყავი, მისი ხმა გამეგო, მისი სურნელი შემეგრძნო. თვალები მაგრად დავაჭირე