13 თვე (6)

ყურებამდე გაღიმებული ანკა და ირაკლი უკვე ხვდებოდნენ რაღაცას, რაც ერთმანეთისთვის არ უთქვამთ, მაგრამ ხვდებოდნენ იმას, რომ ირაკლის ჯობდა სესილისთან დამოკიდებულება დაუყონებლივ შეეცვალა და გადაეფიქრებინა მისი „შვილება“, რადგან დიდი ალბათობით, მისი

13 თვე (5)

-მა, ჩაიფიქრე სურვილი რა..!-გივიმაც არ დააყოვნა რამდენიმე წამი უყურა ანთებულ სანთლებს და ისინიც ჩააქრო. ანკა სანთლების ჩაქრობას, მაშინვე ოვაციებითა და ტაშებით შეხვდა, კიდევ ერთხელ გაიქცა გივისკენ მიულოცა დაბადების დღე და სესილიას გაჰყვა სამზარეულოში.

13 თვე (4)

უკვე მეორედ ტოვებდა ასე გაშეშებულს და უგონოს, მაგრამ დღეს რაც მოხდა ეს ნამდვილად პიკი იყო! აი, ისეთი რამ რასაც ალბათ ვერასოდეს წარმოიდგენდა, რომ მის თავს მოხდებოდა.! იგრძნო ენდორფინების ზღვა რაოდენობა და მართლაც, რომ „ბედის ირონია“ დღევანდელი დღე..!

13 თვე (3)

დათას დანახვაზე სესილია დაიბნა. მუხლები ეკვეთებოდა, მაგრამ ახნას ვერ უძებნიდა ამ მისთვის აღუწერელ მოვლენას.რას ნიშნავდა ეს ყველაფერი ან არ უტყდებოდა თავს ან მართლა იმდენად აბნევდა შავი თვალები, რომ ვერ ხვდებოდა.

13 თვე (2)

-სად მიიპარები ლამაზო?- საზიზღარი ხმით უთხრა ბიჭმა. -თუ შეიძლება გამატარეთ,-ზრდილობიანად უთხრა სესილიამ და ახლა მარცხნივ გაიწია. ამ ბიჭმაც იგივე გააკეთა და ხელები გაშალა. -აბა, აბა! ეგეთები არ გვინდა. ცოტა დავილაპარაკოთ, გავიცნოთ ერთმანეთი. ჩვენ არ

13 თვე (1)

ყველაფერი დაიწყო მაშინ, როდესაც 14 თებერვლის, სიყვარულის დღის დილა გათენდა და როდესაც ტელეფონის ხმამ გააღვიძა და ცალი თვალით წაკითხულმა შეტყობინებამ თავზარი დასცა. „გოგო, გავიპარე“- წერდა ანკა.

თეკლა იორდანიშვილი - 13 თვე

მოთხრობის მთავარი გმირი ლევან ცივაძე, ყველანაირად ცდილობს პირადი ცხოვრება დაალაგოს და საყვარელი ქალი გვერდით ჰყავდეს, მაგრამ რამდენად გაუმართლებს მას ცნობილ მსახიობ ნინა გელოვანთან, ამას სიუჟეტიდან გაიგებთ.

ბედნიერების ექვსი თვე : ისევ ერთად (სრულად)

-კატო გეყოს, ჩემი გაჭირვება მაქვს მე რა-ამოიბუზღუნა. -რა ხდება? -რა მიხვედრილი ხარ-მწარედ ჩაიცინა.-ნორმალურია ამ დროს და ასეთ ვითარებაში ეგრე რო მომეწეპე? მიიწი ცოტა იქეთ... -ოჰ მაგაზე არ იჯავრო.ისეთი დაღლილი ხარ , ძალიანაც რომ მოინდომო, მაინც

ბედნიერების 6 თვე (თავი2)

ჭკვიაად...-საპასუხოდ მოლოდგავუგიმე.. ლეპტოპი გამოვრთე, დიდხანს ფიქრობდ მომხდარზე. მაგრა ახსნა ვერ მოვუძებნე თუ რაომ დავტანხმდ შეხვდრაზე.. ფიქრებში ანდრიას გავყცინე ტკბილ ძლი ვუსუვედა სასიამოვნოდ დატვირთულმა მლეე ჩავთვლიმე.. ძილბურანში, გაკრით, მარა

ბედნიერების 6 თვე

სამსახურიდან გადაღლილი დავბრუნდ. მიუხედავად მშობლების წინააღმდეგობისა თან ვმუშაობ და თან ვსწავლობ, ისინი ყოველთვის თვლიდენ, რომ მუშაობა სწავლაში ხელს შემიშლიდა და არიყო ჩემი მუშაობის აუცილებლობა რადგან ოჯახში ყველა მუშაობს. მამაჩემი დავით დანელია