მკვდარი ოცნებები 11

-დილამშვიდობისა ძილის გუდა -სანამ ხმას ამოვიღებდი მანამ მომესალმა და რამდენჯერმე ჩაახველა -დილამშვიდობისა. სად ხარ? -იქნებ ფანჯრიდან გადმოგეხედა? -ფანჯრიდან? -გაკვირვებულმა მაშინვე ქვემოთ ჩავიხედე. ლეო თავის მანქანას მიყრდნობილიყო და ღიმილიანი

მკვდარი ოცნებები 10

მთელი ღამის განმავლობაში, ნათურის შუქით სუსტად განათებულ ოთახში, კედელზე მიყრდნობილი ვიჯექი, თავი მუხლებში მქონდა ჩარგული და მხოლოდ იმაზე ვფიქრობდი, თუ როგორ მეთქვა ახვლედიანისთვის, ვინ იყო დამნაშავე მის მოჩვენებით სიგიჟეში და რატომ მოხდა ეს

მკვდარი ოცნებები 9

ის ღამე მთლიანად თეთრად გავათენე. იმის მაგივრად, რომ დამეძინა ღამის ნათურით სუსტად განათებულ ოთახში გულაღმა ვიწექი და მეტრეველის სიტყვებზე ვფიქრობდი. ნუთუ ლეო მართლა არაფერ შუაშია? იქნებ აქ რაღაც სხვა ამბავი

მკვდარი ოცნებები 8

მიუხედავად იმისა, რომ ვიცოდი მომსვლელის ვინაობა ჭუჭრუტანაში მაინც გავიხედე და საკეტი მხოლოდ ამის შემდეგ გადავატრიალე. პირველი რაც თვალში მომხვდა ეს ახვლედიანის ცივი მზერა იყო. ამან

მკვდარი ოცნებები 7

შოკიდან მხოლოდ მაშინ გამოვედი, როდესაც მეტრეველმა თითზე ბრიტვა დამისვა და იქედან სისხლი თქრიალით წამოვიდა. ყვრილი უეცრად შევწყვიტე და სუნთქვის დარეგულირება ვცადე. გამომივიდ კიდეც, გონებაც ჩაწყნარდა და აზროვნების უნარიც დამიბრუნდა. მხოლოდ მაშინ

მკვდარი ოცნებები 6

ზამთარი მიიწურა. დადგა ჩემთვის უსაყვარლესი წელიწადის დრო გაზაფხული. ადრე, დიდი ხნის წინ ჩვეულებად მქონდა, რომ მარტის ყოველ პირველ რიცხვში ანდროსთან ერთად ჩვენ საყვარელ ადგილას ოკაცეს კანიონზე მივდიოდი და თითქმის მთელ დღეს იქ ვატარებდი. ამ

მკვდარი ოცნებები 5

მანქანაში ვისხედით და სასტუმროს გზას მივუყვებოდით, როდესაც ჩემს ტელეფნზე ზარის ხმა გაისმა. ეკრანს, რომ დავხედე და ლეოს ნომერი ამოვიკითხე სახეზე კმაყოფილების ღიმილმა გადამირბინა. -გისმენ -ჩავძახე ყურმილში და სანდროს შევხედე, რომელიც შიგადაშიგ მე

მკვდარი ოცნებები 4

-მე ვთქვი, რომ წასვლა მინდა -თვალი თვალში გავუყარე -ისე კანკალებ თითქოს შენზე ძალის გამოყენებას ვაპირებდე -გაეცინა -შენი საქციელი საპირისპიროზე მეტყველებს. თუ დაგავიწყდა შეგახსენებ, რომ ახლა შენს კალთაში ვზივარ, თანაც ჩემი სურვილისდა საწინააღმდეგოდ

მკვდარი ოცნებები 3

ბოულინგ-კლუბი მეორე სართულზე იყო. დარბაზებს საკმაოდ დიდი ადგილი ეჭირა და კეთილმოწყობის მხრითაც არაჩვეულებრივად გამოიყურებოდა. -გამარჯობა -მივესალმე სპეციალური სათამაშო ფეხსაცმელების კარადასთან მდგარ ბიჭს, რომელიც მობილურში რაღაც აპლიკაციას

მკვდარი ოცნებები 2

-საღამო მშვიდობისა -თვალის ჩაკვრით მომესალმა და ჩემს გვერდით დაჯდა -საღამო მშვიდობისა -ვუპასუხე ჩემი მხრიდან და ვისკის მეორე დოზაც მოვითხოვე -ასეც ვიცოდი, რომ ვერ მიცნობდი