ერთი სურვილი ნაწილი მესამე

ისე ლამაზად თოვდა, ისეთი ლამაზი იყო ის ღამე.თოვდა შეუჩერებლად.. დიდი ფანტელები ცვიოდა ციდან..ზუსტად არ ვიცი რამდენი ხანი ვიყავით ჩახუტებულები ,არ მახსოვს რამდენი ხანი ვუყურებდი გაშტერებული ფიფქებს, არ მახსოვს ასეთი ლამაზი ღამე...

72 საათი (ნაწილი მესამე)

ტვინი ისე დაუმძიმდა ამდენი ფიქრისგან ცოტაც და საფეთქლებიდან გამოუძვრებოდა ამდენი ფიქრები. მართლა გრძნობდა უკანა ნაწილში საშინელ სიმძიმეს და ერთი სული ჰქონდა ლოგინზე როდის წამოწვებოდა და მშვიდად იფიქრებდა ყველაფერზე.

ჩვენ (ნაწილი მესამე)

აბიტურიენტი .. სიტყვა რომელიც მახარებს და თან ძალიან ძალიან მღლის .. გადარბენებზე ვარ .. ერთი მასწავლებლიდან მეორეზე ... სახლში თითქმის არ ვარ .. ან თუ ვარ მძინავს .. ან სულ ოთახში ვარ გამოკეტილი და წიგნები მაყრია თავზე ... ისე ვნერვიულობ ..

მე ჩემს თავს დავეკარგე (ნაწილი 2)

15 მაისი ’’ დილით ისევ ადრე ავდექი და სკოლაში წავედი კლასში, რომ შევედი ვიღაც გოგო იჯდა, ქერა ცისფერთვალება მაღალი და ლამაზი, მივესალმე და ჩანთა დავდე. უცნობი გოგონა- გამარჯობა მე ანკა მქვია. მე-მე ირინე ვარ სასიამოვნოა შენი გაცნობა.

მე ჩემს თავს დავეკარგე (ნაწილი 1)

ის ისტორია რაც ახლა უნდა მოგიყვეთ მხოლოდ რამდენიმე ადამიანმა იცის იმის მიუხედავად რომ იმის მერე დიდი დრო გავიდა ამ ისტორიას ვაციტირებ ჩემი დღიურიდან ''თავი მტკივა ისე თითქოს თავში რაღაც მძიმე საგანი ჩამარტყეს გავიღვიძე საწოლზე როგორც გითხარით თავი

ჩვენ (ნაწილი მეორე)

გინდ დაიჯერეთ გინდ არა .. გინდ იწამეთ ბედისწერის და გინდ სულელობა უძახეთ .. მაგრამ ფაქტი ფაქტად რჩება .. ჯერ სულ თავიდანვე იყო მათი ბედი ზეცაში დაწერილი .. აბა სხვა რა უნდა ვუწოდო ამას ,როცა ბაღიდან დაწყებული „ნაცნობობა“ მივიწყებას ეცემა ..

72 საათი (ნაწილი მეორე)

ისეთი პატარა აღმოჩნდა სალომეს ქოლგა, მიშკა სულ გაიწუწა. წვიმაც არ ჩერდებოდა. გულში ფიქრობდა ,,შეიძლება 12 თვიდან 11 თვე გადაუღებლად წვიმდეს?`` მერე ეს ჭექა-ქუხილი. მთელ სხეულს უზანზარებდა ისეთი გრგვინვა ჰქონდა.

ჩვენ (ნაწილი პირველი)

ნოემბრის მიწურული იყო .. საღამოს მათემატიკიდან ვბრუნდებოდი სახლში .. გაყინული და გათოშილი . ქვევიდან წამოვედი .. არ მიყვარდა მეორე გზით სიარული .. იმდენი ხალხი იდგა ხოლმე მერიდებოდა ყოველთვის გავლა .. თან სულ სასტავით იჩითებოდნენ .. გოგოებიც და

პანდა (I ნაწილი სრულად)

წვიმს.წვიმის წვეთები ფანჯრის რაფაზე რიტმულად წკაპუნობს და გარეთ ეძახის თითქოს.ის კიდევ ზის ფანჯრის რაფაზე და თავი აქვს ჩარგული ხელებში.ფიქრობს...ყველაფერზე ფიქრობს...უნდა რომ ვინმეს უყვარდეს და მასაც უყვარდეს.სიყვარული უნდა მარადიული...გაგეცინებათ

ერთი შეცდომა და ყველაფერი მორჩება ნაწილი "1"

ვფიქრობ,რომ ეს არის ჩვენი გადაწყვეტილება თუ როგორ უნდა მოვყვეთ სამწუხარო ისტორიები ერთი მხრივ შეგვიძლია ისე მვყვეთ როგორც ფილმებშია,მოთხრობილი,რომელშიც ხალხი ცხოვრებისგან ლამაზ გაკვეთილს სწავლობს დამიჯერეთ