მძიმე გზა (მეორე ნაწილი) პირველი თავი (8)

სოფია მობრუნდა და თვალებს არ უჯერებდა მის წინ დათო იდგა.თვალებზე ბინდი გადაეკრო.გულიც სწრაფად უცემდა.ერთმანეთს უყურებდნენ,ჩუმად სიტყვის უთქმელად,თუმცა მათი გულები ყვიროდნენ.ერთმანეთთან მიახლოება უნდოდათ,მაგრამ ორივე თავს იკავებდა,მაგრამ ვეღარ შეძლეს.

ღამის სამიზნე [მეორე ნაწილი] [სრულად]

-დღეს დილით ქალბატონმა ნატამ რომ მოიყვანა და დატოვა იმის მერე ბავშვი არ მინახავს, წეღან მასწავლებელი შემოვიდა და მითხრა რომ ანაბელი ეზოში თამაშის დროს გაქრა. იმ წამსვე თქვენ დაგირეკეთ. _ქალი განერვიულებული ათამაშებდა თითებს და შუბლშეკრულ და შვილის

ჰანა (მეორე თავი)

დედაჩემი შემოვიდა ჩემს ოთახში და გამაღვიძა. -ადექი დროზე ,სკოლაში მიდიხართ არმინდა, რომ პირველივე დღეს დაიგვიანო. -ვდგებიიი 5წუთიც.უცბად ფარდები გადაწია დედამ .გამოვფხიზლდი, როდესაც მზის სხივებმა სახეში შემომანათა.

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეორე)

ქართული ფილოლოგია რომ დავამთავრე, ისევ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ჩავაბარე მაგისტრატურაზე, განათლების მეცნიერებების მიმართულებით. საოცნებო სამსახურს რომ წარმოვიდგენდი ხოლმე, ყოველთვის უნივერსიტეტის კედლები წარმომიდგებოდა თვალწინ, ყველაზე

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეორე თავი

–ეს წყეული მაღვიძარა_ბუზღუნით წამოდგა სოფია საწოლიდან.ზანტად ადგა და ფანჯარა შეაღო. ყოველთვის ცუდ ხასიათზე იღვიძებდა სკოლის პერიოდში,მაგრამ ახლა გაახსენდა.რომ სკოლაში არ იყო წასასვლელი.გაეღიმა და სააბაზანოსკენ წავიდა. როდესაც მოწესრიგდა,დერეფანში

ის, ვინც არავის ჰგავს (მეორე ნაწილი სრულად)

ზოგჯერ ვგრძნობდი, რაღაცის მოყოლა უნდოდა, თუნდაც წარსულში მომხდარი სასიყვარულო თავგადასავლის, მაგრამ ახსენდებოდა, რომ მე მისი მეგობარი თითქმის აღარ მერქვა და თავს იკავებდა. არადა, მესაიდუმლე ყოველთვის ვიქნებოდი.

სუსტი ძლიერი (მეორე ნაწილი)

თავს ვერ ვიმორჩილებდი და თვალსაც ვერ ვწყვეტდი იმ ადგილს, სადაც ეს პატარა გოგონები მეგულებოდნენ ამ აღვირახსნილი მამრების გამრთობებად. უცებ, დავინახე ერთ-ერთმა, ოთხში ყველაზე ახალგაზრდა და საკმაოდ შეხედულმა მამაკაცმა ხელი როგორ შეუცურა მაყვლისთვალება

ქუჩის ბიჭუნა და ანგელოზი (თავი მეორე)

-მხოლოდ 5 წუთი გაქვთ. პატიმართან მიახლოვება გეკრძალებათ. -კარგით,თავს ვუქნევ პოლიციელს.-ძმაო,გახარებული ვუყურებ მონატრებულ ძმას.ბავშობაში დედა ბევრს მუშაობდა,ამიტომ ჩემზე ყოველთვის რატი ზრუნავდა.ის ყველაფერს აკეთებდა ჩემთვის. -დაჯექი დემე.მეუბნება

წერილი მეორე ნახევარს.

ავტორი:-მარიამ დუმბაძე საინტერესოა ეხლა სად ხარ? ჩემგან ძალიან შორს თუ ძალიან ახლოს? ეხლა ღამის 3საათია იქნებ შენ გძნავს .. ან იქნებ ერთდროულად ვიძნებთ ერთდორულად ვიღვიძებთ, იქნებ ერთანეთთან იმდენად ახლოს ვართ რომ წარმოდგენაც რთულია.. როცა ვფიქრობ

სიყვარულია თუ მიჩვევა? (თავი მეორე)

ისტორია დაწერილია რეალური ამბის მიხედვით.. გახსოვთ რომ ვქთვი არ მესმის ამ წყვილებისთქო? ახლა მესმის.. მესმის როგორია გიყვარდეს ადამიანი სულ შებოჭილი ხარ სულ იმაზე ფიქრობ რამე ხოარ აწყენინე ან რამე ხოარ დააშავე ან მან ხოარ დააშავა ან კარგად არის?