ღამის აივნის შეხვედრა, ანუ რაც გინახავს კიდევ ნახავ! (თავი 13)

დილით ულევი ენერგიით მეღვიძება, მაგრამ ტანის განძრევა მაინც მიჭირს. ჩემს გარშემო შემოხვეული ტატო ძლიერი მასით მაწვება სხეულზე, თავი თმებში ჩაუმალავს, ფეხები კი ჩემსაში აქვს ახლართული.

ფიფქის ეფექტი [თავი 8]

სამყარო ფერადი გახდა, არსებობაც შეიღება ცისარტყელასავით და კიდევ... თეთრი ფიფქებს ყველაზე მნიშვნელოვანი ადგილი ეკავა ამ პეიზაჟში. ისინი სიყვარულის პალიტრაში ურევდნენ ფუნჯებს. ხო, ვაჩეს ამ გრძნობისთვის სიყვარული ჯერ ვერ დაერქმია,

ჩემი სიყვარული აკრძალულია! /თავი I/

სასტუმრო დილის 6 საათზე დატოვა, თავჩაღუნულმა გაიარა მისაღებში და სასწრაფოდ ჩაჯდა ტაქსში, რომელიც ნომრიდან გამოიძახა. _რამდენ ხანში მივალთ?_ანერვიულებულმა იკითხა და საათს დახედა, უკვე 6:20 საათი იყო.

მკურნალი ცრემლები 6თავი

- ვსუნთქავ, - ამოვიჩურჩულე და თავი ჩავხარე. - ქიმია რატომ? - ამას არ უნდა მეკითხებოდე, ელენ... - ჩვენს შორის ქიმიაა მხოლოდ? - გულდაწყვეტილმა ამოვილაპარაკე და ვისკი პირდაპირ ბოთლიდან მოვსვი. - და შენ ეგ ცოტა გგონია?

ჩანახატი (9 თავი)

მეცხრე თავი თვალებით გაზომა მოწინაღმდეგე გიორგიმ. გულის სიღრმეში აღიარებდა, რომ გუშინდელი „გმირობის“ ავტორები, იგივე მარკოზაშვილი და ადამია დიდად არც არასოდეს ხიბლავდნენ, მაგრამ ამ სიტუაციაში მათთვის მხარი უნდა გაემაგრებინა, არასწორი იქნებოდა

ფიფქის ეფექტი [თავი 7]

–ვაჩე!–წამოიძახა გახარებულმა და კისერზე ჩამოეკიდა მას. ვაჩე ამას ნამდვილად არ ელოდა. განცვიფრებამ როგორც კი გადაუარა, კაფანდარა სხეულს ხელები შემოხვია და მის ყელში თავი გაუთვიცნობიერებლად ჩარგო. დარიას ტანში სასიამოვნო

დააფასე საკუთარი თავი (დასასრული)

მთელი ძალით მომხვია ხელები და თავი ჩემს ყელში ჩარგო. ძალიან,ძალიან დიდ ხანს ვიყავით ასე. ფრთხილად გადმოანაცვლა ხელები მხრებიდან ლოყებზე და უსაზღვრო სითბოთი გამიღიმა...

ღამის აივნის შეხვედრა, ანუ რაც გინახავს კიდევ ნახავ! (თავი 12)

„სულ გააფრინეს?!“_ორმაგად გაბრაზებული ქვეცნობიერი ღრიალით მიყრუვებს თავს და ძალიან სწორადაც იქცევა. აბა მეტი რა რეაქცია უნდა მქონდეს როდესაც ათი წლის გაყრილ ცოლ ქმარს, რომლებსაც უკვე სხვადასხვა ოჯახები აქვთ, რამისაა კოცნაში ვუსწრებ.

ლოლა (თავი 1)

თეთრი ოთახი,ოდნავ მბჟუტავი ნათურა და საწოლთან შეკრებილი ხალხი.სწორედ ამას ვხედავ ახლა ვერ ვიხსენებ სად ვარ,რატო ვარ,ვერ ვხვდები რა მოხდა გუშინ-ლოლიტაა - სიხარულით ყვირის დედაჩემი მართალი მას ვერ ვხედავ მაგრამ ლოლიტას

პლიაჟის რომანები გრძელდება?! (თავი 6)

დაარიგა ავიღე ხელში კარტი და პირი დამრჩა ღია არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა ხან თორნიკეს ვუყურებდი ხან კარტს. მკითხველი რომ არ დავაბნიო გეტყვით რა მოხდა. ხომ ვთამაშობდიტ სამი კარტით ხოდა ავიღე ეს კარტი და დამხვდა წარწერით “მიყ ვარ ხარ“ ანუ სამ კარტზე იყო