სიზმრის ქურდი (თავი XXI)

ნეტავ უნდა ვუთხრა გაბრიელს ზეგ რაც მოხდება? იქნებ ყველაფერი, რომ ვუთხრა არ დამიჯეროს?! ან კიდევ უარესი. დამიჯეროს და უფლება არ მომცეს ჩემი მისია შევასრულო. არ ვიცი, უკვე აღარაფერი ვიცი. ამ ფიქრებში ვიყავი გართული, გაბრიელის ხმამ, რომ გამომიყვანა

სიზმრის ქურდი (თავი XVIII)

-გაბრიელი- მეორე დღეს ეკას სახლთან კიდევ მივედი. არ ვიცი რამდენი ხანი ვიდექი გარეთ. თუმცა ბოლოს ძალა მოვიკრიბე და კარზე დავაზარე. კარი ხანში შესულმა ქალმა გამიღო. -გამარჯობა, ქალბატონო...-სახელი არ ვიცოდი ამიტომაც პაუზა გავაკეთე.

სიზმრის ქურდი (თავი XVII)

ღმერთო, რა სისულელე გავაკეთე! როგორ ავყევი, ნიკას! აი, ახლა კი ღმერთი იმისთვის მსჯის რომ მინდოდა გული სხვისთვის მეტკინა, საბოლოოდ კი ისევ მე ავღმოვჩნდი გულნატკენი. ეკას ნახვამ ისე გამახარა, მივხვდი როგორ მომნატრებოდა.

სიზმრის ქურდი (თავი XVI)

-ეკა... ძალიან გთხოვ, მომისმინე!-მიმეორებს გაბრიელი, მაგრამ მე არ ვჩერდები, არც ფეხს ვანელებ. გაბრიელი მეწევა, გზას მიჭრის და ჩემს წინ ჩნდება.-ძალიან გთხოვ, მხოლოდ ერთხელ მომისმინე... მხოლოდ ერთხელ

სიზმრის ქურდი (თავი XV)

-გაბრიელი- ანას ნათქვამმა თავზარი დამცა. ბიჭებთან ყველაფერი მოვაგვარე! ნაძლევი ჩავშალე და მეგონა, რომ უკვე ყველფერი კარგად იქნებოდა, შევძლებდი ეკასთვის ყველაფრის ახსნას და მასთან ურთიერთობას დავიწყებდი, თავიდან, ტყუილებუს გარეშენ, თუმცა შევცდი.

სიზმრის ქურდი (თავი XIV)

სახლში ერთიანად დაძაბული მივედი. ახლა მივხვდი, როგორ მქონია კუნთები დაჭიმული. ჩემდა სასიხარულოდ შუქები ჩამქრალი დამხვდა, ესე იგი ყველას სძინავს. ტელევიზორთან დეიდა და ბებია ისხდნენ, შევცდი. როგორც ჩანს ვერ შემნიშნეს.

სიზმრის ქურდი (თავი XIII)

ბოლოს კარვიდან გამოსვლა მაინც მომიწია. კარავი ავშალე,ზურგჩანთა მოვიკიდე და ავტობუსისკენ გავწიე. ღრმად ჩავისუნთქე ჰაერი და მაისური კიდევ უფრო დაბლა ჩამოვიწიე. ოღონდ ისე ჩავჯდე ავტობუსში რომ ვერავინ მნახოს და მეტი არაფერი არ მინდა. თვალები მაღლა, ცას

სიზმრის ქურდი (თავი XII)

-შენი ბრალია, გამომიწვიე!-მითხრა და ისევ სიცილი განაგრძო. -მე გამოგიწვიე? უკაცრავად, მაგრამ ზურგიდან მე შეგასხი წყალი. -მე შენზე ვზრუნავ და შენ კიდევ არ მიფასებ! მივხვდი რომ გცხელოდა და გაგაგრილე-მითხრა და გაიღრიჯა.-კაი, ხო ნუ იბუტები, მე მაქვს

სიზმრის ქურდი (თავი XI)

გამეღიმა. თავი დაბლა დავხარე და ფიქრი დავიწყე. იცით გულრწფელად რომ ვთქვა. ის ერთადერთი ადამიანია ვინც გაცნობამდე "გავიცანი". 16 წლის ვარ. ბევრი ვინმე მომწონებია. შეიძლება ვინმეს უბრალოდ ქუჩაში გაევლო და ასე მომწონებოდა, თუმცა რასაც გაბრიელისადმი

სიზმრის ქურდი (თავი X)

ზუსტად ვერ გეტყვით რამდენი ხანი ვიყვირეთ. მაგრამ ხმა ვერსაიდან გავიგეთ. თითქოს უგზოუკვლოდ გაქრნენ. ან ცამ ჩაყლაპა ან მიწამ. იმდენი ვიარეთ, რომ ძალიან დავიღალე და წინ მიმავალ გაბრიელს, რომელსაც საკუთარი ჩანთაც აეკიდა და ჩემიც, მივმართ: -გაბრიელ,