ზეცაში დაწერილი ბედი (ნაწილი 2) სრულად

ტელეფონი გავუთიშე და შესვლას ვაპირებდი, როცა უცხო, მაგრამ ამავე დროს ნაცნობ სხეულს შევეჯახე, რომ არა მისი ძლიერი ხელები უკვე ძირს ვიქნებოდი გაშხლართული. თმები გავისწორე და მისი დანახვისას სრული შოკი დამემართა! ვგრძნობდი ჩემი გულის ფეთქვას, რომელიც

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 3)

:ფაქტი იყო,რომ ალექსანდრეს ჩემი გაგიჟება ნამდვილად არ უჭირდა.მთელი დღეების მანძილზე,ყოველ წამს მისი სახელი მეორდებოდა გონებაში. -ნინი.ნიიიი...გოგო დაყრუვდი?! ანას საქორწილო კაბა გვაქვს გამოსატანი.ჩვენს ხომ უნდა მოვემზადოთ.ასე რომ მორჩი ფიქრს და

განშორება გულს უფრო მოყვარულს ხდის , პირველი ნაწილი (სრულად)

გაზაფხულის თბილი საღამო იდგა, ჰაერი ახლად აყვავებული ხეების სურნელით გაჟღენთილიყო. ირგვლივ სიწყნარე სუფევდა. ამ მშვენიერი ამინდით გახარებული ადამიანები წყნარად მიუყვებოდნენ თავიანთ გზებს. გვანცაც მათ რიგებს მიეკუთვნებოდა. უნივერსიტეტიდან აღელვებული

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 2)

:-კი გვაქვს (ალექსანდრე) -არა არ გვაქვს (მე) -ანუ გინდა თქვა რომ ჩემთან საუბარი არ გინდა? (ისე მომიახლოვდა ლამის გული წამივიდა) -არა არ მინდა. (გაუბედაბად ვუთხარი) -კარგი მაშინ ვიმოქმედებ (ალექსანდრე) წელზე ხელი მომხვია და მის მკერდს ამაკრა.ჩემი

შიშის ნოტები! (ნაწილი მეხუთე)

სუფთა ჰაერსაც ვერ მოყავდა გონზე, იმდენად სულის შემძვრელი იყო ეს ყველაფერი.._ანდრონიკე, მხარზე შეეხო გიორგი.. _ექსპერტიზამ დაადგინა, რომ გოგონა 3 თვის ორსული იყო..ანდრონიკე ადგილს შეეყინა, ამხელა ემოციას ვერ ერეოდა...გაქვავებული სახით შეხედა გიორგის

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 12)

-რატი გთხოვ ხელები გამიშვი.... და ხელები მის ხელებს შეახო.. ისე ახლოს იყო მასთან.. უფრო მეტიც რომ არ შეიძლებოდა... თბილი ჰაერის სიახლოვე იგრძნო.. მაგრამ ეს გრძნობაც წამიერი იყო... მალევე გაქრა და ცივმა ნიავმა დაუბერა.. რატიმ ხელები გაუშვა... -რატი

ცხოვრება ცეცხლის ალში (2 ნაწილი)

ეს არის ისტორია გოგონაზე რომელიც ცუდი სწავლისთვის დასაჯეს,მას მოუწევს არდადეგების გატარება მამიდასთან.ყველაფერი შეიცვლება როდესაც ის გაიცნობს მამიდაშვილის მეგობრებს.მეორე დღეს საშინლად ცუდ ხასიათზე ვიყავი,თან გარეთ ზაფხულის წვიმას დაეპყრო ყველაფერი

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 1)

მშვენიერი,მზიანი დილა გათენდა.წესით ეს დღე სხვა დღეების მსგავსად უნდა დაწყებულიყო,მშვიდად და უდარდელად,მაგრამ როგორ?!დღეს ხომ ჩემი ბანკეტია.სკოლას ვამთავრებ და ბავშვობის ოცნება,რომ ვყოფილიყავი "დიდი" დღეს მიხდებოდა. -ღმერთო ჩემო!ეკა დეიდა არ

შიშის ნოტები! (ნაწილი მეოთხე)

ანდრონიკეს ასეთი სიცარიელე არასდროს უგრძვნია. კარში გაშეშებულიყო და უბრალოდ გადაადგილება არ შეეძლო. ნაინა კიდევ ერთხელ დაიძაბა.. ანდრონიკეს თვალებში გაჩენილი უემოციობა აშინებდა. თავს იწყევლიდა ამ სულელური საქციელისთვის, მოინდომა ოჯახობანას თამაში..

შიშის ნოტები! (ნაწილი მესამე)

ანდრონიკეს არცერთი წამით შეპარვია ეჭვი, რომ ნაინას ღიმილში რამე ნაძალადევი ან ყალბი იყო.. ისევ აუტანელი წვა და ტკივილი იგრძნო მუცელში და უბრალოდ მიხვდა, რომ ძალიან, ძალიან დიდ შარში გაყო თავი!_არ გითქვავს რა გიყვარს და ვიფიქრე , საღამოს მსუბუქად