გრძნობებით თამაში

5 დეკემბერი იყო.ზამთრის სუსხი და ნისლი უკვე შემოხვეოდა მთელ ქალაქს.იმ დღისით თოვდა და თოვლი თბილისს,როგორც თეთრი საბანი ისე ეფინებოდა.მე მეგობრებთან ერთად კაფეში ვიჯექი და ამ ამინდის შესაფერის ცხელ კაპუჩინოს მივირთმევდი.სხვადასხვა თემებს

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მესამე,თავი მეოთხე))

ძალიან უცნაური სამეგობრო ვიყავით. ამ ორი თვის მანძილზე ყოველ ღამე ერთმანეთთან სექსი გვქონდა,ხან ვინ იწვა ჩემს გვერდით ხან ვინ. პრინციპში ტომის გარდა ყველა,ამის გაფიქრებაზე გულიანად გამეცინა,ტომი კი როგორც ჩანს ცოტა იმედგაცრუებული იყო,მობეზრდა მხოლოდ

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მეორე)

ანა აიკოსკენ გამოიქცა და ვნებიანად ტუჩებში აკოცა. გაკვირვებისკენ თვალები დავჭყიტე,ერთი კიდევ გავიფიქრე,როგორც გავდა როზალის და ამაზე ჩამეღიმა,შემდეგ მე შემომხედა,კარგად ამათვალიერა და ჩემსკენ წამოვიდა. ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ახლა მე მაკოცა

თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი პირველი)

იმ საღამოს ალტრუისტები გამარჯვების აღსანიშნავად წვეულებას აწყობდნენ,კარდინალე შვილის გარეშე კი რა კარდინალეა,ხოდა ამ მშვენიერ დღეს უძღებმა შვილმა სახლი დატოვა, დადიოდა ჭორები,რომ სებასტიანთან იჩხუბა, როზალი შეუყვარდა და ამიტომ გაიქცნენ,მე კი ვფიქრობ

ბედთან თამაში (თავი 5)

რა ბავშვივით ჭამო. -აუ კაით რა რას დამცინიხართ-დავმქნჭე სახე-თქვენ არ გიყვართ ნაყინი? -კი მიყვარს განსაკუთრებით შოკოლადის-რაღაცნაიტი ტონით მითხრა,უცბად ჩემსკენ დაიხარა

წაგებული თამაში

საყვარელი ადამიანისგან მოყენებული ტკივილი ტანჯვაზე დიდია.ის არც გაძლიერებს.არც პიროვნებას ქმნის შენგან.მხოლოდ ტკივილს გაყენებს.სამარადისო ტკივილის.მიყვარს წვიმა და შემოდგომის სურნელი, თუმცა ახლა ქუჩაში ვერ გავიდოდი ძალიან ცუდად გავხდი და სახლში

ბედთან თამაში (თავი 4)

ბატონო ალექს თქვენ სიცილი შეგიძლიათ აუ რომ იცინით იცით რა საყვარელი ხართ,ლოყა რა საყვარლად გეჩუტებათ და....-უცბად თვალები ვჭყიტე ფუ შენი ეს რა ვთქვი,ალექსი თბილი ღიმილით მიყურებდა მე კიდევ ჩემი ენის გამო სად დავმალულ

ცხოვრების თამაში.თავი 9 (დასასრული)

-გილოცავ დაბრუნებას,შეგვაშინე ძმაო.მოესმა ვასოს ხმა რომელსაც ცრემლიც კი გასჩენოდა თვალებში.დევიმ გაუღიმა მეგობარს და სუსტად აუწია ხელი მისალმების ნიშნად,შემდეგ კი დასუსტებული ხმით უთხრა.

ცხოვრების თამაში.თავი 8

-დემეტრე და თინანო ვერ ვიპოვე.ღრიალებდა ალექსანდრე და ექიმები მას აწყნარებნენ. -ნუ ნერვიულობ,არ შეიძლება ნერვიულობა.ორი ბავშვი ოპერაციაზე არის შეყვანილი. -ექიმო როგორ არიან ბავშვები რომ მოვიყვანე.დევი მივიდა ექიმთან გაფითრებული სახით. -ბატონო

ცხოვრების თამაში.თავი 7

-მე?გამოფიტული,გამომშრალი და დაცარიელებული. -როგორ ფიქრობ,დიდხანს გაძლებ ასე?რას ფიქრობ თაია მამას შვილი კიდევ როდემდე უნდა დაუმალო,ვფიქრობ საკმარისია სასჯელია 15 წელი დევისთვის.