აკრძალული სიყვარული (მეთორმეტე თავი)

-მია ჯაფარიძე თანახმა ხართ ცოლად გაჰყვეთ თორნიკე კილაძეს?იყოთ ერთად ჭირში და ლხინში??? ... ბედნიერებასა და მწუხარებაში??? .. სანამ სიკვდილი არ დაგაშორებთ??

მე შენამდე (ნაწილი მეთორმეტე)

იმ ღამით თვალი არ მომიხუჭავს.უბრალოდ ვიწექი და ღრმად ვსუნთქავდი.გონება რამოდენიმე საათით გავთიშე და ყველაფერზე ფიქრი შევწყვიტე.უკვე ვიცოდი გიორგისთვის რა უნდა მეთქვა.ახლა მთავარი ის იყო,რა პასუხს მივიღებდი მისგან.

აბლაბუდა (მეთორმეტე თავი)

ჩემი პალაპატაში შესვლა დიდად არც ახლედიანს შეუმჩნევია. თვალებგაშტერებული თეთრად შეღებილ კედლებს ისე უმზერდა, წამწამების ხამხამიც კი დავიწყნოდა. მისი სისუსტის მიმანიშნებელი, ლოყაზე ჩამოგორებული ობოლი ცრემლი, ქალმა უხეში მოძრაობით მაშინვე მოიწმინდა.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთორმეტე)

მთელი ღამე ვბორგავდი. არადა უნდა გამხარებოდა ჩემს თავს მომხდარი ამბავი. არ მომწონდა ტყუილი, რომლითაც ჩვენი ურთიერთობა დაიწყო, მაგრამ რომ არა ეს შემთხვევა, საერთოდ ხომ არ შევხდებოდი მას? ვეკითხებოდი ჩემს თავს.

უნებლიე მოწმე (თავი მეთორმეტე)

-მაპატიე ,ძმაო .ვერ შევძელი მისი დაცვა. ახლა რა გავაკეთო? როგორ ავუხსნა ეს ყველაფერი? უნდა მიხაროდეს რომ ძმისშვილი მეყოლება? აღარ ვიცი არაფერი. როგორ შევუვსო საყვარელი ადამიანების დანაკლისი? მირჩიე რამე. ძალიან გთხოვ. დამეხმარე-აქვითინდა და თავი

როცა მოვკვდი (თავი მეთორმეტე) (დასასრული)

ყველა ადამიანი, არის ეს მოხუცი თუ ახალგაზრდა, ის თავს იკლავს თუ საკუთარი სიკვდილით კვდება, სიკვდილის წინ იმ ერთადერთ წამში ყველაფრის ფიქრს ასწრებ, რომ უფრო მეტი შეგეძლო გაგეკეთებინა, უფრო მეტი ვალდებულება გქონდა, ოჯახისწევრებს, მეგობრბს რომ გული

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეთორმეტე)

გუშინდელი ღამიდან თითქმის არაფერი ახსოვდა, უბრალოდ ალკოჰოლისგან თავის ტკივილი ქონდა გამოყოლებული. ფილტვები დაუბინძურა თბილისის ჰაერმა, დაბინძურებულმა ჰაერმა. ვერასდროს იტანდა თბილისს, წარმოუდგინეთ და სოფელში ცხოვრება უნდოდა, წყნარად მშვიდად

ექიმები (თავი მეთორმეტე)

რა შეიძლება იყოს საყვარელი ადამიანის დაკარგვაზე მტკივნეული, რამ შეიძლება ამაზე მეტად დაამწუხროს ადამიანი. თამთამ ჩანაწერს რამდენჯერმე უყურა მაგრამ ყურებში განუწყვეტელი წუილის გამო არაფერი ესმოდა

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეთორმეტე)

- აწი უფრო ფრთხილად იყავი ხოლმე - გიორგი ჩემზე შეშინებული იყო ახლაც მის მკლავებში ვიყავი მოქქცეული და ხელებს არმიშვებდა - პატარავ ხომ გითხარი კიდევ ბევრჯერ ვნახავთქო ? რაა ? - ეხლა შევამჩნიე, რომ ჩემი პირსახოცი ძირს ეგდო გიორგის წინ სულშიშველი

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთორმეტე თავი (24)

-გამიშვი_ყვიროდა გოგონა -არ შემიძლია_ჩაესმა ყურთან ახლოს მამაკაცის დაბალი და ბოხი ხმა -გამიშვი მეთქი_მისი ხელებიდან გათავისუფლებას ცდილობდა სესილი,მაგრამ ამაოდ.მამაკაცს ძლიერად ეჭირა ის.მან გოგონა თავისკენ შემოატრიალა დ