დაბრუნება (სრულად)

ფანჯრის რაფაზე ვზივარ და სიგარეტს ვეწევი. ღამის სიჩუმეს საათის წიკ-წიკი და შოპენის ნოკტურნი არღვევს. ლამპიონებით განათებულს ბაღს გადავყურებ და მახსენდება ყველი დღე ერთად გატარებული. მონატრებულს, თვეებით უნახავს ამ ბაღში რამდენჯერ დამლოდებიხარ?!

69 დღე ტყვეობაში ( სრულად 1-18 )

-შენ კივილის მეტი რამე იცი?-ბუზღუნის გამოვიდა სამზარეულოდან მისი დაქალი,ერთი ლუდის ბოთლი გოგონას გაუწოდა,მეორე კი თვითონ გახსნა,ერთი ყლუპი მოსვა და გოგონას გვერდით დაჯდა. -მაგალითად ის რომ როგორც იქნა ყველაზე მაგარი სერიალის ახალი სეზონის

ხელოვნებისეული გრძნობა {სრულად}

ხატვა იმაზე მეტია ჩემში ვიდრე სიყვარული.სხვადასხვა გამუქებული ადგილების გაფერადება როგორი გასაკვირიც არ უნდა იყოს სიყვარულზე ამაღლებულ გრძნობას გადმომცემს და იმ სამყაროში მიშვებს,რომელსაც ჩვეულებრივი ადამიანი ვერასოდეს ვერ ჩაწვდება.სიმართლე გითხრათ

მღელვარე გრძნობებს დაცხრომა სჭირდება (სრულად)

ვფიქრობდი ყველაფერი დამთავრდა როცა ჩემმა ყოფილმა მიმატოვა-მეთქი, თუმცა მაშინ დაწყებულა ყველაფერი...13 წლის ვიყავი, რომ დამშორდა...მას შემდეგ 7 წელი გავიდა, მთელი ის შვიდი წელი სულ იდილიაში გავატარე, ახლა მადლობასაც კი ვუხდი, რომ მიმატოვა, როცა

ღამე უკომპლექსოა (სრულად)

-თოვლის დედოფალო..-შარვლის ამარა გამოდის გარეთ. -შეგცივდება-ვეუბნები და თვალს ვარიდებ. -ჩემზეც ზრუნავ? -გიკვირს? -შესანიშნავი ახალი წელი იყო. -საოცარი-ვპასუხობ და ფეხზე ვდგები.მისი ტუჩები წინ მეგებება,ისევ ვგრძნობ ნამძინარევი ბაგეების შეხებას და

ნინი and დამიანე (სრულად)

-ცოლად გამომყვები?_ზურგს უკან მომესმა ჩემი მეფის ხმა, მისკენ მივბრუნდი, ხელში წითელი ვარდების თაიგული ეკავა. შარვალ-კოსტუმში გამოწყობილი, ისეთი სიმპათიური იყო. მაგრად ჩავეხუტე მონატრებულ სხეულს და ლოყაზე ვაკოცე. -კი, თანახმა ვარ._ყურში ვუჩურჩულე.

ბოლო გაზაფხული (სრულად)

-ორი ლატე მინდა,ორი „პარლამენტი“ ...კიდევ რა..კიდევ რა... აჰ! ხო ის ნამცვხარი მინდა“მანგო“. -როგორც ყოველთვის ანუ..-ეღიმება გამყიდველს. -როგორც ყოველთვის...-ტელეფონს იღებს.-ჰო თბილისის სევდანარევო ქალბატონო

შეცვლილი როლები (სრულად)

ჩემს თავს თავად გავეცი პასუხი. ეს იყო გამოცდა. გამოცდა,რომელსაც ისევ ვიმეორებდი ჩემი შესაძლებლობების მაქსიმუმის გამოსავლენად. მინდოდა გამომეცადა შიში, ზიზღი, ცხოვრების უსამართლობა ... იქნებ ამ გამოცდილებით მაინც ყოფილიყო ცხოვრება სრულყოფილი.

ფილოფობია -სიყვარულის შიში (სრულად)

არა , არაფერი უბრალოდ ვერ ვიძინებ. ფანჯარაზე დააკაკუნე და გავაღებ წინიდან არ შემოხვიდე კაი? -კაი გოგო ორწუთში მანდ ვარ. ტელეფონი გავუთიშე კესოს, ლოგინზე ზურგით დავწექი და ჭერზე აკრულ გვირილების პლაკატს მივაშტერდი. თვალები დავხუჭე და ვეცადე, მათთან

ვნებიანი თვალები - სრულად

-რატომ მიყურებ ასე ... - სიცილით ახედა გაშეშებულ მიშოს. - ვცდილობ რომანტიული გარემო შევქმნა , მაცადე ! - გააჩუმა და მისი ტუჩებისკენ დაიხარა . - ეს ნაყინი აქ არ მომწონს ... - ოდნავ შეეხო სახეზე მოცინარს , რომელიც წამში დასერიოზულდა და მისი სიახლოვით