-შენ თავს ვფიცავარ მიყვარხარ ტო...! { 12 თავი }

...ვიცით,რომ საგრძნობლად დავაგვიანეთ..!და ამიტომაც ბოდიში გვინდა მოვუხადოთ თითოეულ თქვენგან..! ბოდიში! (მართალია,ჩვენი ბოდიშით ვერაფერს ვუშველით თუ თავები დროზე არ დავდეთ,მაგრამ ჩვენ მაინც გვებოდიშება გულწრფელი გულით)ვიცით,რომ

უბრალოდ მიყვარხარ (12)

-ბიზნესში არა ნიშნავს ბიზნესზე ვამბობ არას! არასდროს არ არ მიზიდავდა ეგ სფერო და მითუმეტეს ჩემი ბავშვობიდან გამომდინარე არ ვაპირებ ჩემ შვილებსაც ისე მოაკლდეს მშობლების სითბო როგორც მე მაკლდა ეს. -ელისაბედ შვილო შენ არანაირი სითბო არ გაკლდა რაც

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ -3

ნინი... მეე... მეე... უბრალოდ ძალიან მიყვარხარ და ვერ ვძლებ შენს გარეშე! (ნიკა)-ნიკა მე ჩემი სათქმელი გითხარი და შეეცადე რომ გადამიყვარო სხვა გოგოსთან ცადე რამე გთხოვ მე თავი დამანებე! (მე)სიტყვის თქმა არ ვაცადე მაშინვე სწარაფდ ამოვირბინე კიბეები და

უბრალოდ მიყვარხარ (11)

დილით თავი მისკდებოდა, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი არ დამილევია.. ლოგინიდან თავი ძლივს ავწიე, მიმოვიხედე, დემეტრე ოთახში არ იყო, არც სააბაზანოდან გამოდიოდა ხმა, სამაგიეროდ, სამზარეულოდან მოდიოდა გემრიელი სუნები. მეც სამზარეულოსკენ ავიღე

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ 2

-სახლში არ მოდიხარ?(გაგა) -ჯერ არა. რამე პრობლემა გაქვს?(მე) -თუ დროზე არ წამომყვები პრობლემა შენ შეგექმნება(გაგა) თან თვალი მაცდურად ჩამიკრა -ვერ მივხვდი?(მე) -გაკვეთილები დამთავრდა რაც იმას ნიშნავს რომ ახლა სახლში უნდა იყო პატარა ქალბატონო!(გაგა)

უბრალოდ მიყვარხარ (10)

კარებთან ვიდექი და ვფიქრობდი ღირდა თუ არა დაკაკუნება.. როგორ შეხვდებოდნენ ჩემს ჩამოსვლას..როგორც იქნა გადავწყვიტე და დავაკაკუნე.. კარები ნიკამ გააღო და პირდარებული მიყურებდა.. -ვიცი არ მელოდებოდი, მაგრამ უნდა ჩამოვსულიყავი, ვერ

მიყვარხარ!!-მადლობა აღარმინდა,დაგაგვიანდა!!17

ყველანი სავადმყოფოში შევცვივდით სალო ავიყვანე ხელში და შევედით თუ არა ყველანი ვყვირდით რომ ჩვენთვის ყურადღება მოექციათ ექიმა გვირთხხრა სასწრაფოდსაოპერაციოაო და ბლოკში შეიყვანეს, ნერვიულბიასგან არვიცოდით სად წავსულიყავით,

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ (1)

-იდიოტო წინ იყურე იქნებ ვინმეს ფეხები მოატეხო ეგეტი სიარულით (მე) ესრომ ვთქვი წამიტ კი ვინანე როცა მის ცისფერ და მიუწვდომელ თვალებს წავაწყდი მაგრამ მე რისი ნინიი ვიყავი ჩემი არ გამეტანა და ტავის ადგილზე არ მიმესვა :დ -პირველი მე იდიოტი არ ვარ

უბრალოდ მიყვარხარ (9)

2 კვირა თბილისში არ ვყოფილვარ და რაღაცნაირად მეუცხოა აქაურობა.. სასწრაფოდ ტაქსი გავაჩერე და სახლიაკენ წავედი.. 15 წუთში სადარბაზოსთან ვიდექი და ვნერვიულობდი თუ როგორ შეხვდებოდნენ ჩემს ჩამოსვლას....

მიყვარხარ...ყველაზე და ყველაფერზე მეტად

- ელენეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე - ელენე არ გესმის რომ გეძახი? - კიდევ 5 წუთი და ვდგები (ელენე) - არანაირი 5 წუთი (ნიკა) - კარგი ხოოო. ოო როგორ მეზარება 3 თვიანი დასვენების შემდეგ დილით ადგომა.