მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები (ნაწილი 2) -3-

მეგონია გული ყელში მომებჯინება,ამოსუნთქვასაც კი ვერ ვახერხბ,მარცხენა ხელს მჭიდროდ ვიჭერ მუცელზე მარჯვენათი კი კარებს ვეყუდები წონასწორობის დასაცავად.მარგარეტი გაფართოვენული თვალებით მიყურებს და ხელს მიწვდის,ამჩნევს რომ კარგად ვერ ვარ.

მიყვარხარ მთელი ცხოვრება ნაწილი 2

გაოგნებული ვიდექი კართან.მეგონა ფრენა შემეძლო...ოთახამდე ძლივს მივედი,ფიქრებში ვიყავი როცა მობილურზე შეტყობინება მომივიდა,გული საოცრად შემიქანდა...რა თქმა უნდა ის იყო...."მიყვარხარ,შენ გვერდით უბედნიერესი ვარ.."გამეღიმა და მალევე ძილმა თავი

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები (ნაწილი 2) -2-

ღამის განსაკუთრებულად მეშინია,სულ ვცდილობ მთელი დღე დავიტვირთო და ფიქრისთვის დრო არ დამრჩეს.მინდა კარგი დედა ვიყო,ვვარჯიშობ და კარგადაც ვიკვებები. დილით გაღვიძებისას პირველ რიგში

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები (ნაწილი 2) -1-

ფეხმძიმობა ძალიან პრეტენზიულს მხდის.პირველი ორი თვე ვერც კი ვიძინებ და ღამ-ღამობით სეირნობა მჩემდება.ლელას ხშირად ვესაუბრები სკაიპში,ერთი შეხედვით ყველაფერი ნორმალურად მიდის,თუმცა ვერავინ წარმოიდგენს რა ხდება ჩემში,როგორ მტანჯავს სინდისი. ექიმთან

~სხვისი ნაწილი~

სანამ მანქანაში ჩავჯდებოდი მიმოვიხედე,ისეთმა შეგრძნებებმა შემიპყრეს,თითქოს ვინმე მითვალთვალებს,სწრაფად ჩავჯექი მანქანაში და ძრავი ჩავრთე,რამდენიმე წამში უკვე მთავარ ტრასაზე ვიყავი.

16 ივლისი (ნაწილი მეოთხე)

მარიამი და ნიკუშაიდევ დიდ ხანს ვიჯექი იქ და მეღიმებოდა. მერე ლანასთან ავედი.რაღაც ფილმი ჩართო და ჩამეძინა. გაბრაზდა და მეჩხუბა. -აუშენთან ერთად აღარასდროს აღარ ვნახავ ფილმს. -კარგი რა,ხელს ხომ არ გიშლიდი რატო შემჭამე. -ნახე რა,კიდევ აქეთ აქვს

უსასრულობა დროში [ნაწილი 1]

საოცარი, უსაზღვრო ვნებით დააცოცებდა ბაგეებზე სქელ ტუჩებს. მორიგეობით მიკოცნიდა ჯერ ზედა და შემდეგ ქვედა ტუჩს. შიშველ ფეხებზე წამავლო ხელი და მაგიდაზე შემომსვა. ერთდროულად საოცრად ნაზიც იყო და საოცრად უხეშიც. ყელზე რომ ჩააცოცა ტუჩები,

16 ივლისი (ნაწილი მესამე)

მას მერე არ გამოჩენილა,საერთოდ არაფერი ვიცოდი.არც ნომერი მქონდა რომ დამერეკა. საბოლოოდ კი,იქამდე მივედი რომ ელენესგან მიმიწია მისვლა. -შენ გოგო სულ გააფრინე?

წამი, წამება, წამიერება (ნაწილი 1)

-რომელი საბუთები?-უცხოეთიდან ჩამოტანილი.. -ლიზა! შენ რა ისევ მაგაზე ფიქრობ, ხომ შემპირდი დავივიწყებო?-არა დეიდა მასე არ არის! ის მე დავიმსახურე და შესაბამისად იარაღის ტარების უფლებაც მაქვს და ამას ვერც ერთი სულიერი ვერ

-მოურჯულებელო, მაინც მოგარჯულებ! ნაწილი 3

სახლის კარი შევაღე, მაგრამ დედაჩემი არ შემომეგება ,,ხელგაშლილი,, კარებში, რაც ძალიან მეუცხოვა, და ცოტა არ იყოს, არ მესიამოვნა კიდევ, თურმე რა ყოფილა შეჩვევა. კიბეები ავირბინე და ჩემს ოთახში შევედი -სამშვიდობოს ხარ, არიანა, გადარჩი!-ვთქვი, კარი