ღამე უცნობთან (ნაწილი 11)

სიცივის შეგრძნებამ გამომაღვიძა,ცას ავხედე უკვე გათენებულა,თავი კომფორთულად მედო მაგარზე,ყურთან რითმულად მირტყამდა რაღაც ,წუხანდელი ღამე რომ გავაცნობიერე ერთიანად დამასხა ცივმა ოფლმა,,მართალია აარსოდეს ვინანებდი ამ ღამეს მაგრამ,შემეშინდა სიმართლის,

მე, ის და ჩვენი ჩარკვიანი ნაწილი I

პარიზში, სადაც არაერთი წყვილის ისტორია დაწყებულა დედაჩემმა და მამაჩემმა ყველაფერი დაასრულეს. არ ვიცი რა როგორ მოხდა ან რა უთხრეს ერთმანეთს ალბათ: დავშორდეთ ასე აჯობებსო იტყოდა რომელიმე და მერე მეორე ან უბრალოდ თავის ქნევით ან კიდევ მარტივი ჰოთი

არ შემიძლია უშენოდ (ნაწილი პირველი)

მე ვარ ნია მაღლაკელიძე 17წლის. ჩემი დედ-მამა ცხოვრობენ გერმანიაში. მყავს ძმა-თორნიკე.თორნიკე 21წლის არის.მიუხედავად ასაკობრივი სხვაობისა,ერთმანეთს ძალიან კარგად ვუგებთ.მე და თორნიკე ერთად ვცხოვრობთ.

ღამე უცნობთან (ნაწილი 10)

გაფითრებული ვუყურებდი თვალებში საყვარელ მამაკაცს და ვხედავდი როგორი ანთებული თვალებით მიყურებდა,სახე სატირლად დავბრიცე თუ არა მაშინვე ჩამეხუტა,,უცნაური გრძნობა დამეუფლა,ყოველთვის როდესაც მას ვეხვეოდი სულ სხვა სურნელი ქონდა,კოცნაც კი განსხვავებული

ღამე უცნობთან (ნაწილი 9)

მის მკლავებში მოქცეულს გული სიხარულით მიფრთხიალებდა რაც საშინლად მომწონდა,ხელი შემიშვა და საწოლზე გვერდით მომიწვა,ერთი ხელით მიმიზიდა მისკენ და თავი გულზე დამადებინა -როგორი აჩქარებული გაქ გულისცემა,,ვუთხარი ღიმილით და ქვემოდან ავხედე,,ჩუმად ცაიღიმა

იმ ღამიდან (ნაწილი 7)

ერთი ამოილუღლუღა და მამაკაცის მაისურს ჩაებღაუჯა.ბექამაც როგორც შეძლო ისე შემოხვია მკლავები.იმ ღამეს გვერდიდან არ მოშორებია,გვერდით ეწვა და დროდა დრო ფრთხილად ეფერებოდა მუცელზე და რაღაცას ჩურჩუულებდა.

ღამე უცნობთან (ნაწილი 8)

გარეთ გიჟივით გავარდა და ჰაერი ღრმად ჩაისუნთქა,უკან მეგობრებიჩ მიყვნენ რომლებსაც არანაკლები არაადამიანური სახე ქონდათ,საავადმყოფომდე გზა ისე გაიწელა უკვე ნერვები ეშლებოდა,ყველაფერს წარმოიდგენდა იმის გარდა რომ ის დაეკარგაა,,მიმღებში ყველაანი გიჟივით

კანდელაკი - იოსებიძეზე (ნაწილი მესამე)

ისევ ბენდელიანი და მისი მორიგი სოფელა საქციელი.სკოლიდან გამოდიოდა კანდელაკი,სანდრო რომ შეამჩნია აყუდებული,მაგრამ არც შეუხედავს ისე განაგრძო გზა. ორი ნაბიჯი არ ჰქონდა გადაბმული,ვიღაცამ ძლიერად რომ შეაბრუნა თავისკენ. თორნიკე .... ტატამ უხეშად

უბედურთა ბედნიერება (ნაწილი 1)

განმარტოება, დუმილი და სევდა იყო მისი ერთგული გარემოცვა, თუ შეიძლება ასე ითქვას, - თანამოაზრეც და მოსაუბრეც. სარკესაც იშვიათად ანიჭებდა ბედნიერებას, - მისი სახე ჩაეხატა, თუმცა, როცა მის წინ იდგა, ამჩნევდა, - ადრინდელი ეშხი ფერმკრთალდებოდა. ამას ელეო