სამყაროს სიყვარული მართავს(თავიI)

მაღვიძარამ უკვე ორჯერ დარეკა..ერთკვირიანი არდადეგების შემდეგ ისევ მტანჯველ სკოლას ვუბრუნდები.თვალები გავახილე და ტელეფონი მოვძებნე.არცერთი გამოტოვებული ზარი,არცერთი მესიჯი,ლოგინიდან ზანტად წამოვდექი და მოწესრიგება დავიწყე.

არაამქვეყნიური სიყვარული

არ ვიცი რატომ როგორ რისთვის რანაირად მაგრამ ვიცი რომ მიყვარს ძალიაან... მიყვარს არაამქვეყნიურად... მიყვარს გადაუყვარებლად...მიყვარს მისი თაფლისფერი თვალები თვალები რომლებიც ერთდროულად სიხარულით და სევდით არის აღსავსე...ყოველ დღე ყოველ სააათში ყოველ

სამყაროს სიყვარული მართავს

ს1.ჩვენ ყველა ერთად,ვერ მოვსულვართ აზრზე,რომ სიყვარული ანარქიას გავს. 2.მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ.აი ჩვენი ხვედრი,მერე სიჩუმე. 3.ნუ დამიკარგავ იმედს,იმედს რომ ხარ! 4.მე მოგცემ ძალას მოერიო დაჟანგულ ფრთებს..

სიყვარული გგავს შენ!

ორი დღე რჩებოდა და წამოსვლას ვაპირედით ბარში ემლოდებოდა გიორგი სწრააფდ სევედი და ადგილზე გავქვავდი დავიანხე ვიღაც გოგო როგორ ეცა გაბრზებული წავედი მათკენ ხელით ნელა გამოვწვიე უკან გიორგი გამომცდელად მიყურებდა

მანჰეტენი და სიყვარული?! აბა, რა გითხრათ....

პარკ-ავენიუზე მობილურების გამაყრუებელი ზარები და გაუთავებელი საუბრები ისმოდა. სექტემბერი მანჰეტენზე ყოველთვის დიდებული და ხმაურით აღსავსეა. ეს წელიც არ იყო გამონაკლისი. ცხელი და დამღლელი ზაფხულის შემდეგ სექტემბერი დგება. ლურჯი ცა სულ მოწმენდილია

სიყვარული წარსულიდან[დასასრული]

-მოულოდნელო სანტავ!-გავუღიმე ჩაჩუას. -გილოცავ ახალ წელს-საათს უყურებდა და,როცა თორმეტი გახდა მხოლოდ მაშინ ამოიღო ხმა და საჩუქარი გამომიწოდა. -მეც გილოცავ-გამოვართვი და თბილად გავუღიმე,თანვანიშე,შემოდიო,მაგრამ ის ჯიუტად ზღურბლზე იდგა და ფეხსაცარ

რა არის სიყვარული?

რა არის სიყვარული??? ალბათ გაგჩენიათ ეს კითხვა. კითხვა, რომელსაც ყველა თავისებურად პასუხობს. ზოგი (მათ შორის მეცნიერებიც) თვლიან, რომ სიყვარული აბსტრაქტული მცნებაა. ზოგი კი ფიქრობს, რომ ის იმდენად რეალურია

სიყვარული წარსულიდან[10]

-ჩემმა შვილმა,როგორც იქნა სერიოზულად შეხედა ქალს-ირონიით საუბრობდა მამაკაცი.მის სიტყვებზე თავი უკან მივტრიალდი და ხელები სახეზე ავიფარე. -დემეტრე,მიშველე-წავილუღლუღე,მაგრამ მამაკაცს თანათგრძნობა არ გამოუჩენია.

სიყვარული წარსულიდან[9]

თავი უკან გავწიე და უცნობის მკლავებში ქათამივით ავფართხალდი.“ჯერ თორმეტი საათი არაა და თადარიგი დაუჭერია“-გავიფიქრე და შეშინებულმა უკან მივიხედე.ალექსის დანახვაზე სახეზე ზიზღმა გადამირბინა.“უტიფარი არსება“-გავიფიქრე,მან კი ირონიით შემომხედა.

მარტოსული სიყვარული

ღამე ქუჩაში მივდივართ ნელა ნისლში გახვეულ გზას ვეღარ ვხედავ დედამიწაზე ჩამოწვა სევდა ცაზე ვარსკვლავებს სულ ვეღარ ვხედავ...