ნუ იტირებ როცა წავალ

ნუ იტირებ როცა წავალ დავბრუნდები ალბათ როდის, გზას ვიპოვი შენსკენ სავალს ყველა გზა ხომ შენსკენ მოდის.

როცა რაღაცას მარადიულს ხდი ! 2 (დასასრული)

თითქმის ყოველ დღე ვხვდებოდით ერთმანეთს მაგრამ მასთან ლაპარაკი ძალიან მიჭირდა , მრცხვენოდა ჩემი საქციელია და ნერვები მეშლებოდა ჩემს თაავზე , რატომ გავუშვი ?? რატომ ვთქვი უარი სიყვარულზზე ? თუნდაც ბავშურზე ? ხომ გავიზრდებოდი ? ერთ დილით კუს ტბაზე

ძნელი გადასატანია, როცა შენზე უარს ამბობენ.

ძნელი გადასატანია, როცა შენზე უარს ამბობენ. და ყოველთვის გაუგებარი, რატომ. არასოდეს არცერთი პასუხი ამ კითხვაზე საკმარისი არ არის. ზიხარ და გიჟდები – აი, უფრო ლამაზი რომ ვყოფილიყავი, უფრო ჭკვიანი, უფრო საინტერესო, უფრო კარგი და კიდევ ბევრი უფრო. ხან

როცა მინორებით იწყებ სუნთქვას

ოცდაერთი დღის ჩანასახს გული უცემსო - გაიგო სადღაც და მეოცე დღეს, გულის ძგერის დაწყებამდე, გადაწყვიტა მისი მოშორება. სამშობიაროში აბორტის მსურველი ქალების რიგი იდგა. ხორხოცებდნენ, ჭორაობდნენ და დრო გაჰყავდათ, თითქოს, პურის რიგში მდგარიყვნენ.

აღარ მინდა ვიგრძნო რამე როცა დაგინახავ. (სრულად)

ცხოვრებაში დგება მომენტი როცა გიყვარდება,მაგრამ ვერ ხვდები რატომ არ ვიცი.. როცა ადამიანს ძალიან უნდა შეიძლება აუხდეს მაგრამ მე? მე არ ვარ ადამიანი შეიძლება ერთ დღეს გძულდეს მეორე დღეს კი შეგიყვარდეს არასდროს ვიცით რა მოხდება ხვალ.

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე (დასასრული)

დაბრუნდა და მისი დაბრუნების ამბავი ანიმაც შეიტყო.ისევ აფურიაქდა ანის სული,ისევ დაუბრუნდა აუტანელი გაურკვევლობის შეგრძნება,უნდოდა ენახა, მაგრამ ისევ რაღაც აკავებდა.გამოცდები დაიწყო,ამიტომ გიოს ნახვის დრომ ისევ გადაიწია.გიო არ ჩნდებოდა ანას ცხოვრებაში

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე 2

გიორგისგან.ქუჩაში მიდიოდა თან ტიროდა,ვერ გაეგო რა გაეკეთებინა.გარეთ საშინლად წვიმდა,სულ დასველდა,თუმცა სიცივეს და დასველებას ვერ გრძნობდა,რადგან სტკიოდა,ძალიან სტკიოდა და ვერ ხვდებოდა ესეთი ძლიერი ტკივილი საიდან მოდიოდა.უნდოდა გიო მოეკლა,უნდოდა მისი

როცა ქარია გარეთ (5 თავი)

ხელები დამიჭირა და ძალიან მეტკინა, გადამიგრიხა და ისე მოხდა, რომ თავი ვეღარ შევიკავე და მუხლებში მოვიხარე. მერე გავსწორდი, რადგან ოდნავ გამიშვა ხელი. ვხუმრობდით, შედარებით გამოუკეთდა ხასიათი, მაგრამ ბოლოს მაინც წავიდა. ფანჯრიდან ვუყურებდი

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე

-გთხოვ,მხოლოდ ერთხელ მომისმინე,ახლავე ყველაფერა გეტყვი.არც მე მინდოდა რომ ასე მომხდარიყო,ორი წელია ამ გრძნობას ვებრძვი და თავს ვერაფერი მოვუხერხე,მეგონა შევძლებდი,მოვერეოდი,მაგრამ ვერ ვაჯობე,პირიქით მან მაჯობა და ისე ძლიერ შემაყვარა შენი თავი უშენოდ

როცა ქარია გარეთ (4 თავი)

ძალიანაც არ დამიგვიანია, ბავშვები კლასში ჩუმად ისხდნენ და ჩემს მიერ მიცემულ დავალებას ასრულებდნენ, ანუ წიგნს კითხულობდნენ. ძალიან გამიკვირდა, რადგან მეგონა იხმაურებდნენ და დირექტორისგან შენიშვნასაც მივიღებდი, მაგრამ ასე არ მომხდარა. ეს ფაქტი ჩემთვის