თვალებს მიღმა ჩაფლული, ამოუცნობი სამყარო (II თავი)

სამყარო,რომელიც ჩემს შიგნითაა ამოუცნობია.ბევრმა არიცის მის შესახებ,ბევრს არ ვანახებ ამას.ყოველთვის ვყვები ყველაფერს, რომ ის დარდი მოვიშრო გულიდან, რაც მამძიმებს, ხოლო ის სიხარული რომელიც ჩემს გულს ანათებს გავუზიარო საყვარელ ადამიანებს.

თვალებს მიღმა ჩაფლული, ამოუცნობი სამყარო (I თავი)

სამყარო,რომლის შესახებაც არ ვუყვები ყველას,სამყარო,რომლის შესახებაც არიცის ბევრმა,სამყარო,რომელზეც ბევრს წარმოდგენა არ აქვს,სამყარო, რომელსაც არ ვანახებ არავის. მინდა ამ ამოუცნობი სამყაროს შესახებ მოგითხროთ

სამყარო შენშია

ზოგადი განმარტებით სამყარო ყოველივე გარშემო არსებულის ერთობლიობაა, მე კი ვფიქრობ, რომ ადამიანში არსებული სივრცეების ნაზავია ის, რასაც ჩვენ თვალით ვხედავთ.(ლამაზი ხედი ყვავილების სურნელით, მახინჯი სულის მქონეს არავის გაგახსენებთ.) ჩვენ ვქმით

სამყარო ვერ დაგვიტევს

ქორწილის დღე გათენდა . ნია ემზადებოდა , ამას თუ მზადება ერქვა . გამოწყობილი იყო უზარმაზარ თეთრ კაბაში . მის გვერდით არც თამთა იყო , არ გიო , არც ლადო , არც ნიკუშა . და ვის მიყვებოდა ? ვატოს , რომელიც არ უყვარდა , არ უყვარდა კი არა ეზიზღებოდა , ამას

შავ-თეთრი სამყარო

დიდია მოლოდინი... დანგრეული გულები ელიან შვებას... ხალხი მარტოობით გატანჯული არ კარგავს რწმენას... სარკმელთან ანთებული სანთელიც ელის ზეცისგან მომავალი

ლოცვათა სამყარო

პირველად როცა ვიგრძენი სითბო,პირველად როცა სიბნელე მორჩა,ეს იყო წამითი ფიქრი როდესაც,პირველად ვისმინე დედისგან ლოცვა.თვალები დავხუჭე, მითრევდა ფიქრიც, თითქოს ზღვებმაც ღელვა შეწყვიტეს,თითქოს

სამყარო

წვიმა რა არის თქვენთვის წვიმა. ალბათ ბუნებრივი მოვლენა რომელიც სევდას ფანტავს...მე კი ამ საკითხს სულ სხვანაირად ვუყურებ წვიმა ეს მოვლენა რომილის თვითეული წვეთი პიანინოს ხმაა რომელიც იმ მელოდეიას ჰქმნის რიმელიც უებარი წამალივით გკვურნალობს და გულის

ჩემი სამყარო შენს გარშემო ბრუნავს!

ცა ხმელეთი გახდა ,ხმელეთი კი ცად იქცა !მზე დასავლეთიდან ამოვიდა და აღმოსავლეთით ჩავიდა! ზაფხული ზამთრად იქცა შემოდგომა გაზაფხულად ..ბზრიალა დატრილადა !შეცვალა ყველაფერი დაწერილი და დაუწერელი კანონი ..არსებული და არარსებული ყველა მოქმწდება

მთელი სამყარო შენ ხარ.

“კრიტიკულ მომენტში ადამიანი საკუთარ თავს ებრძვის და არა გარემოებას. ასეთ მომენტში ხვდები, რომ შენ იზრდები და მთელი სამყარო შენ ხარ.”

მე ვარ გრძნობების მცირე სამყარო

ვზივარ უაზროდ გლოვის კედელთან და დღის სინათლე მიბრმავებს თვალებს, როცა სინაზის გამონათება გააფერადებს წლების ნაკვალევს,