თეოდოსია პირველი ნაწილი /სრულად/

"მზის სხივებში ჩამალული ოცნებები ყოველთვის ცხადი ხდება, რადგან მათ სითბო კვებავს ადამიანურ სულის წამოძახილს. მისი მზერა ცივია. შეხება კი ძალიან თბილი."

ბნელეთის აღზევება (წიგნი პირველი, თავი პირველი)

-მეილენ!-ყვირილის ხმა უფრო ახლოვდებოდა, გოგო კი გარბოდა თითქოს არაფერი ესმოდა,-მეილენ უნდა გავბრუნდეთ!-გოგონა არ შეჩერებულა სანამ იმ კარიბჭეს არ მიუახლოვდა, ის ისეთი ლამაზი იყო. საუკუნეთა წინ ააგეს მისმა

სხვისი საწოლი (პირველი თავი)

ფეხაკრებით წამოდექი საწოლიდან, „მას“ კი არაფერი შეუმჩნევია, შეუძლია ისე ეძინოს თითქოს შენი სიზმრების დარაჯად არავის აურჩევია... უჩუმრად იცვამ. უფარდო ფანჯრიდან შემოსულმა, მთვარის ვერცხლისფრმა სხივებმა ყველა ნივთი გაპოვნინა, რომ არაფერი დაგრჩეს..

პირველი სიყვარული (სრულად)

ყოველთვის ვხვდებოდი, ცუდ ხასიათზე თუ იყო, რატომ იყო ისე, და გაღიმებულს რომ დავინახავდი, უკვე ვიცოდი, რაზე იღიმოდა. წამი არ გადიოდა მასთან ყოფნის სურვილი, რომ არ გამჩენოდა. როცა სტკიოდა, განსაკუთრებით

ქალის ორი სახე (პირველი ნაწილი)

სულ სხვა სამყარო რომ შეგვექმნა მე და შენ ერთად, ალბათ გავძლებდით შუაგულ ზღვაში, დამელოდებოდი როდის მოვცურავდი ამ ტალღებში ახლართული თმებით, მე კი მოულოდნელად შემოგახტებოდი ზურგიდან და შევიგრძნობდი

მეხუთე პალატა (თავი პირველი)

სიტყვა საგიჟეთი,იმ სიტყვათა კრებულს განეკუთვნება რომელიც ჩემში ზიზღის გრძნობას იწვევს,რადგან რეალურად ხალხის მიერ მოხსენიებულ საგიჟეთში გიჟი არავინაა.იქ არის ხალხი,რომელმაც ვერ გაუძლო მძიმე ცხოვრებას მათივე სუსტი ნერვებით და ახლა უწევთ ამ

გარეთ... (პირველი თავი)

რა და, დღეს... - თავი დახარა ლილემ და გიჟივით იკრიჭებოდა.-აუ, მოკლედ ლილე რომ ამოდიოდა დღეს ნომერში ვიღაც მაღალი და სიმპათიური ნახა და უნა გთხოვოს, რომ თუ წვეულებაზე იქნება, და ვიცით, რომ იქნება,

დაცლა (აქტი პირველი)

- ღმერთებო ! - კარგი დროა სწორედ რომ - ვიცი , რომ დარბაზში ერთადერთი იყავი ვისაც ირაკლის ესმოდა , თან ხმამაღლა ეცინება და მარჯვენა ხელს იქნევს , რა არის იცი, პრინციპში რთული სათქმელია .. - გავჩუმდეთ .

შენი პირველი ხილვა(მარის❤️ M.V.)

დიდი ხანი ვიყავი დაკარგული.დეპრესია,გაურკვევლობა,ბრაზი და კიდევ ვინ იცის რამდენი რამე მაწუხებდა.მთავარი კი ის იყო,რომ გარკვეული დროის განმავლობაში აღარც ვწერდი. მოკლედ დაგიბრუნდით აწ უკვე აბიტურიენტი,ახალი მუზით და ახალი იდეებით.სულ პირველად რომ

კაენის მოდგმა (თავი პირველი)

რა კარგი იყო დასვენება, ნეტავ კიდევ დიდი ხნით გაგრძელებულიყო, შვებულება... ნეტავი საერთოდ, ჩემ მშობლებთან დავრჩენილიყავით.. სოფელში და არ ჩამოვსულიყავით, ახლა ხომ კვლავ ბედნიერად ვიცხოვრებდით, მე და ჩემი მეუღლე ავთო და ბავშვები.