დიდი ბიჭის პატარა გოგო ხარ (სრულად)

ყველა განცდა , ემოცია, ტკივილი, სიხარული,მწუხარება თუ ხანდახან სიკვდილიც კი სიყვარულთან ასოცირდება... რა მნიშვნელობა აქვს როგორი სიყვარულია ეს, დედაშვილური თუ ქალვაჟის ,, სიყვარულია ყველაფრის დასაწყისი და დასასრულიც.. სიყვარულია ყველაზე დიდი

დაგელოდები (სრულად)

“ყოველ ცოცხალ არსებას უყვარს სიცოცხლე, ისევე როგორც შენ და მხოლოდ შენ უნდა შეძლო ყოველ ცოცხალ არსებაში საკუთარი თავი იპოვნო და აღმოაჩინო. და როცა ამას შეძლებ, მიხვდები, რომ არავინ და არაფერი, არასოდეს არ უნდა მოკლა დედამიწის ზურგზე, რადგან სიკვდილს

D A R K/ ბ ნ ე ლ ი (სრულად) +15

დედას არ შეეძლო ჩემთვის ახალი ეყიდა.შენ ბოდიშიც კი არ მოგიხდია. ჰარის ჩემთვის მისი სახელი არ უთქვამს,ის არ ღირდა ამად.სახედან ჩაფიქრებული გამომეტყველება გაუქრა.ის რამდენიმე წამით მიბრუნდა და ჰარისგან მომავალი დაძაბულობა ვიგრძენი.ამ კაცში ალკოჰოლი და

ეგოისტი (სრულად)

შენ რომ შეგხვდი, თითქოს სამყარო, რომელიც აქამდე ჩემთვის მხოლოდ შავ-თეთრი იყო და ჩაბნელებული, ათასნაირი ფერებით მოიდღაბნა და სინათლით აივსო. და სწორედ ამიტომ მივდივარ. შენგან რაც შეიძლება შორს. მე ამას არ ვიმსახურებ. მე სიბნელეში დავიბადე და

მანგო,გარგარის არომატით (სრულად)

პეპემ და პერელმანმა. -თამთა ტო ?_ჰკითხა პეპემ. -არა_ჩუმად, გასაოცრად ამოიღო ხმა. -ეგ! ეგ,რომ გაბედო, მოგკლავ! ეგ რომ იყოს,ოთ ვეღარასოდეს დაინახავ და მითუმეტეს ვერ გაეკარები! _კბილებში გამოსცრა პერელმანმა და იქიდან გამოვარდა.

სიყვარული ხომ მარადიულია (სრულად)

გოგონა გაღიმებული გამოვიდა სკოლიდან. კლასელებს ხელი დაუქნია, დამშვიდობების მიზნით .. ჩასასვლელი კიბის რამდენიმე საფეხურს გადაახტა. თვალი მოავლო მიდამოს და ნაცნობ სახეს, რომ ვერ გადააწყდა სახე დაუსევდიანდა. მოღუშული დაჯდა ეზოში მდგარ ხის სკამზე,

თავფარავნელი ჭაბუკი (თავი 5,6,7,8) სრულად

სახეზე თუმცა არა ეტყობოდა რა, მაგრამ გაფაციცებული ათვალიერებდა გიორგა პაპა – თვალები გაელამებოდა თავფარავნელ ჭაბუკს, ტუჩზე უხილავი ჭიანჭველა გადასდიოდა. კარგად იცოდა ყოველივე გიორგა პაპამ – სიტყვებს დაეძებდა თავფარავნელი. მშვენივრად სცნობდა თავის

S E C R E T/ ს ა ი დ უ მ ლ ო (სრულად!) (+15)

როცა წყალი გადავივლე, ახლა უკვე ჩემს, ოთახში შევედი და საწოლში ჩავწექი. ვიფიქრე ლილის დაველაპარაკებოდი და აქაურობაზე რაღაცეებს გავიგებდი, მაგრამ მას როგორც ჩანს სულ სხვა გეგმები ქონდა.–ჩემებმა დაიძინეს? –იკითხა და საწოლიდან წამოდგა. –ოთახში ავიდნენ,

ირწმუნე იისფერი გაზაფხულის (სრულად)

როცა, ნათელ, თითქმის ცარიელ ოთახში მაღვიძარამ მეოთხედ დარეკა, ცხრას თხუთმეტი წუთი აკლდა. ძლივს ასწია დაღლილი თვალები გოგონამ და როცა მისმა თვალებმა საათს დახედეს და ტვინმა იმ წამსვე მისი შესაბამისი მნიშნელობა გაიაზრა,გოგონა ელდანაკრავივით წამოვარდა

ლექტორი (სრულად)

ვხვდები, ახლა ყველაფერს ვხვდები. თავბრუ მესხმის და ვგრძნობ როგორ ვეშვები ემოციებისგან ძალაგამოცლილი. - შენ… - ვლუღლუღებ და მისკენ ვიშვერ თითს - შენ პედოფილი.. შეუძლებელია! - თავს ვაქნევ და ამით უფრო საკუთარ თავს ვაჯერებ.