ბრძოლა თივის წესებით (თავი მეშვიდე)

შაბათი დღეა, შუა დღის მზის სხივები ამშვენებს ჩემს ფანჯრებს, მე კი როგორც უკვე მჩვევია სახლიდან გასვლას არ ვაპირებ, საცვლის ამარა დივანზე ვარ წამოწოლილი, მუცელზე თეფში მიდევს და ამავდროულად ხელში ლუდი მაქვს მომარჯვებული, ტელებიზორში გადაცემას ვავლებ

მაინც ჩემი იქნები (თავი მეშვიდე)

ვუმზერთ ერთმანეთს თვალის დაუხამხამებლად.. ვუყურებ და ვგრძნობ, როგორ მომგლიჯეს შხეულის ნაწილი. ხომ შეიძლებოდა რომ ჩვენ უბრალოდ ერთად ვყოფილიყავით.

ჩემი ცხოვრების ყვითელი ბარათი (მეშვიდე თავი)

გიყვებით ამბავს იმ ბიჭზე, ფეხბურთი რომ ყველაფერს ურჩევნია. გიყვებით ამბავს ფეხბურთზე და მის სიყვარულზე…

მიშგუ დოშდულ (თავი მეშვიდე)

სიყვარული რთულია,სიყვარული მოულოდნელია,სიყვარული არის ყველაფერი რასაც ვფიქრობდი რომ იყო და არა მხოლოდ. მის მიმართ გრძნობები ისე გაჩნდა როგორც ძილი მოდის,ნელა და შემდეგ ერთდროულად.

მისი ქალიშვილი (მეშვიდე)

_ხედავ ლუ? იქნებ ამის გამოც ღირდა თქვენი მანდ დატოვება, ჰა? ჩემმა გოგომ უნდა იცოდეს ვინაა მამამისი, არ გეშინია, რომ გაიზრდება, ერთ დღეს სიმართლეს გაიგებს და ორივეს შეგვიძულებს ლუუ?

წარსულიდან მომავლამდე (ნაწილი მეშვიდე +18)

ქეთას ტელეფონმა დაიზუზუნა. გახსნა მიმოწერა და ფერი დაკარგა. მანჩომ ტელეფონი გამოსტაცა. მერე დაუბრუნა. მერე ისევ გამოსტაცა

მომკიდე ხელი - თავი მეშვიდე

დახურული ქუთუთოები სინათლის შემოსვლისას ნარინჯისფრად შეღებილიყვნენ და ნოემბრის ცივ საღამოში ერთიანად მითბობდნენ სულს. კვლავ მყუდროება გამეფდა ჩემს პაწია ბინაში. ქარი თბილისის თავზე დათარეშობდა და ზამთრის განწყობა შემოჰქონდა მის ქუჩათა ბინადრების

განთიადი (მეშვიდე თავი)

მიუახლოვდა ქალს, ჩამოუსვა ლოყაზე საჩვენებელი თითის ზურგი. მოწმინდა ცრემლი, სიხარულს და მადლიერებას რომ დაედინათ ქალისთვის. გაუნაწილა გულში მყოფი, ყველაზე დიდი გრძნობა.

ჩემი გემის ნაპირები! (თავი მეშვიდე)

-შეიძლება?- გველესიანის კაბინეტში თავი შემოყო ერეკლემ. -შემოდი-საქაღალდე გვერდით გადადო, თვალები მოისრისა და დაღლილი მზერა შეავლო ერეკლეს. -ლაშა ძალიან ნუ შეყვები ამ საქმეს, შენც გული გეტკინება და იმასაც ასე ძალიან რომ გაფორიაქებს ახლა.

ცივი თვალები (მეშვიდე თავი)

- შენ ვერ მეტყვი, რა გამოდის და რა არა - სახე ახლოს მივუტანე და ყურთან ვაკოცე - მე ნიკო ვარ და როცა არჩევანის წინაშე ვდგები, ყველაფერს ერთად ვირჩევ. თუ აქამდე, არასდროს არავის გამოსვლია ყველაფერი ერთად, პირველი ვიქნები - უკანალზე ვუჩქმიტე. ჩემს