მე ისევ ისე...

წამად იღვრება ჩემს ძვლებში ეს დრო ფიფქად იქცევა ნაღვენთი ცრემლი უშენობისგან დღეს რომ კიდევ ვარ მოწმობს ამაზე ღაწვებიც, სველი უბერავს ქარი დაფოთლილ იებს მიაფრქვევს სურნელს შენს საფლავს, სიტყვებს

ეს მე ვარ

მე მეუბნებიან რომ რთული ადამიანი ვარ.- ნუ მაცინებ, შენ ვინ გაგიძლებს?მე ხომ საშინელი ხასიათები მაქვს. მე ვარ უზომოდ კაპრიზნი, ზედმეტად ემოციური. "ხასიათების გოგო" ასე მეძახიან მასწავლებლებიც. მე მეუბნებიან რომ შევიცვალო.

"მე არაფერი მიჭირს "

ალბათ თითებზე დასათვლელია ისეთი ადამიანები რომლებიც გულწრფელად წარმოსთქვავენ ამ ფრაზას. სინამდვილეში ნაკლებად მჯერა, რომ ასეთი ადამიანები მართლა არსებობენ. ისინი სხედან ბედნიერები, მშობლებთან, დაძმასთან ერთად,

მე კი შენამდე...

ეს ალბათ ის გზაა, ომლითაც ვშორდებით პატარა ვაბშვივით გადავდგავ ნაბიჯებს,დედამიწაზე გიჟივით ვიყვირებ,მე ხომ შენ მჭირდები?!...შენ ალბათ არცისე... არვიცი საიდან დამჩება წუთები,საიდან დაცვივათ ლურჯ ვარდებს ფურცლები,

მთებშია თავისუფლება! (11) მე შენ მიყვარხარ

ბათუ მთავრის სასახლეს სამასკაციანი არმიით მივადექით. -ლილე!-ვიყვირე ბოლოხმაზე. ჭიშკარი ჩაკეტილი იყო-ლილე შენთან მოვედი ჩემო სიყვარულო! გპირდები,რომ აქედან დღესვე წავიყვან-ვღრიალებდი და ჭიშკარს ვამტვრევდით.

მე შენ მიყვარხარ! -2

ემა გარეთ მელოდებოდა და მან მითხრა,რომ ის ბიჭი ქვემოთ ჩავიდა. მეც ქვემოთ ჩავედი და დავინახე,რომ სასტუმროს შემოსასვლელში,სავარძელზე იჯდა და მასთან მივედი.

მე ის მიყვარდა (სრულად)

გაეცინა, ისევ გაეცინა და მიმიხვდა, რომ გულში ჩარჩენილმა პატარა წყლის წვეთმა მზის სხივის დაცემისთანავე გაანათა, აციმციმდა და ცდილობდა უფრო დიდი გამხდარიყო, მაგრამ გიო ხმას მაინც არ იღებდა.- რატომ მოხვედი?დამაბნია, ჩემი საყვარელი

მე შენ მიყვარხარ! -1

ყველაფერი ასე დაიწყო.ზაფხულში ჩემი და ემას ოჯახი წავედით დასასვენებლად ბათუმში.მე და ემა საუკეთესო მეგობრები და კლასელები ვართ ისევე,როგორც ემას დედა ნინა და დედაჩემი მაია.ემას დედა ჩემი ნათლიაა. ბათუმში,რომ წავედით სასტუმროში

მე და სიყვარული(სრულად)

სიყვარული - ეს ის გრძნობაა, რომელიც ადამიანთან მხოლოდ ერთხელ მოდის და რომელსაც შეუძლია ადამიანი გააბედნიეროს ან დაასევდიანოს. როდესაც ვინმე გიყვარს, ყველა უნდა გააქრო შენი და მისი სამყაროდან და არ უნდა მოუსმინო იმ უარყოფით აზრებს, რომლებსაც თქვენი

მე და სიყვარული(თავი 4) (დასასრული)

მას შემდეგ რაც ლექსების წერაც დავასრულე ანნაზე, ყველაფერი რადიკალურად შეიცვალა. პირველ რიგში მასთან დაკავშირებული ყველა ლექსი თუ გრძნობა წარსულს ჩავაბარე, იცით რატომ?! დავიღალე ამდენი უიმედობით და ტანჯვა-წამებით, მეც ადამიანი ვარ, შეიძლება ბევრისგან