წერეთელი (თავი მერვე-მეცხრე) და-სა-სრუ-ლი

მერე, ქუჩებს ვათვალიერებდი. და მაშინ პირველად მეტკინა ის, რომ ძველი ნაშენები, თითქმის დანგრეული ჯიხური, ზამთარში გათოშილი, ზაფხულში ოფლით შემოსილი მოხუცი ქალბატონით და მისი მაინც ბედნიერი გამომეტყველებით, ცელოფნის პარკში

M.I (თავი მერვე)

საბა მარის უკნიდან ეხვეოდა და არ უშვებდა,იცოდა რო წასვლა უნდოდა. ირაკლის მკვლელი თვალებით უყურებდა, ანიშნა ან კატო გაიყვანე ან მარიო. მარის უემოციო გამომეტყველება არ ქონია, ამჯერად მის თვალებში სევდა, იმედგაცრუება სჩანდა.

შემიყვარე (ნაწილი მერვე)

-ერთი ბილეთი ბერლინამდე-არა ნუცა, არა არ გაბედო წასვლა ბენეს ხმა მომესმა. უკვე აღარ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. არ მინდოდა წასვლა, არ მინდოდა ბენეს აქ დატოვება. მე ხომ ის ასე ძალიან მიყვარს-უკაცრავად აღარ მინდა ბილეთი გადავიფიქრე

STANDOUT/გამორჩეული (მერვე ნაწილი )

ნინას სახლში ავედი და სავარძელში დავჯექი . დეიმონზე დავფიქრდი : იქნებ ძალიან უხეშად გამომივიდა? იქნებ ცუდად მოვიქეცი? არ მიყვარს როცა სინდისი მაწუხებს , ასე რომ..... მაგრამ დემონი იმსახურებს სიმართლეს . მინდა რომ თავი დამანებოს , უნდა შეიგნოს რომ

I ____ You (თავი მერვე)

სანდრო ვერ იაზრებდა რა მოისმინა იმ დღეს. უკან რომ ბრუნდებოდნენ მანქანაში თავი ისე ეჭირა თითქოს არც დაულევია. გუგას ისიც კი უთხრა ცოტა ნელა ატარე მანქანაო. სახლში როცა მივიდა ვერავინ შეატყო რომ ნასვამი იყო. თათიას მიაშტერდა ორი წუთი..მისი კაბა ეცნო..

მზის ჩასვლა ( თავი მერვე)

ლიზამ საპასუხოდ აკოცა.ლიზას ღია იისფერი მოკლე პერანგი ეცვა, რაც კიდევ უფრო სექსუალურს ხდიდა მის მშვენიერ ტანს. როდესაც დათო ეალერსებოდა ლიზას სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დაუარა, ხვდებოდა როგორ უყვარდა მისი ქმარი , ორივე სიამოვნების ღრმა მორევში

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მერვე]

– არ ვთამაშობ, ლილი. რაღაცნაირმა შეგრძნებამ დამიარა. არა, არ იყო ეს კარგი, მაგრამ არც ცუდი შეგრძნებების რიგში იდგა. – ახლა არა, – დაამატა და ყელში მაკოცა, ძალიან, ძალიან ნაზად. მუცელში ბურანში მყოფმა პეპლებმა გაიღვიძეს და შუა ზამთარში გაზაფხულის

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მერვე თავი)

უკვე მერამდენე ლექტორს უსმენს და ვერაფერს ვაერ გებულობს. საათს დასჩერებია და თითოეული წამის გასვლას სულმოუთმენლად ელოდება.აშკარა იყო უკვე აღარაფრის თავი ჰქონდა, მისი ცხოვრება სულ სხვაგვარად წავიდა. ამბობდა როცა სწავლა დაიწყება შევეცდები ყურადღება

აჩქარებული გულისცემა (თავი მერვე)

- რატო არაფერს არ მეუბნები ანასტასია , თქვი რამე გამლანძღე თუნდაც გთხოვ - თვალებში მიყურებდა და ლოყაზე მეფერებოდა , მისი ხელები მოვიშორე და უემოციოდ შევხედე - - სათქმელი არაფერია ალექსანდრე , ორ დღეში მე ჩემს გზაზე წავალ შენ კი შენსაზე, ერთმანეთს

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ (მერვე თავი)

ძალიან ციოდა და ნოე უფრო მაგრად მომეხვია. ესე ვიყავით განთიადამდე, მერე კი სახლში დავბრუნდით. სახლში რომ შევედით ყველა საუზმობდა. ჩვენს შესვლაზე კი იკივლეს: -მომავალი სიძე პატარძალიც მოვიდაააააააა.