ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 7)

წამით გავშეშდი და იმდენმა აზრმა გამიელვა თავში და ბოლოს იმ დასკვნამდე მივდიოდი რომ სწორედ გიგას თავზე იყო ის რაც წესით ნიკუშას უნდა მოხვედროდა... ვერ ვიჯერებდი და ოთახში აქეთ იქით დავდიოდი ...თან მეშინოდა და ვამბობდი აი ახლა დამერხა ახლა შეამოაღებს

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 6)

-რა გჭირს? მკითხა და თავი ამაწევინა, როგორც კი ჩემი ცრემლები დაინახა ეგრევე სახე შეეცვალა და უარესად გაღიზიანება დაეტყო -რამოგივიდა იტვყი ბოლოს და ბოლოს? მის ხმაში აშკარად სითბოც იგრძნობოდა წამით არვიცი რა დამემართა მივედი და ჩავეხუტე რაზეც მანაც

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 5)

-ვიძინებ! მკაცრად მითხრა და ფშვინვა განაგრძო -რას ჰქვია იძინებ? გამიშვი ახლავე! მკაცრად ვუთხარი და დავეჯაჯგურე, რაზეც უარესად მომიჭირა ხელები და სუნთქვაც კი შემეკრა წამში.. -ბიჭო ვერ ვსუნთქაავ!! გამიშვი ახლავე შე მართლა სვანო! რამდენს ბედავ! ამაზე

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 4)

ბედნიერი და გახარებული წელში გავიმართლე და შემოვბრუნდი უეცრად წინ ასვეტილმა სხეულმა პირზე ერთი ხელი რომ ამაფარა მეორე წელზე მომკიდა და კარებს ამაკრო! -ესეიგი რაო რაო რაგვინდოდა ნიკუშას ოთახშიო? ეშმაკურად გამომხედა და თან ჩაეღიმა!-თან როგორ

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 3)

ცხელი სუნთქვა რომ ვიგრძენი კისერთან აი მაშინ მიხვდვი ძაან რომ მქონდა დარხეული -შენთვის არ უსწავლებიათ რომ ასე არუნდა დახვდე ბიჭს! -და შენთვის არ უსწავლებიათ დაუკაკუნებლად სხვის ოთახში უზრდელობაა შემოსვლა?? შემოვუტრიალდი და თვალებში შევანათე, ჯერ

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 2)

-ჯანდაბა სალი რას მიყურებ მინერალური მომიტანე თავი მისკდეებააა..ამოვიბურტყუნე და თავი უფრო ჩავფლე ბალიშში -არამგონია ამ შემთხვევაში უკეთესი ხედი მქონდეს, ხოლო მინერალურს რაც შეეხება კარადაზე დევს..გავიგე ბოხი ამავდროულად მდიდარი ბარიტონი რომელსაც

თქვენ მისი დედა ხართ...

გამარჯობა...მე თქვენ არ მიცნობთ... მე ანდრიას მომვლელი ვარ ბავშთა სახლში ანდრია ალბათ არ იცით ჯერ ვინ არის...ეს სახელი ჩვენ დავარქვით ნათლობის მერე...თქვენ მისი დედა ხართ... მე ახლა თქვენი პატარა შვილი მყავს ხელში და ვუმღერი...მას სიცხე აქვს და

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 1)

ყურთასმენას აი მაშინ დავრწმუნდი რომ არ მომჩვენებია და წამის მეასედში გამიელვა თავში ყველაფერმა და გაშეშებული დავდექი მის წინ -ეს ჩემი ძმაკაცი ნიკა ჯაჭვლიანია ხომ გახსოვთ? გახარებულმა ჩამძახა , აქამდე როგორ ვერ მივხვდი ანროგორ ვერ გამახსენდა დავიჯერო

მისტერ ირონია და მისი ალქაჯი#1

ო ღმერთო როგორ ვერ ვიტან 17 იანვარს....დღეს როდესაც ყველაფერი თავდაყირა დადგა ჩემს ცხოვრებაში...მოდი მოგიყვებით რომ გაერკვეთ რატომ მძულს ეს დღე: მე და მამა წყნეთში მივდიოდით, ვიცინოდით, ვმღეროდით და ვმხიარულობდით....წვიმდა.ყველაფერი ნისლს

მისი თაფლისფერი თვალები 3

ლუკასი სახლში არაა,გასულია მის „ძმაკაცებთან’ ასე რომ ფეხზე ვდგები და პირველ სართულზე ჩავდივარ.დარწმუნებული ვარ კარებს კარგად დაკეტავდა,მაგრამ რამეს ვიზამ და აუცილებლად გავაღებ.აღარ შემიძლია აქ ყოფნა,მიუხედავად იმისა რომ ლუკასი არაფეს მიშავებს,მაინც