საიდუმლო [16]

დღეები ერთმანეთს მისდევდნენ და თიკა შედარებით ბედნიერი იყო. ყოველი ახალი დღე რომ მოსიყვარულე მშობლებთან ერთად იწყებოდა, ეს აბედნიერებდა. ერთადერთი მიზეზი, რის გამოც კიდევ საწოლში არ იწვა და დეპრესიახელმოკიდებული სიკვდილს არ ებრძოდა, ეს მშობლები იყო.

საიდუმლო [15]

სამზარეულოში მართლაც დაუხვდნენ ნაცნობი სახეები, რომლებიც მდიდრულ სუფრას მისხდომოდნენ და გემრიელად მიირთმევდნენ საკვებს, რომელიც უგემრიელეს არომატს უშვებდა მთელ სახლში. – ოჰ, გაიღვიძა ვაჟბატონმა! – შეამჩნია დედამ და ბღვერით შეხედა შემოსასვლელ კარში

საიდუმლო [14]

– გეგა, როგორმე უნდა დავეხმაროთ თიკას, – გაიღვიძა თუ არა, მაშინვე წყნარი და მაინც აღელვებული ღიმილით მიაგება წუხილი ქმარს მარიამმა. – დავიჯერო ასე ძლიერად შეუყვარდა ამ მოკლე დროში? – გაოცებულმა ამოიფრუტუნა და სწრაფად გადაიტანა მზერა ცოლის სახიდან

საიდუმლო [13]

– სად არის? – შუა ღამეს გაეღვიძა კვლავ, ოთახს თვალი მოავლო და გვერდით მოწოლილ დედას შეშინებული ხმით ჰკითხა. – მოგიყვანა და წავიდა, – გაუღიმა მტკივნეულად ნინომ. – არ მოვა? – თითქოს მის ერთ ნაწილს სურდა, რომ თანხმობა ეთქვა, დანარჩენს კი სასტიკი

კორსეტის საიდუმლო (თავი 5)

ისევ ფეხების ჩქარი ბაკუნი,რომელიც ნელ-ნელა სირბილში გადადის.გრძელი ჰოლიდან შავებში ჩაცმული ქალი მორბის და გაურკვეველ რაღაცას ყვირის.გრძელი ანაფორა აცვია.სახეზეც ბადე აქვს ჩამოფარებული და შეშლილივით იქნევს ხელებს.ის პირდაპირ ლეას წინ დგას,მაგრამ

საიდუმლო [12]

– არ მინდოდა, რომ დავენახე და კვლავ სტკენოდა... ვიცოდი, რომ ვატკენდი, მაგრამ სიყვარულმა ყველაფერი დამავიწყა და აი, დღეს აქ ვარ. მაპატიეთ, ქალბატონო ნინო, შვილის ამ მდგომარეობაში ჩაგდება... და იმედია, ოდესმე თიკაც მაპატიებს, – წამოდგა, – ახლა წავალ,

საიდუმლო [11]

ქუჩაზე ლამპიონებმა ბჟუტვა შეწყვიტეს. მზის სხივები მთებიდან ნელ–ნელა იწვერებოდნენ და სიბნელეში შთანთქმულ დედამიწას განათებას უპირებდნენ. თიკას სულს კი, რომელშიც კვლავ სიბნელე დასადგურებულიყო, ვეღარანაირი მზის სხივი გაანათებდა. მხოლოდ სანდროს

კორსეტის საიდუმლო (თავი 4)

ნირწამხდარი მოშორდა ლეა პიერის ტუჩებს და მორცხვად გახედა ახალმოსულებს.ანჟელიკა გაოგნებული უყურებდა ხან პიერს,ხანს ლეას,რომელიც მასში ეჭვიანობის გრძნობას ბადებდა. -ასეთი რეაქცია მგონი არ იყო საჭირო...-უკმაყოფილება გამოთქვა პიერმა და ტანსაცმლის

კორსეტის საიდუმლო (თავი 3)

ლეას პარიზში ჩასვლიდან ერთი კვირის თავზე ბალონჩელების სასახლეში წერილი მივიდა, ზემოთხსენებულისგან,რომელიც სასწრაფოდ ბერტას უხმობდა თავისთან.წერილში კონკრეტულად არაფერი ეწერა,თუმცა ერთი რამ ცხადი იყო,ლეა წერილში უკმაყოფილებას გამოთქვამდა ყველაფერზე

საიდუმლო [10]

– ამდენი ტყუილი... – ზიზღით ჩაილაპარაკა. თვალებში ცრემლები დაგუბებოდნენ და ყელში ბოღმა აწვებოდა. – არ მომეკარო! – დაუყვირა, ზურგი აქცია და საავადმყოფოდან გამოვიდა. მაშინ პირველად მოინდომა, რომ დამთვრალიყო და მეტიც – ნარკოტიკი გაესინჯა. მაშინ