შენი სუნთქვა ახლაც მესმის [მე-2 თავი]

10 წელი ერთ სკოლაში დავიდოდი და რაც დედამ ახალ სკოლაში გადამიყვანა, ახალ ახალი ტავგადასავლები გადამხდა. -რაო გესიზმრებოდა შენი სიხარული? -ბაბი -ნაწილობრივ! მთელი ღამე არ მეძინა მაგრამ მასზე ფირით ვიყავი გართული და იცი რა შევამჩნიე? -მე -რაა აბა?

''ბიჭი სიზმრიდან" (თავი მეხუთე)

დათა ძალიან ზრუნავდა ჩემზე. მთელი დღე თავს დამტრიალებდა და მეფერებოდა. კვლავ თავის თავს ადანაშაულევდა და ჩემ მხარს რო დახედავდა სახეზე ტკივილი და გაბრაზება ერთად ეხატებოდა,მისი სახის შემყურე გული მტკიოდა. სულ არ ვჩიოდი ჩემს მხარს უბრალოდ ჩემს გამო

უცნობი (თავი 9)

ტასომ ლაპარაკი დაამთავრა და ღრმად ამოისუნთქა, შეხედა ნანას და მარიამს რომელიც ტიროდნენ და შემდეგ ნიკას, რომელიც ადგილიდან ვერ იძვრებოდა, სახეზე ღიმილმა გადაურბინა, ადგა და ტასოს მთელი ძალით ჩაეხუტა. -ანუუ შენ შეენ ცოცხალი ხაარ... ( ნიკა)

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 1)

-გამარჯობათ მე ლიზა ყოფიანი ვარ,ვცხოვრობ ქუთაისში ვარ 17წლის მაღალი სუსტი პატარა კურნოსა ცხვირით და დიდი ტუჩებით.მყავს და ანა 19 წლის და ძმა გიორგი 25 წლის ,ანა თბილისშია სასწავლებლად და სახლში თავისუფლებამაქვს...დღეს სკოლის ბოლო დღეა და არც კიი

წარმავალი სიყვარული თავი II

არსებობს ერთი ბიჭი რომელიც მაწუხებს კარგა ხანია. მეორე დთეს საშინელ ხასიათზე ვიყავი. სკოლაში სწაფი ნაბიჯით მიმავალს მესმის ხმა: -ეეე, მარო! (ლაშა)გადავკოცნე -რაშვები?! (მე)-არაფერს! რა გჭირს? (ლაშა) რაღაც ვერხარ.-არა, არაფერი, წავალ ხო?

პირველად ცხოვრებაში... IV თავი

- ნიცა, პირველი არ არის, მაგრამ დამიჯერე აღარ განმეორდება, ოღონდ ახლა შემიცოდე. აუ ნიცა, გემუდარები არ უთხრა. იცოდე არ უთხრა თორემ გაგანადგურებ! - მაფრთხილებდა ტასო. - ამაზრზენი ხარ! - ვუთხარი და შემოვტრიალდი. ვერ ვიჯერებდი. ნუთუ ეს მართლა ტასო იყო?

სულროგორ ეცემი ქავთარაძე?? (თავი2)

თავჩახრილი იჯდა მარიამი საქანელაზე. ალექსანდრეს რეაქციას ელოდებოდა იცოდა ელოდა რიმ რაღაც საშინელებას ეტყოდა ისევ დაუძახებდა მოუხერხებელს რაღაცნაირად ეშინოდა მისი რეაქციის და სცხვენოდა... -ბროლისაა?? -უთხრა ალექსანდრემ სუცულით და მის წინ ჩაიმუხლა...

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 3)

ლამაზი დღის ლამაზი დასასრული უნდა ყოფილიყო,მაგრამ სახლში მისულმა გაიგო,რომ იმ გოგოს ოჯახს სარჩელი შეუტანიათ სასამართლოში,ჩემი გოგო გააუპატიურა ამ ბიჭმაო.მზია ტიროდა და ცდილობდა,ცრემლებით დაემტკიცებინა სიმართლე..ეს იმ ღამითვე გაიგო მშვენიერ ხასიათზე

"შემიყვარდი, ძალიან შემიყვარდი" (თავი5)

გაჩერდა და ყურება დამმიწყო. დიდხანს იდგა გაჩერებული და თვალებში მაშტერდებოდა. მეც შევხედე, თითქოს რაღაც მიბიზგებდა მისკენ და უფრო ახლოს მივყავდი. არ ვიცი რას ვაკეთებდი ან ის რატომ იქცეოდა ასე. ჩაფიქრებული ვიყავი და ფიქრებიდან მისმა ბოხმა ხმამ

ჩანახატი (35 თავი)

ოცდამეთხუთმეტე თავი ალბათ როგორი რთული იქნებოდა ცხოვრება დაისს აისი რომ არ მოჰყვებოდეს, უბედურებას ბედნიერება, ცრემლებს ღიმილი, ტკივილი თანდათან ყუჩდება, ან უბრალოდ მასთან ერთად ცხოვრებას სწავლობ. აშკარად შეიცვალნენ ჩვენი გმირები. დაღვინდნენ,